się zakończyć w ostatecznym znaczeniu przed czasem ucisku. Oni powinni być stopniowo przyprowadzani do zrozumienia, w jaki sposób Pan użył brata Johnsona do ponownego potwierdzenia i opracowania tej Prawdy oraz innych Prawd będących na czasie w Epifanii Dopiero wtedy gdy uznają ten fakt, będą przygotowani do przyjęcia go jako ósmego księcia z Micheasza 5:5, jako ostatniego członka gwiezdnego i jako ostatniego członka Małego Stadka, który przeszedł poza Zasłonę).

      Jedną z najsłabszych pozycji oponentów Prawdy epifanicznej jest to, że nie mają oni nikogo, kto przemawiałby do nich z autorytetem. Są oni zależni od komitetów, wydawców, oraz zespołów braci poddanych zmianom woli braci z roku na rok. Nie mają oni nikogo, kto dawałby im Prawdę na czasie i pokazywał postęp Boskiego Planu. Oni są bez członka gwiezdnego, jako Pańskiego Oka, Ust i Ręki. Jest to ich nieszczęśliwe stanowisko, które może im być wykazane z wielu punktów widzenia. (Chociaż od śmierci naszego drogiego brata Johnsona, nie mamy już między sobą członka gwiezdnego w ciele, to jednak mamy jego pisma, których inne grupy nie posiadają; a w dodatku mamy wśród nas tego, którego Pan postanowił i naznaczył przez Posłannika Epifanii, jako wodza Wielkiego Grona i klasy Młodocianych Godnych).

      Na widok powinna być wystawiona literatura parusyjna i epifaniczną, lecz i tu należy znowu być przezornym i wiedzieć co wystawić. Każdy członek zboru może przyczynić się do powodzenia Zgromadzenia Domowego przez osobistą rozmowę z przybyszami, którzy biorą
kol. 2
w nim udział. Upewniajcie się, aby żaden z nich nie opuścił waszego zebrania bez takich kontaktów.

      Wreszcie nie mieszajcie Zgromadzeń Domowych z ogólnymi konwencjami. Te ostatnie są zwoływane tylko przez Opiekuna Wykonawczego Świeckiego Ruchu Misyjnego „Epifania” i są zgromadzeniami dla korzyści braci epifanicznych. Często dwa lub więcej zborów położonych w pobliżu, mogą z powodzeniem połączyć swe wysiłki w urządzaniu Zgromadzeń Domowych i wzajemnym ich popieraniu w duchu miłości i dobrej woli. Lecz nie zapraszajcie, ani się spodziewajcie tego, że inny zbór zaniecha swoje własne zebrania i przyłączy się do waszego wysiłku z wyjątkiem tego, gdy zostało to wspólnie postanowione.

      Powyższe sugestie okażą się korzystne dla nas w naszych wysiłkach błogosławienia braci z innych grup. Wszyscy, którzy są w zgodzie z Prawdą epifaniczną oraz zarządzeniami epifanicznymi, tak jak są one podane przez Posłannika Epifanii, będą niewątpliwie czynnymi w usłudze Zgromadzeń Domowych na miarę ich zdolności, jak również w innych gałęziach służby, które on zarządził zachęcając wszystkich wiernych Panu do brania udziału w nich. Świecki Ruch Misyjny „Epifania” zawsze jest gotów przyjść z pomocą wszędzie tam, gdzie tylko jest to możliwe. Bądźmy wiernymi w tej służbie w miarę nadarzających się sposobności, radując się z jakichkolwiek prób, które mogą zaistnieć i z nastręczającego się przywileju, że możemy cierpieć dla sprawiedliwości, spoglądając na chwalebny wynik.
(P ’51, 165; T.P. 1953, 28)

KRÓLOWA Z SABY
FIGURA I POZAFIGURA

(1Król. 10:1-13; 2Kron. 9:1-12)

      W naszym ostatnim badaniu zauważyliśmy, że służba brata Johnsona, (pozafiguralnego Salomona) i jego pomocników wraz z bratem Jolly (pozafiguralnym Hiramem – 2Sam. 5:11; 1Król. 5; 9:11; 10:11; 1Kron. 14:1; 2Kron. 2:11), oraz jego pomocnikami w sferze Wielkiego Grona, Młodocianych Godnych i tymczasowo usprawiedliwionych w nominalnym kościele (Ofir), spowodowała i będzie powodować wyprowadzenie przez nich Boskich Prawd, zalet charakteru itd. Służba ta także wzbudzała i będzie wzbudzać wiele posłuchu i dowiadywania się o Prawdę. Gdy członkowie Wielkiego Grona i Młodociani Godni, znajdujący się wśród Wielkiego Grona, będą przychylnie odpowiadali na Prawdę epifaniczną. to rozpoznają się oni jako tacy – że są pozafiguralnymi Lewitami na Dziedzińcu Epifanicznym. Rozumiemy, że wszyscy tymczasowo usprawiedliwieni, którzy poświęcą się przed październikiem (albo dokładnie mówiąc przed datą 16 września) 1954, staną się przyszłymi członkami klasy Młodocianych Godnych; i gdy podobnie odpowiedzą oni na Prawdę epifaniczną, to również rozpoznają siebie jako tacy – że są
kol. 2
pozafiguralnymi Lewitami na Dziedzińcu Epifanicznym. Około października 1954 Dziedziniec Epifaniczny będzie próbnie ukończony w swoich członkach tak, iż odtąd poświęcenie nie będzie więcej przyjmowane na nim.

      Natomiast ci tymczasowo usprawiedliwieni, którzy nie poświęcą się do października 1954, stracą swoje stanowisko na Dziedzińcu Epifanicznym (Obj. 22:11), a staną się częścią Obozu Epifanii wraz z wielu innymi, którzy potem przyjmą Jezusa jako swego Zbawcę i Króla, włączając w to nawróconego cielesnego Izraela. Wielu z należących do Obozu będzie pragnęło poświęcić się, co będzie niewątpliwie zupełnie na miejscu; albowiem jedynie tylko cl, którzy ewentualnie poświęcą się czy to w tym czy w przyszłym Wieku, otrzymają żywot wieczny bez względu na poziom, na jakim by się znajdowali. Aczkolwiek wszyscy poświęcający się po roku 1954 a przed Restytucją nie osiągną przez to stanowiska na Dziedzińcu Epifanicznym, to jednak jako poświęceni będą oni zajmować przed Panem wyższe stanowisko niż inni z Obozu Epifanicznego. Jeśli wiernie wypełnią oni swoje poświęcenie, to prawdopodobnie

poprzednia strona – następna strona