Teraźniejsza Prawda nr 190 – 1960 – str. 61
Widoczne jest z tego, że brat Jolly obecnie jest równoległy bratu Russellowi; a to dlatego, że brat Johnson w figurze Jakuba wypełnił drugą część równoległości tak w 1910 jak i w 1950 roku, ponieważ zaś – jak jest wykazane równoległość ciągnie się do października 1956, brat Jolly widocznie jest równoległy bratu Russellowi w jego niemal wyłącznej części pozafiguralnego Jakuba wypełniającej się 40 lat później, tj. od 22 października 1950 i nadal. Tak jak brat Russell był wodzem w rozpoczęciu nowej usługi ku syjonizmowi, tak 40 lat później brat Jolly jako równoległy mu, był wodzem w czynnym rozpoczęciu (po śmierci brata Johnsona) nowej służby Panu, opartej na Obj. 19:5-10; jak to Pan poruczył mu do czynienia przez Posłannika Epifanii.
DAWID I ORNAN
W 2Samuelowej rozdział 24 i 1Kronik rozdział 21 (wytłumaczone szczegółowo w E. tomie 14, 242-249) jest opisane spotkanie pomiędzy Dawidem a Ornanem (1Kron. 21:21), które jest bardzo podobne w pozafigurze do spotkania między Jakubem a Ezawem opisanego w 1Moj. roz. roz. 32 i 33. Dawid na tym miejscu przedstawia brata Russella jako wykonawcę i wojownika, zaś Ornan przedstawia Żydów (T.P. 1949, 45; E. tom 14, 247, 248). Na stronie 248 (2Sam. 24:24) brat Johnson zwraca naszą uwagę na to, że nowa forma usługi ku Żydom była prowadzona nie tylko przez brata Russella ale w dodatku przez Kościół. A chociaż ta nowa forma usługi na korzyść syjonizmu była specjalnym zarysem usługi tego czasu, to jednak Kościół miał w dalszym ciągu prowadzić pracę żęcia zgodnie z Prawdą (srebrem). Równoległość 40 lat później zdaje się wskazywać na to, że proklamowanie poselstwa o Królestwie z dodatkowymi zarysami, jak np., że „Oblubienica jest uzupełniona” itd., miało być prowadzone nie tylko przez brata Jolly’ego, ale także przez Kościół (Wielkie Grono i Młodocianych Godnych). Chociaż ta nowa forma usługi na korzyść poselstwa Królestwa miała być specjalnym zarysem usługi na czas obecny, to jednak praca ku rodzinom zmarłych, ochotnicza, strzelecka i kolporterska miały być w dalszym ciągu kontynuowane jak przedtem (T.P. 1951,23); a świadectwo z gazetkami i okazowymi numerami Present Truth (P’51, 15) miało być prowadzone dalej, chociaż praca nie z Kozłem Azazela, ale w celu oczyszczenia Lewitów (T. P. nr 138, str. 6, ostatnie pytanie), ma być dalej wykonywana „zgodnie z Prawdą” (srebrem; 2Sam. 24:24; E. tom 14, 248). To, że Pan pobudził Ciebie od samego początku, gdy ustanawiał proklamację o początku Królestwa, do zachęcania nas wszystkich, abyśmy w dalszym ciągu prowadzili pracę wykonywaną przedtem, chociaż nie byłeś świadomy, że wypełniałeś w ten sposób te równoległości, może być wielce wzmacniające dla naszej wiary. Z pewnością Pan Tobą kierował!
Podczas, gdy brat Russell zachęcał Kościół
kol. 2
do ofiarowania się zwłaszcza w tej pracy ku syjonizmowi, Pan przyjął tę ofiarę i objawił, że tak uczynił; było to wszystko łącznie z wypełnieniem ślubów poświęcenia (2Sam. 24:25; 1Kron. 21:26; E. tom 14, 248). Brat Russell w bojaźni, że wybuchnie plaga, nie mógł w tym czasie podjąć się sprawy radzenia się Pana odnośnie nominalnego Kościoła, chociaż myślał, że nowa sfera usługi zaistniała dla ludu Bożego (co było przedstawione w figurze, gdy Dawid lękał się udać do Gabaonu, aby radzić się Pana w Przybytku, z powodu miecza anioła – 1Kron. 21:30). 40 lat później brat Jolly jako równoległy bratu Russellowi, podczas podobnego zachęcania braci do składania ich człowieczeństwa przy wypełnianiu ślubów poświęcenia (spokojne ofiary – 2Sam. 24:25), szczególnie w rozgłaszaniu pomiędzy ludem Prawdy, że Oblubienica nagotowała się, wzbraniał się radzić Pana odnośnie pracy ku nominalnemu Kościołowi, albowiem miał na uwadze fakt, że przesiewające błędy odnośnie śmierci brata Johnsona oddziaływały na lud Prawdy ogólnie. A więc, „lękając się grożącej plagi”, zamiast natychmiast poświęcić specjalną uwagę pracy ku nominalnemu Kościołowi, swą energię poświęcił ku wzmocnieniu i zachęceniu braci, pomagając im zrozumieć, że podług Pism, rozsądku i faktów wszyscy są obecnie Lewitami i wszyscy mają przywilej proklamowania poselstwa na czasie jak na to wskazuje Obj. 19:5-9. Spis rzeczy zawartych w Present Truth na rok 1951 jest tego dowodem.
Brat Russell nie śmiał odwrócić uwagi od pracy syjonistycznej, z bojaźni nie o siebie lecz o braci. Ten nowy zarys pracy był częściowo podjęty w tym celu, by zatrzymać przesiewanie (E. tom 14, 247). A więc brat Jolly nie chciał odwrócić specjalnej uwagi od wzmacniania braci Prawdą odnoszącą się do uzupełnienia Oblubienicy nie dlatego, że sam nie był ugruntowany i zostałby przesiany na tym punkcie, ale z bojaźni o braci. Zaraz po przebyciu szczytu przesiewania, brat Jolly rozpoczął nawoływanie do pracy ku publiczności, np. w wydaniu ulotki „Czy Wiesz”?, w zachęceniu danym na konwencji we wrześniu, w listopadowym numerze Present Truth, itd.
„Dlatego z powodu łaskawości Boga, plaga kontradykcjonizmu zatrzymała się w sferze wykonawczej brata Russella”, a „modlitwy i ofiary przyniosły błogosławieństwo z wielką owocnością” (E. tom 14, 248). Podobnie my z wiarą spodziewamy się, że równoległość i teraz będzie wypełniać się, bo mamy wiele znaków dowodzących tego. „Dla ludu Bożego jest nowa sfera służby, aby czynił przyjemne ofiary” w sensie przyjemnej służby Panu.
WIĘCEJ WYDARZEŃ RÓWNOLEGŁYCH
(1) W roku 1909 brat Russell przedsięwziął pierwsze kroki w celu nawiązania kontaktu z Żydami w kierunkach syjonistycznych (wstępne poselstwo wysłane przez pozafiguralnego Jakuba Ezawowi – (T.P. 1949, 62).