napór moich ciężarów jest tak duży, że gdybym nie miał jakiegoś sposobu ulżenia sobie, zostałbym pokonany; nie mógłbym zachować odpowiedniego usposobienia w wykonywaniu mojej pracy”. W ten sposób, gdy napięcie staje się bardzo trudne do zniesienia, rozładowaniem może być dobry humor czy jakiekolwiek inne doznanie artystyczne.

        Nasze zamiłowanie do przyrody i sztuki może przyczyniać się do podnoszenia naturalnego poczucia piękna naszych rodzin. Poczucie humoru i zgodliwe usposobienie w wielu przypadkach przyczynia się do rodzinnej miłości i pokoju. Przyjemna muzyka, wokalna lub instrumentalna, może być sposobem uczynienia domowego życia lepszym pod wieloma względami. Umiłowanie przez nas przyrody i sztuki może także służyć naszym pracodawcom przez umożliwienie nam wykonywania pracy z większą wprawą, przynoszącą im większe zyski, a jeśli jesteśmy pracodawcami posługującymi się różnymi elementami przyrody i sztuki, by pomóc naszym pracownikom, wyświadczamy im więcej sprawiedliwości niż gdybyśmy zaniechali takiego postępowania.

kol. 2

      Ilu pracodawców dzięki uprzejmości dla swoich pracowników wytwarza u nich właściwe uczucia, jak bardzo pracownicy wspomagają dzięki temu interesy pracodawcy, np. urzędnicy dzięki uprzejmości wobec klientów mogą okazać się o wiele bardziej przydatnymi dla pracodawców. Niekiedy dzięki poczuciu humoru pracodawca może powstrzymać niezadowolenie pracowników, a właściwie użyty dowcip pracownika może często służyć interesom pracodawcy. Ludzka wiedza, szczególnie zawodowa, może przynosić wspaniałe rezultaty zarówno pracownikowi, jak i pracodawcy.

        Tak więc każdy z nas dzięki doznaniom artystycznym najbardziej stosownym dla danego przypadku, może umniejszyć moc napięcia. Z własnego doświadczenia każdy pozna, które przeżycia najbardziej odpowiadają jego potrzebom. Taka ucieczka do artystycznych uczuć niekiedy wybawi nas od grzechu, gdy pokusa może przekraczać nasze siły. „Nie dawajcie miejsca diabłu” (Efez. 4:27). Naszym celem powinno być używanie artystycznych i intelektualnych uczuć w służbie najwyższego Boga!

kol. 1

WYKRESY ŁASK

        Na kolejnych stronach przedstawiamy różne wykresy będące rozwinięciem licznych wzmianek Brata Johnsona na temat łask (ich przeciwieństw i wypaczeń). Wierzymy, iż pomogą one naszym czytelnikom w zrozumieniu tego tematu. Informacje wykorzystane w wykresach zostały zaczerpnięte z niemal 200 zapisków obejmujących setki stron publikowanych na przestrzeni lat. Nie uznaliśmy za praktyczne podawanie bibliografii. O ile to było możliwe, staraliśmy się używać definicji i terminów brata Johnsona. Wszędzie tam, gdzie dodaliśmy coś do wykresów, uważaliśmy, żeby się trzymać jego myśli w tym względzie.

        Jeśli chodzi o przymioty charakteru i wyższe pierwszorzędne łaski, pozostajemy przy kolejności podanej w 2Piotra 1:5­-7. Pewną pomocą okaże się wyjaśnienie, dlaczego słowo cnota z w. 5 jest zastąpione słowem nadzieja. Jest tak dlatego, że jądrem odwagi jest nadzieja. Nadzieja zwycięstwa jest głównym elementem odwagi żołnierza. W ten sposób 2Piotra 1:5 zgadza się z oświadczeniem Pawła, że nadzieja jest jedną z trzech głównych łask (1Kor. 13:13). W wersetach tych św. Piotr dzieli cztery atrybuty na siedem łask i nabywaną wartość umysłową ­ wiedzę. Słowami „wiara, cnota i umiejętność” (w. 5) określa elementy, czyli składniki mądrości; w słowach „powściągliwość [samokontrola] i cierpliwość” (w. 6) podaje elementy i składniki mocy
kol. 2
jako przymiotu charakteru, nie istoty; przez słowa „pobożność i braterska miłość” [miłość bliźniego, uprzejmość braterska] przedstawia elementy, czyli składniki sprawiedliwości; a przez słowo „łaska” podaje synonim miłości (bezinteresownej).

        Tak więc siedem z tych zalet ­ wiara, nadzieja, powściągliwość, cierpliwość, pobożność, miłość braterska i łaska ­ jest łaskami, a jedna z nich ­ umiejętność ­ jest zdobyczą wiedzy umysłowej. Na pewno jest prawdą, że mądrość stanowi połączenie wiary, nadziei i wiedzy, ponieważ zaufanie do naszej wiedzy i nadzieja czynienia przez nią dobra jest właśnie tym, czym jest mądrość ­ ufnym, pełnym nadziei stosowaniem prawdy w planowaniu osiągania dobrych wyników. Jest także prawdą, że powściągliwość i cierpliwość [wytrwałość, stałość] są składnikami i elementami mocy, jako przymiotu charakteru, tzn. siłą woli, w odróżnieniu od siły i mocy fizycznej, ponieważ siła woli to stanowczość [powściągliwość, samokontrola] i stałość [cierpliwość] w dobrym postępowaniu. Sprawiedliwość z jednej strony składa się oczywiście z najwyższej miłości do Boga [pobożności], a z drugiej ­ z miłości do bliźniego jak do samego siebie [miłości braterskiej]. A zatem we fragmencie tym św. Piotr analizuje cztery przymioty Boskiego charakteru w ich elementach składowych, które muszą być w nas rozwinięte, jako nasze wyższe pierwszorzędne łaski.

poprzednia strona – następna strona