Teraźniejsza Prawda nr 192-193 – 1960 – str. 107
błogosławieństwo obiecane w Przymierzu Związanym Przysięgą. Obietnica ta zawiera w sobie trzy chwalebne cechy: (1) że będzie Nasienie Abrahama; (2) że to Nasienie dokona dzieła błogosławieństwa i (3) że to dzieło błogosławieństwa będzie się rozciągać na wszystkich nie wybranych, umarłych i żywych. Stąd oficjalna nazwa Jezusa i Kościoła – Nasienie Abrahama, zawiera w sobie sposobność dla nie wybranych zmarłych. Stosownie do tego na podstawie siedmiu urzędowych nazw Jezusa i Kościoła dowiedliśmy, że Ich oficjalne dzieło w Tysiącleciu, wśród innych spraw, da sposobność zbawienia wszystkim, którzy odeszli z obecnego życia bez tej sposobności. Są jeszcze inne oficjalne nazwy, które według Biblii odnoszą się do Jezusa i Kościoła, jak np.: Pośrednik, Sędzia, Miasto Boże, Odkupiciel, Kościół Boga, Drzewo Żywota, Nowe Niebiosa itd., które stwierdzają to samo. Lecz siedem wyżej pokrótce opisanych nazw, ponad miarę stwierdza prawdziwość tego punktu widzenia. W naszej książce pt. „Biblia” w rozdziale 3 podaliśmy listę składającą się z 21 tych urzędów.
KAŻDA CZĘŚĆ SPOSOBNOŚCI DLA WSZYSTKICH
(9) Jako dziewiąty argument na dowód istnienia nadziei dla niezbawionych zmarłych, którzy nie mieli sposobności uzyskania zbawienia w obecnym czasie, podajemy fakt, że wszystkie okoliczności stanowiące możliwość uzyskania zbawienia mogą mieć zastosowanie do każdego, kto kiedykolwiek żył; wobec czego, wszyscy którzy nie mieli tych błogosławieństw w tym życiu, uzyskają je po wzbudzeniu zmarłych. Przyznamy to natychmiast gdy zauważymy, że /następujące okoliczności stanowią możliwość otrzymania zbawienia: (1) Oddalenie wyroku na Adama, (2) Znajomość Boskiej Prawdy, (3) Warunki prowadzące do sprawiedliwości a nie do grzechu, (4) Poddanie się dobremu wpływowi w stosunku do Chrystusa, (5) Oddanie się Chrystusowi i uznanie Go, (6) Ofiara poświęcenia, (7) Oferta Ducha Św. Jeżeli możemy dowieść, że te wszystkie siedem rzeczy będą doświadczeniem dla całej ludzkości, która nie miała sposobności w tym życiu, to tym samym dowiedziemy, że ona ma doświadczyć ich w przyszłym życiu. A to równocześnie jest dowodem nadziei dla tych niezbawionych zmarłych, którzy nie mieli sposobności uzyskać zbawienia w tym życiu. Przejdziemy obecnie do dowodów z Biblii wykazujących, że wszyscy nie wybrani będą doświadczani w tych siedmiu rzeczach.
[1] Wszyscy będą zwolnieni od wyroku Adamowego, przez co rozumie się, że wszyscy wstaną z martwych, ponieważ wyrok na Adama oznacza śmierć (Rzym. 5:12; 1Kor. 15:21, 22). Mówiąc inaczej zwolnienie ich od wyroku śmierci oznacza, że nie będą już więcej pozostawać pod potępieniem Adamowym. Następujące wyjątki Pisma Św. dowodzą, że na podstawie śmierci Chrystusa za każdego, wszyscy będą ocaleni (zwolnieni) od wyroku Adamowego:
kol. 2
Rzym. 5:18, 19; 11:26; 1Tym. 2:4-6; 4:10; Jan 1:29; 3:17; Żyd. 2:9; 1Jan 2:2. Jeżeli niektóre z tych cytatów mówią, iż wszyscy będą zbawieni, to nie odnosi się to do wiecznego zbawienia, lecz do zbawienia przez śmierć Chrystusa z wyroku śmierci ciążącego na wszystkich ze względu na grzech Adama. Stąd ustępy te dowodzą, że wszyscy, którzy w tym życiu nie byli zwolnieni od Adamowego wyroku śmierci, po śmierci będą od niego zwolnieni przez ofiarę Chrystusa. A skoro wyrok ten powoduje śmierć, to zwolnienie z niej zawiera w sobie obudzenie ze śmierci, a to zwalnia z wyroku. Wolność od wyroku śmierci jest doświadczeniem koniecznym aby mogła nastąpić sposobność zbawienia, ponieważ jak długo ktoś jest pod wyrokiem śmierci nie może uzyskać życia wiecznego.
[2] Wszyscy zostaną zapoznani ze Słowem Bożym, ponieważ nikt nie może być zbawiony wskutek ignorancji, wobec czego każdy musi osiągnąć znajomość Prawdy, by być zbawionym (Dz.Ap. 4:12; 11:14). Tak Stary jak i Nowy Testament stwierdzają, że ci, którzy w tym życiu nie uzyskali znajomości o Prawdzie potrzebnej do zbawienia, otrzymają ją później. Następujące teksty są tylko niektórymi spośród Pism, które podają tę myśl o Tysiącleciu na dowód, że ziemia (Izaj. 11:9; Żyd. 2:14) będzie napełniona znajomością Pańska, chociaż obecnie (Izaj. 60:2; 2Kor. 4:4) ciemności (błąd) pokrywają ją: Izaj. 29:18; 24;35: 4-6; 40:3; 42 6, 7:49: 6; 50:10; Jan 1:9; Dz.Ap. 3:21, 22; 1Tym. 2:4; 6; Obj. 20:3; 22:17. Taka znajomość oczywiście da im sposobność otrzymania życia, ponieważ jest to druga forma okazji do zbawienia.
[3] Biblia uczy, że wszyscy będą postawieni w warunkach nie prowadzących do grzechu, a prowadzących do sprawiedliwości. Ma się rozumieć w warunkach tych poprawa i żywot wieczny będą możliwe nawet dla najsłabszych i najbardziej upadłych. Podczas Królestwa Mesjasza następujące warunki nie prowadzące do grzechu lecz do sprawiedliwości, staną się dostępne dla wszystkich: Przekleństwo będzie odjęte od ziemi (Izaj. 61:4) a ziemia stanie się znowu Rajem (Ezech. 36:35; Izaj. 35:1, 2); Szatan i jego upadli aniołowie będą powstrzymani i niezdolni do wprowadzania ludzi w błąd (Obj. 20:1-3) a Chrystus i Kościół będą mieli pieczę nad ich dobrym (Psalm 72:8; Obj. 20:4, 6); błąd i grzech będą zniszczone (Izaj. 25:7; 1Kor. 15:25. 55-57), a prawda i sprawiedliwość będą przeważały (Izaj. 11:9; 62: 12); wyrok na człowieka zostanie usunięty (Rzym. 5:19); a dana mu będzie sposobność uzyskania Restytucji (Dz.Ap. 3:19-21); żałość i smutek uciecze a radość i wesołość zajmą ich miejsce (Izaj. 35:10; Łuk. 2:10); wojny i walki ustaną (Izaj. 2:4), a pokój i dobra wola zajmą ich miejsce (Izaj. 9:7; Łuk. 2: 14); lud nie będzie więcej prześladowany i krzywdzony z powodu sprawiedliwego postępowania (Izaj. 25:8), lecz znajdzie się w wielkim dobrobycie z powodu sprawiedliwości (Psalm 72:7); źli będą zbiorowo karani za złe czyny (Psalm 37:35, 36) i zostaną ogołoceni w celu ich