Teraźniejsza Prawda nr 190 – 1960 – str. 69
społeczności z nimi, możemy jednak interesować się ich działalnością, wydawnictwami i poglądami, mając zawsze na widoku otrzymanie od nich wzajemności, oraz poznanie ich szczególnych trudności. Kontakty te dopomogą często do wybrania dobrych przedmiotów dla zebrań Zgromadzenia Domowego. Czasami wiele nazwisk i adresów może być osiągniętych dzięki jednej lub kilku przypadkowym wizytom na ich zebraniach, konwencjach, itd.; a także przez odnotowywanie ich nazwisk i adresów z zapisków urodzinowych umieszczonych w Mannach, przez poproszenie przychylnego członka innego zboru aby współdziałał w dostarczaniu nazwisk i adresów wszystkich przyjaciół Prawdy, które byłby w stanie dostarczyć, przez użycie telefonu albo miejskiej książki adresów, gdy znane jest nazwisko, itd.). Wysyłajcie zaproszenia do wszystkich, którzy znajdują się w odległości, z której możliwy jest przybycie na zebranie. Na zaproszeniu (ewentualnie na pierwszej stronie składającego się zaproszenia) należy umieścić nazwę Ruchu, nazwę zboru, informację o czasie i miejscu zebrania, nazwiska mówców oraz tematy, na które będą przemawiać, adres sekretarza zboru, serdeczne powitanie dla wszystkich Badaczy Pisma Św. z umieszczeniem odpowiednich tekstów z Biblii, itd.
Doświadczenie pokazało, że Zgromadzenie Domowe urządzane co dwa miesiące jest na ogół dość częste, chociaż jedno zebranie w miesiącu dostarcza lepszej ciągłości i podtrzymuje wzbudzone zainteresowania. Jednak to ostatnie jest poważnym wysiłkiem dla lokalnego zboru w dostarczeniu materiału i wymaganego funduszu. W każdym wypadku doświadczenie jest najlepszym nauczycielem. Planowanie naprzód jest niezbędne. Dobrze jest zaplanować Zebrania Domowe dwanaście miesięcy naprzód, na dorocznym zebraniu interesowym. Pamiętajcie, że jest to przywilejem zborów urządzać takie zebrania. To jest ich praca rozszerzania Prawdy, a szczególnie pomocy dla braci w innych grupach, zaś wszystkie zarządzenia znajdują się w rękach zboru.
W tych wypadkach, gdy zebrania odbywają się dość często, zazwyczaj cały jeden dzień jest na takie zebranie wystarczający. W wielu jednak wypadkach lepiej jest urządzić dwa zebrania w niedzielę: po południu i wieczorem. Czasami zebranie urządzone w sobotę wieczorem daje dobre wyniki w stosunku do tych, którzy nie chcą opuszczać niedzielnych zebrań we własnych zborach. Lokalne warunki muszą tu decydować w danej sprawie. Tam gdzie Zgromadzenia Domowe odbywają się tylko przypadkowo, mogą być użyte dwa lub trzy dni, a program powinien w sobie zawierać jedno lub więcej zebrań świadectw. Zebrania te są bardzo pomocne, szczególnie wtedy, gdy bracia dają świadectwo o swych własnych doświadczeniach z Prawdą parusyjną i epifaniczną. Jest także wskazane urządzić zebranie publiczne, jako jedno z zebrań Zgromadzenia Domowego. Nasi bracia z innych grup skorzystaliby wtedy z przedstawianych prostszych Prawd, jak również z głębszych – dyskutowanych na innych
kol. 2
zebraniach. Zbór w Hyde (Anglia) urządzał przez kilka lat jednodniowe zgromadzenia co dwa miesiące oraz doroczne dwudniowe zgromadzenie w sobotę i niedzielę najbliższą 31 października, jako Pamiątkowe Zgromadzenie Domowe dla brata Russella, na którym było dane specjalne świadectwo dotyczące „onego sługi” i jego nauk.
CZEGO NALEŻY UNIKAĆ PODCZAS ZGROMADZEŃ DOMOWYCH
Wszyscy czynimy błędy, lecz jesteśmy biednymi sługami Pana, jeżeli nie korzystamy z naszych doświadczeń i nie unikamy podobnych błędów w przyszłości. Nasze własne doświadczenia mogą być pomocne drugim, tak aby i oni mogli unikać naszych błędów. Najpierw i przede wszystkim nie udzielajmy zbyt silnego pokarmu; powinniśmy używać mleka epifanicznego. Prawdziwy ewangelista będzie usiłował zbliżyć się do umysłów słuchaczy przez proste i jasne, a jednak silne argumenty oraz dostarczy w swoim przedstawieniu jakiegokolwiek przedmiotu obfitych i popierających dowodów. Następnie unikajmy poruszania zbyt wielu przedmiotów w jednym przemówieniu. Nigdy nie używajmy wyrażeń ani nie poruszajmy kwestii, z którymi nasi słuchacze nie są dobrze zaznajomieni, lub które nie mogą być prosto wytłumaczone w toku mowy. Ewangelista powinien pamiętać także, aby nie dołamywać nadłamanej trzciny, ani nie zagaszać tlącego się lnu; bowiem celem Zgromadzeń Domowych nie jest wyprowadzanie Kozła do Bramy, ale raczej pozyskanie naszych braci z powrotem do Prawdy i okazanie im pomocy w oczyszczeniu się.
Szybko zdamy sobie sprawę z tego, że większość braci zarzuca Prawdzie epifanicznej, że stawia ich ona poza Wysokim Powołaniem. Przedmiot ten, chociaż jest jednym z najważniejszych dla nas do nauczania, wymaga jednak traktowania z taktem i w sposób sugestywny, w wyniku niezbędnego następstwa innych ogólnie przyjętych Prawd. Skompletowanie Chrystusa (Głowy i Ciała) w chwale, jest nawet jednym z trudniejszych przedmiotów do przedstawienia i udowodnienia ku zadowoleniu innych, oraz wymaga poważnej przygotowawczej podstawy epifanicznej zanim może być przyjęte. (Wierzymy, że jest to punkt, na który powinien być kładziony nacisk. Podczas gdy wśród oświeconych Epifanią braci powinniśmy przy każdej sposobności kontynuować głoszenie Prawdy o zamknięciu drzwi do Wysokiego Powołania, oraz o skompletowaniu Małżonki w chwale, to nie byłoby oczywiście rozsądne przedstawiać ten przedmiot zbyt radykalnie dla tych braci w Prawdzie, którzy nie posiadają znajomości pism epifanicznych. Muszą oni wpierw być przygotowani do zrozumienia tych Prawd epifanicznych, przez otrzymanie gruntu paruzyjnego, np. przez nauczanie wykazane w tomach brata Russella odnośnie równoległości dyspensacji wskazujących, że Wysokie Powołanie zostało zamknięte w roku 1881 i miało