Teraźniejsza Prawda nr 415 – 1991 – str. 20

PRZYWILEJ POŚWIĘCENIA

        Trzeci element szczególnie był symbolizowany przez członków Maluczkiego Stadka (w mniejszym stopniu dotyczy to bezpośrednio niższych klas wybranych), uczestniczących z naszym Panem w przywileju ofiary – ofiary za grzech. Na ten fakt Apostoł wskazuje w 1Kor. 10:16, 17 „Kielich błogosławienia, który błogosławimy, izali nie jest [czy nie symbolizuje] społecznością [współuczestnictwem] krwi [w języku greckim występuje przedimek określony] Chrystusowej? Chleb, który łamiemy, izali nie jest [czy nie symbolizuje] społecznością [współuczestnictwem] ciała [w języku greckim przedimek określony] Chrystusowego? Albowiem jesteśmy jednym chlebem – jednym ciałem – wszyscy jesteśmy uczestnikami tego jednego bochenka” [Diaglott].

        Zwróćmy uwagę na wyrażenie „izali nie jest [czy nie symbolizuje] społecznością krwi Chrystusowej… ciała Chrystusowego?” Apostoł tu naucza, iż uczestnictwo Kościoła w kielichu i chlebie symbolizuje uczestniczenie członków Kościoła (jako klasy Chrystusowej) w ofiarniczej śmierci.

        Wyrażenie „społeczność [gr.koinonia] w krwi Chrystusowej znaczy uczestniczenie z Chrystusem, jako członkowie Jego ciała, w ofiarniczej śmierci za grzech. To jest widoczne z równoległego wyrażenia św.Pawła (Filip.3:10) „i społeczność [greckie koinonia] ucierpienia Jego, przykształtowany będąc śmierci Jego”.

        A że przytoczone już wyrażenie „społecznością ciała Chrystusowego” oznacza współuczestniczenie z Jezusem, jako członkowie Jego ciała, w ofiarniczej (ofierze za grzech) śmierci widoczne jest z wersetu 17, w którym św. Paweł podaje dwa powody na potwierdzenie tego oświadczenia: (1) „Albowiem jednym chlebem, jednym ciałem wielu nas jest; (2) bo wszyscy chleba jednego jesteśmy uczestnikami”, który tutaj, jak mówi, przedstawia jedno ciało.

        Zatrzymaliśmy się dłużej nad trzecim elementem, chociaż to członkowie Maluczkiego Stadka byli pierwszorzędnymi uczestnikami w Wieczerzy Pańskiej. My w niej uczestniczymy raczej jakoby spowinowaceni z ich postępowaniem (ofiarowania się na śmierć), pamiętając o tym, że mamy jeszcze przywilej poświęcenia się, wyróżnieni obecnie możliwością postępowania za Jezusem. Chociaż oczekujemy zmartwychwstania na ziemi, jednak teraz odrywamy swoje uczucia od właściwych ziemskich nadziei.

        Przeto trzecią myślą symbolizowaną w Pamiątce jest zjednoczenie się każdego z nas z Jezusem i Jego ludem oraz nasze poświęcenie się Bogu. Umiłowani, dlatego gdy uczestniczymy w symbolach myślmy zwłaszcza o współuczestnictwie z Panem i jednych z drugimi, a nawet ze wszystkimi domownikami wiary, w rezygnowaniu z spraw tego życia i ambicji. Czyńmy to z sercami pełnymi ufności, nadziei, sympatii, miłości, wdzięczności, oceny i wierności.

        Po zbadaniu tych trzech zarysów myśli, mamy w naszych umysłach i sercach zupełną naukę biblijną na temat Pamiątki. W ten sposób drodzy braterstwo, przedstawiono wyżej pewną liczbę myśli mających związek z trzecim zarysem myśli symbolizowanych w obchodzeniu Pamiątkowej Wieczerzy. Ufamy, iż pomogą nam w przygotowaniu się do Pamiątki.

PRZYGOTOWANIE SIĘ DO PAMIĄTKI

        Mówiąc o naszym przygotowaniu się do Wieczerzy Pańskiej mamy na myśli liczne sprawy związane z tą uroczystością: (1) Rachunek sumienia, (2) Oczyszczenie), (3) Napełnienie Duchem.

        Nasz rachunek sumienia (jako antytyp poszukiwania przez Izraelitów w swoich domach kwasu), jeśli właściwie zostanie przeprowadzony, zakończy się pomyślnym wynikiem znalezienia symbolicznego kwasu, czyli grzechu, błędu, samolubstwa i światowości (szczególnie osaczających wad) w naszych sercach i umysłach.

        Usuńmy je i zniszczmy Bożym Duchem (Rzym. 8:12, 13; 1Kor. 5:7, 8). Będzie to drugą rzeczą w naszych przygotowaniach do godnego obchodzenia Pamiątki.

        Trzecią sprawą natomiast w naszych przygotowaniach do Pamiątki jest napełnienie Duchem, napełnienie naszych serc i umysłów Pańskim Duchem, szczególnie duchem wiary, odwagi, samokontroli, cierpliwości (czyli wytrwałości), pobożności, braterskiej miłości i bezinteresownej miłości.

        Drodzy Bracia i Siostry, napełnijmy nasze serca i umysły tymi zaletami. Pozwólmy, aby poszczególne zalety były bardzo aktywne w nas. Pozwólmy im też indywidualnie i kolektywnie obfitować w naszych sercach i umysłach w każdym dobrym

c.d. na str. 29

poprzednia stronanastępna strona