Teraźniejsza Prawda nr 192-193 – 1960 – str. 118
Piątym zamierzeniem Wieku Tysiąclecia jest ukrócenie, a w końcu zniszczenie wszelkiego zła i triumfalne wprowadzeni na jego miejsce dobra. Pod panowaniem Szatana, zło miast ulec ograniczeniu i zniszczeniu, było wspierane i mnożyło się. Mnożyły się przejawy klątwy. Obarczona klątwą ziemia ulegała licznym zaburzeniom. Szatan i upadli aniołowie opanowali sytuację i podporządkowali ją swym zgubnym zamierzeniom. Grzech i błędy zaciążyły na wszystkich deprawująco i niszcząco. Jęki, westchnienia i płacz wypełniły okropnością i ohydą noc grzechu i śmierci. Choroba, ból i cierpienia stały się nieodmiennym losem upadłego człowieka. Wojny i wieści o wojnach doświadczały ludzkość nieprzerwanie. Zewsząd skradająca się śmierć kładła obezwładniającą rękę na każdym członku rodziny ludzkiej. Złoczyńcy i oszuści byli wyróżniani i nagradzani jako sprzymierzeńcy i pomocnicy Szatana. Czyniący dobro i miłujący prawdę ulegali uciskowi i prześladowaniu jako jego nieprzyjaciele. Znużony rodzaj ludzki uginał się pod znojem, a jego bezcelowa praca szła na marne. Ucisk zaciążył nad całą niemal ludzkością. Bezdomność i wygnanie stawały się częstym udziałem całych rzesz ludzkich. A w końcu śmierć pożerała jedno po drugim pokolenie pogrążone w grzechu przekleństwa. Takie były okoliczności towarzyszące panowaniu Szatana. Królestwo zaś Księcia Pokoju ma na celu usunąć je i zaprowadzić nowe warunki bytu.
W celu usunięcia zła istnieje potrzeba zachowania dwóch warunków a mianowicie: zniesienia wyroku Adamowego, który ciąży nad ludzkością i obezwładnienia oraz uwięzienia Szatana, który jest wykonawcą tego wyroku. Skoro to zostanie spełnione, otworzy się droga dla obalenia skutków wyroku i wprowadzenia dobra na ziemi. Chrystusowa zasługa wypływająca z ofiary Okupu zostanie z początkiem Tysiąclecia zastosowana na korzyść całej ludzkości, zadowalając w ten sposób Boską Sprawiedliwość, związaną z grzechem Adamowym. Gdy grzech zostanie usunięty i wyrok zostanie zniesiony, wtedy człowiek uzyska możliwość uwolnienia się od jego skutków. Jak długo jednak Szatan może zwodzić ludzkość błędami i kusić do grzechu, złe warunki nie mogą być usunięte i zastąpione dobrymi. Z tego to właśnie powodu Bóg postanowił, że Szatan będzie w Tysiącleciu obezwładniony a następnie uwięziony. Znajduje to swój wyraz w symbolach Obj. 20:1-3. Anioł o którym mowa w tym ustępie, oznacza klasę Chrystusa w blasku chwały. Łańcuch w jego ręku wyobraża świecką i religijną prawdę, którą uwielbiony Chrystus głosi wśród ludzkości od roku 1874. Prawda ta z rokiem 1914 związała już tak dalece Szatana, że nie mógł on dalej zwodzić ludzkości ani prowadzić jej według swej woli posługując się trze ma zasadniczymi błędami swego królestwa, tj., że władza królów, kleru i arystokracji pochodzi od Boga, oraz trzema błędami pochodnymi, tj. świadomością umarłych, przeobrażeniem istoty ludzkiej w istotę duchową przez śmierć i pośmiertnym zbawieniem lub potępieniem.
kol. 2
Łańcuch prawdy będzie nadal ograniczał zwodnicze wysiłki Szatana w innych dziedzinach i w końcu zwiąże go całkowicie tak, że nie będzie on mógł w ogóle oszukiwać ludzkości. Jak się to stanie? Gdy uwielbiona klasa Chrystusa zaleje ziemię potokiem prawdy, która ujawni wszystkie błędy Szatana, błędy te przestaną zwodzić ludzi i Szatan zostanie całkowicie związany lub obezwładniony. Opierając się na tym możemy stwierdzić, że obezwładnienie Szatana jest procesem stopniowym, który rozpoczął się w roku 1874, a zakończy się w przyszłości. Uwięzienie Szatana oznacza uniemożliwienie mu dostępu do ludzi. Spełni się to przez wygnanie i umieszczenie go w tak odległym miejscu wszechświata, że nie będzie mógł w Tysiącleciu ani stykać się z ludzkością, ani nawet jej oglądać.
Gdy wyrok i wykonawca wyroku przestaną oddziaływać na ludzkość, stosunkowo łatwym zadaniem będzie ograniczenie i zniszczenie obecnych złych warunków, oraz wprowadzenie i udoskonalenie dobrych. Jak powiedzieliśmy w poprzednich rozważaniach w tym artykule, niedoskonałe warunki bytowania na ziemi i zły klimat stworzyły okoliczności, które były równoznaczne z wyrokiem śmierci, a degradacja fizyczna, umysłowa, moralna i religijna graniczyła ze śmiercią. Zatem niedoskonały klimat i ogólnie rzecz biorąc niedoskonałe warunki bytowania na ziemi muszą być usunięte. Upały i mrozy musza ustąpić miejsca łagodniejszemu klimatowi. Wyprostowanie ziemskiej osi i pewne zmiany w ciepłych i zimnych prądach oceanicznych będą niewątpliwie jednym ze sposobów Boskiego działania, dla stworzenia pożądanych warunków klimatycznych. Oświetlając przyczyny i wskazując środki leczenia wszelkich chorób, Pan wygna z ziemi niedomagania cielesne. Przez zastosowanie nieznanych lub mało jeszcze rozumianych sił przyrody gleba zostanie wzbogacona, a ziemia stanie się tak owocodajną jak Raj (Izaj. 61:4; 35:1, 2; Ezech. 36:35). Ujawnienie prawdy o istocie wszelkich zagadnień sprawi, że błąd będzie z ziemi usunięty, a ludzkość uzyska najpotężniejsze narzędzie dla fizycznego, umysłowego, moralnego i religijnego rozwoju. Przez potęgę tej prawdy ludzkość pojmie nie tylko bezowocność grzechu a potrzebę sprawiedliwości, lecz uzyska także zdolność unikania grzechu i praktykowania sprawiedliwości (Izaj. 25:7; 11:9; 62:12). Podniosłe działanie Restytucji tak wypełni radością serca ludzkie, że zachęci je i ułatwi im porzucenie zła oraz czynienie dobra (Izaj. 35:10). Te wydarzenia, jak i przeszłe wojenne i rewolucyjne doświadczenia zachęca narody do pokojowego współżycia a jednostki – do życia w miłości braterskiej (Miche. 4:1-3). Natychmiastowa kara za usiłowanie czynienia zła i natychmiastowa nagroda za dobry czyn, sprawią, że ludzie wyrzekną się złych warunków i zła, a dostosują się do dobrych warunków i dobra (Izaj. 26:9; Ps. 37:35, 36). Wytracenie niepoprawnych przez Wtóra Śmierć po stu latach nie wykorzystanych przez nich możliwości poprawy, zmniejszy zło i wzmoże