Teraźniejsza Prawda nr 192-193 – 1960 – str. 104
DWOJAKIE DOŚWIADCZENIE NIEWYBRANYCH
(6) Biblia poucza o dwojakim doświadczeniu tych, którym w tym życiu nie było dane uzyskanie zbawienia, a są to nie wybrani. Pokazuje mianowicie, że tacy w tym życiu doznają doświadczenia ze złem, z którego uczą się jak od nauczyciela, czym jest grzech i jakie są jego skutki. Wszyscy ci, którzy w tym życiu przeszli doświadczenie ze złem otrzymają w przyszłym życiu doświadczenie z dobrem, wśród którego będą się uczyć jak od nauczyciela co to jest sprawiedliwość i jakie są jej skutki. Biblia uczy nas także, iż doświadczenie ze złem, jakie spadło na wszystkich z powodu grzechu Adama jest dane rodzajowi ludzkiemu w czasie przewagi przekleństwa wśród ludzi, oraz że doświadczenie z dobrym nadejdzie dla wszystkich przez Chrystusową ofiarę odkupienia złożoną w sprawiedliwości, gdy wyrok Adamowy zostanie zdjęty z rodzaju ludzkiego, to jest podczas Tysiąclecia – tysiąca lat rządów Chrystusa na ziemi. Dowiadujemy się następnie, iż zupełnie przeciwne warunki towarzyszą tym dwom doświadczeniom, przez co Bóg da jak najskuteczniejszą naukę naszemu rodzajowi odnośnie nienawidzenia grzechu a to przez doświadczenie z jego naturą i skutkami, oraz miłowania sprawiedliwości przez doświadczenie z jej naturą i skutkami. Z powodu tego przeciwieństwa lekcja ta będzie bardzo dobra.
Doświadczeniu ze złem towarzyszą następujące złe rzeczy: grzech, błąd, kontrola Szatana nad ludzkimi sprawami, ziemia pod przekleństwem na której panują trzęsienia ziemi, wulkany, wylewy, orkany, posuchy i skrajności klimatyczne; cierpienia ludzkie, ból, choroby, smutki, rozczarowania, straty, trudności, potrzeby, nienawiści, klęski, ciężka praca, nieszczęśliwe wypadki, fałszywe religie, ciemiężące rządy, grabieżcze arystokracie, bezprawia, wojny, głody, zarazy, prześladowania sprawiedliwych, wywyższanie niegodziwych, samolubstwo, okrucieństwo, umieranie i śmierć. Doświadczeniu z dobrym towarzyszyć będą następujące dobre rzeczy, jako przeciwieństwo obecnego zła: sprawiedliwość, prawda, Chrystusowa kontrola ludzkich spraw, rajska ziemia bez wstrząsów natury, przyjemność, radość, powodzenie, zyski, komfort, obfitość, średnio-tropikalny klimat, odpowiednia praca bez trudu, życie bez żadnych wypadków i klęsk, prawdziwa religia, sympatyczny rząd, dobrowolna równość i braterstwo, postępowanie według prawa, pokój, obfitość, publiczne dobro, nagroda dla sprawiedliwych, poprawa złych, braterska miłość, powrót do zdrowia, zdrowie i życie. Biblia uczy jasno, że nie wybrani będą mieli oba te doświadczenia. O ile będzie to możliwe do udowodnienia to wynika z tego, że w następnym życiu będzie istniała sposobność dla wszystkich nie wybranych zmarłych.
W liście do Rzymian 8:19-22 znajduje się ustęp, który wykazuje te dwa doświadczenia. Wiersz 19 mówi, iż ludzkość – „stworzenie”
kol. 2
będąca pod klątwą „wespół wzdycha i wespół boleje”, oczekując lepszych czasów, czasów kiedy synowie Boży, Jezus i Jego wierni naśladowcy zostaną objawieni w chwalebnym Królestwie (Kol. 3:4; Daniel 7:13, 14, 18, 22, 27; Rzym. 8:17; Jud 14). Z wiersza 20 dowiadujemy się, że rodzaj ludzki bez własnej winy lecz przez grzech Adama popadł pod wyrok śmierci, ale nie będzie pozostawać pod klątwą bez nadziei, ponieważ w. 21 pokazuje, że zostanie uwolniony od klątwy w celu otrzymania wolności, która stanie się udziałem tych wszystkich, którzy będą synami Boga. Wolności tej dla posłusznych w Królestwie, będą udzielać Jezus i Kościół. Następnie wiersz 22 wykazuje, że doświadczenie ze złem będzie w ludzkiej społeczności powszechne. Tak więc wiersze 19, 20, 22 pokazują doświadczenie ze złem, zaś wiersz 21 – uwolnienie od klątwy i zła, tj. doświadczenie ze sprawiedliwością dla wszystkich, którzy przez całe swoje życie podlegali klątwie i to w tym celu, aby mogli uzyskać życie pod warunkiem posłuszeństwa. Rzym. 11:30-32 zawiera tę samą myśl a mianowicie: doświadczenie niedoli wymierzonej Izraelitom w ciągu Wieku Ewangelii, podczas którego byli wyłączeni od przebaczenia i łaski Bożej, a następnie po tym Wieku doświadczenie radości, podczas którego wszyscy doświadczający niedoli w ciągu obecnego życia, dostąpią przebaczenia i łaski Bożej w czasie chwalebnych błogosławieństw udzielonych im z litości przez Kościół uwielbiony z Chrystusem.
Tę samą myśl znajdujemy w Psalmie 90. W wierszach 1, 2 jest przedstawiony Jehowa w Swojej wieczności. Wiersz 3 w pierwszej części odnosi się do doświadczenia człowieka ze złem. które doprowadza go do zniszczenia. Doświadczenie z dobrym i powrót od zniszczenia są przedstawione w drugiej części tego wiersza. W. 4 odnosi się do okresu Tysiąclecia jako czasu powrotu od zniszczenia, a powrotu do doświadczenia z dobrem. Wiersze 5-10 opisują różne formy (ogółem 15) klątwy, wśród których odbywa się doświadczenie ze złem, podczas gdy w. 11 zawiera pytanie odnośnie siły oddziaływania (znaczenia) doświadczenia ze złem i odpowiada równocześnie, że jest ono przeznaczone po to, by wywołać cześć dla Boga, która jak poucza w. 12 będzie Mu dana, gdy ludzkość lekcję tego doświadczenia weźmie do serca. W. 13 prosi o powrót z doświadczenia ze złem, tj. o zmianę dotychczasowego postępowania („zlitujże się”) w doświadczeniu ze złem. W. 14 wykazuje, że wielu z tych, którzy doświadczali cierpień i smutków (w doświadczeniu złego) podczas wszystkich dni (w. 9), czyli aż do czasu ich śmierci, modlili się by w innym okresie wszystkich ich dni, tj. w następnym życiu podczas doświadczenia z dobrem, mogli być pełni radości i szczęścia. W w. 15 zawarta jest modlitwa, aby tak jak we wszystkich dniach pierwszego życia, w których byli utrapieni i doznali złego, tak w drugim życiu by mogli być rozweseleni i w ten sposób zrozumieć cel jaki miał Bóg, zezwalając by zło wypełniło ich pierwsze