Teraźniejsza Prawda nr 420 – 1992 – str. 6
ruszymy naprzód.
Czasem, gdy obowiązki zdają się kolidować z sobą, nie jesteśmy w stanie jedynie na podstawie zasad i przykładów Słowa Bożego, zdecydować jaka jest Jego wola. Szczególnie wtedy, gdy występuje zespół nowych sytuacji. W takich przypadkach powinniśmy opróżnić się z woli swojej i świata i być napełnionymi pragnieniem czynienia woli Bożej. Tak nastawieni powinniśmy rozróżnić na co Jego Duch w nas nam wskazuje: która z dwu grup pozornie sprzecznych zasad i przykładów biblijnych przejawia Jego wolę w danej sprawie? I kiedy Jego Duch współdziała z jedną grupą a z drugą nie, to będzie nam wskazywało na Jego stosowną wolę.
Istnieją jednak przypadki, że nie możemy ani na podstawie Jego Słowa, ani Ducha z pewnością zdecydować jaka jest stosowna wola Boża. W takim razie, ciągle czekając, obserwujemy opatrzności, które w połączeniu ze Słowem i Duchem, jasno wskażą na Jego słuszną wolę, ponieważ On widząc nasze serca, pragnące poznać Jego stosowną wolę i nasze właściwe oczekiwanie na Niego, w krótkim czasie tę wolę nam objawi.
Ci, którzy oczekują na Pana odnawiają siłę swego charakteru, zwłaszcza gdy w modlitwie i medytacji zbliżają się do Niego; gdy obserwują Jego opatrzność stosowaną wobec nich; gdy starannie badają zasady prawdy i sprawiedliwości; gdy uświadamiają sobie kierownictwo Jego Ducha Świętego; gdy oddają się Jemu w pełnym poświęceniu i całkowitym poddaniu Jego woli, tak jak On im ją objawia; i wreszcie, gdy pilnie studiują Jego Słowo, poznając Jego wolę wobec nich i zasadniczo jakie są biblijne doktryny, przepisy, obietnice, napomnienia, proroctwa, historie i typy, osobiście interesując się wszystkim co wobec siebie zastosować (bądź bezpośrednio, bądź w zasadzie) w taki sposób nabywają siły w wiedzy i duchu Słowa Bożego w harmonii z wolą Bożą, ćwicząc się w tym czego się nauczyli.
Te osoby, które tak skupiają swoje serca w Bogu, które lokują swoje uczucia w takiej sympatii ze sprawiedliwością i prawdą, aby w Bogu widzieć źródło wszelkiego dobra i prawdy, tego który „wszystek jest pożądany” (Pieśń 5:16), osoby, które mają przyjemność w uczeniu się i czynieniu Bożej świętej woli, mają bliskie związki ze swoim Ojcem Niebiańskim oraz radość i pokój jakiego świat nie może dać, zrozumieć ani odebrać. Siła ich charakterów jest więcej niż ludzka, ponieważ pochodzi od Boga, którego łaska przez Chrystusa jest wystarczająca we wszystkich okolicznościach i których moc w słabości staje się doskonała (2Kor. 12:9). Jakkolwiek wielkimi mogą być utrapienia lub próby wiary, cierpliwości, wytrwałości, które wiodą do takiej zażyłości z Bogiem, to jednak w nich jest wielki powód do radości.
PODNOSZENIE SIĘ SKRZYDŁAMI JAK ORŁY
O tych, którzy oczekują na Pana i tym samym odnawiają swoją siłę, nasz werset mówi: „podnoszą się piórami
kol. 2
jako orły” (według zwykłego tłumaczenia). Niektórzy znawcy Biblii to zdanie przetłumaczyli „zmieniają upierzenie, jak liniejące orły”. The Amplified Bible tłumaczy ten fragment „podnoszą swoje skrzydła i unoszą się [w pobliże Boga] jak orły [lecąc w kierunku słońca]”.
Zwróćmy uwagę na powszechną i popularną opinię o orłach: jak inne ptaki drapieżne, orzeł, zmienia upierzenie wczesną wiosną, odnawiając swoje pióra, ponadto odzyskuje swoją młodość, co pozwala mu na osiąganie długiego wieku. Nasz werset zdaje się w związku z tym czynić aluzję w opisie do odświeżającego i ożywiającego wpływu Słowa Bożego, Ducha i opatrzności, wywieranego na tych, którzy czekają na Pana i w ten sposób regenerują swoją siłę. Interpretację tę prawdopodobnie potwierdza następne zdanie: „nabywają nowej siły”. Dawid zdaje się mówić o tym samym, gdy w Psalm 103:5 z wdzięcznością wspomina dobrodziejstwa Jehowy: „Który nasyca dobrem usta twoje [czymś do zjedzenia i do opowiadania drugim], a odnawia jako orła młodość twoją”.
Ponadto, od dłuższego czasu przyjmuje się orła za symbol władzy i majestatu, symbol właściwy można by rzec, z punktu widzenia jego mocy i królewskiego wyglądu. Orzeł jest ptakiem monogamicznym (łączy się w parę na całe życie) i każdego roku przebywa w tym samym gnieździe. Gniazda buduje w miejscach niedostępnych, z dala od ludzkich i zwierzęcych łupieżców. Orzeł zasługuje na uwagę z powodu drobiazgowej troski o swoje młode, np. gdy uczy je latać (5Moj. 32:9-12). Mięsożerny, zaopatrzony w długie szpony i nadzwyczaj ostry wzrok, orzeł, żywi się głównie żerem żywym. Chociaż wspaniale wyposażony do latania, z powodu wyjątkowo szerokich skrzydeł jest nieco zbyt ociężały (z powodu wagi i rozmiarów), aby skutecznie ścigać zdobycz. Dlatego przez zaskoczenie spada nagle na ofiarę. Wymienione charakterystyki są badane przez osoby obserwujące ptaki od czasów biblijnych.
Ze wszystkich ptaków wymienionych w Biblii, orzeł lata najwyżej i najszybciej. U Ijoba 39:30 czytamy o orle wzbijającym się wysoko i wysoko budującym swoje gniazdo (zobacz Przyp. 23:5; 30:19; Jer.49:16; Abdyjasz 4). Biblia szybkość ilustruje takim wyrażeniem jak „przyleci jako orzeł” (5Moj. 28:49, zobacz również 2Sam. 1:23; Jer.4:13; 49:22; Treny Jer. 4:19; Ozeasz 8:1; Abak. 1:8).
Powyższe przykłady przywodzą na myśl, że usiłujemy żyć blisko Boga i Jego myśli (Izaj. 55:8, 9), że powinniśmy być szybcy w decydowaniu i stosowaniu się do Jego kierownictwa i woli wobec nas (Izaj. 30:21). Dzięki takiemu zachowaniu się będziemy wysoko, ponad buntowniczymi masami społeczeństwa starając się żyć w sferze wyższej niż świat, dalekowzroczni, z oczami przystosowanymi do patrzenia w światło, tak jak inteligentny, poważny chrześcijanin. Przeto, jako chrześcijanie, symbolicznie wstępujemy na wyższy poziom przez