Teraźniejsza Prawda nr 188 – 1960 – str. 16
tak Bóg nie powierza całej ludzkości prawodawczych, wykonawczych i sądowych funkcji w Królestwie Tysiąclecia (sama zasada wyboru przewiduje istnienie tych, którzy nie będą wybrani), lecz tylko pewnym osobom mającym ku temu odpowiednie kwalifikacje. Jeżeli zważymy, że jednostki nie są przeznaczone ani ku zbawieniu ani ku potępieniu, że pierwotny wybór był uzależniony od ich odpowiedzi na Boskie zaproszenie do usprawiedliwienia i uświęcenia, że ich ostateczny wybór zależy od wierności do śmierci i że celem przeznaczenia klas przez założeniem świata jak i wyboru jednostek tych klas w ciągu ich życia było błogosławienie nie tylko wybranych, lecz także aby przez nich jako wykonawców Bożych w Tysiącleciu działała wolna laska, czyli błogosławieństwo Boże z możnością uzyskania zbawienia dla wszystkich, którzy nie mieli sposobności zostać wybrańcami i zmarli zagubieni w Adamowym potępieniu – to wówczas będziemy zdolni ogarnąć wspaniały i harmonijny przejaw Boskiej mądrości, mocy, sprawiedliwości i miłości, zawarty zarówno w doktrynach o przeznaczeniu, potępieniu i wyborze, jak i w doktrynie o wolnej łasce oraz we wzajemnym ich stosunku. Dziękujmy Bogu, chwalmy i uwielbiajmy Pana przez Jezusa Chrystusa, naszego Zbawcę za tak wspaniały Plan!
Zastanówmy się pokrótce jaka jest nauka Pisma Św. o wyborze Kościoła w celu uszczęśliwienia świata. Święty Piotr napominał pewnych ludzi, aby poczynili potrzebne kroki i stali się wybranym nasieniem Abrahama, przez co przyszłyby czasy ochłody i czas naprawienia wszystkich rzeczy – Restytucja dla świata (Dz.Ap. 3:19-26). Święty Jakub powiedział, że „Bóg najpierw wejrzał na pogany, aby z nich wziął lud (wybrańców) imieniowi (charakterowi i godności) Swemu”, co nie jest w sprzeczności lecz w harmonii z Biblia, która mówi, że później po wyborze tych wybrańców, nastąpi Wtóre Przyjście Jezusa, które będzie błogosławieństwem dla całej reszty ludzkości (Dz.Ap. 15:13-18). Święty Paweł zwraca uwagę na dwie klasy: wybranych i nie wybranych wskazując, że zarówno jedni jak i drudzy oczekują wyzwolenia oraz że świat otrzyma długo oczekiwane wyzwolenie z chwilą, gdy Chrystus i Kościół jako Synowie Boży objawieni w chwale Królestwa Tysiąclecia, będą rządzić ludzkością w celu uwolnienia jej od klątwy (Rzym. 8:17-23). Mówi on również, że zaślepiony Izrael będzie trwał w tym stanie aż zostanie dopełniona liczba wybranych, kiedy to poprzez łaskę jaka. zostanie okazana Izraelowi, będzie on uzdrowiony ze ślepoty i przyjęty znowu do stanu Boskiej łaski (Rzym. 11:25-33). Symeon zaś mówiąc pod natchnieniem Ducha Św. wyraża się, że błogosławieni będą wszyscy Izraelici, którzy podczas Wieku Ewangelii potknęli się o Chrystusa (Łuk. 2:34). Święty Paweł uczy, że Chrystus i wierny Kościół, tj. wybrani, są nasieniem Abrahama (Gal. 3:8, 16, 29) i zgodnie z Boską obietnicą daną pod przysięgą – gdy wybór zostanie dokonany – będą błogosławić
kol. 2
„wszystkie rodzaje i narody ziemi” (wg ang. Biblii) – 1Moj. 22:16-18; 12:3; 18: 18; Dz.Ap. 3:25.
Pan Jezus wyraźnie mówi, że modlił się o udoskonaleni? Kościoła, aby (po udoskonaleniu w Wieku Ewangelii, czyli po tym wieku w Tysiącleciu) świat mógł uwierzyć i uznać, że Bóg miłował wybrany Kościół tym samym rodzajem miłości, którym miłował Jezusa (Jan 17:20-23). Święty Jan mówi nam, że Oblubienica – świeżo poślubiona małżonka – wezwie każdego do uczestniczenia w łaskach Bożych; a skoro Kościół jest obecnie Oblubienicą Chrystusa (2Kor. 11:2), a stanie się Jego małżonką podczas Wtórego Przyjścia Pana aby rządzić ziemią (Obj. 19:6-21; 21:2-22:5), to błogosławieństwo świata spełni się w Tysiącleciu, gdy Wiek Ewangelii zamknie się wy niesieniem poślubionego Kościoła do roli Oblubienicy Chrystusowej – Obj. 22:17. Joel zaś, przedstawiając chronologiczny porządek zdarzeń twierdzi (Joel 2:29), że obecnie następuje wylewanie Ducha Św. na Kościół – „sługi i służebnice” – oraz że „potem” – po Wieku Ewangelii, czyli podczas Tysiąclecia, przyjdzie czas na wylanie Ducha Św. na „wszelkie ciało”, tj. na niewybranych. Każdy z przytoczonych tekstów dowodzi, że w czasie obecnym błogosławieństwo Boże spływa na wybranych i że Wiek następny – Tysiąclecie, będzie okresem błogosławieństwa Bożego dla nie wy branych. Większa część tekstów wykazuje również, że Bóg dobiera teraz wybrańców, celem użycia ich po zakończeniu wyboru oraz że bywają przyjmowani teraz do chwały z Chrystusem jako narzędzie Boże pod Nim, celem udzielenia błogosławieństwa wszystkim nie wybranym, gdy nadejdzie okres Tysiąclecia. Jeśli więc przyjmiemy, że wybór w Boskim Planie działał przed Tysiącleciem zaś zwroty Biblijne odnoszące się do wolnej łaski (tj. te, które uczą o Boskiej miłości, o śmierci Chrystusa i o oddziaływaniu Ducha Św. na całą ludzkość ku jej zbawieniu) zastosujemy do Tysiąclecia, to stwierdzimy, że Biblia jest w zupełnej harmonii zarówno z doktrynami przeznaczenia, potępienia i wyboru, jak i z za sadami wolnej łaski.
CO MÓWI PISMO ŚWIĘTE?
Sądząc, że nasi czytelnicy z zadowoleniem przyjmą listę głównych tekstów Pisma Św., traktujących o wyborze oraz taką samą listę tekstów traktujących o wolnej łasce, podajemy je poniżej. Oto główne teksty traktujące o wyborze: Izaj. 42:1; 65:9. 15, 22; Amos 3:2; Mat. 20:16; 24:22, 24, 31; Mar. 4:11, 12; Łuk. 18:7; Jan 6:44; 15:16; Rzym. 8:28-30, 33; 11:11, 15. 5, 7. 29: 1Kor. 1:26-29; Efez. 1:4, 5, 12; Kol. 3:12; 1Tes. 1:4: 2Tes. 2: 3; 2Tym. 2:10-12; Tyt. 1:1; Jak. 2:5; 1Piotr 1:2; 2:9; 2Piotr 1:10; 2Jan 1, 13; Obj. 17:14. Wobec tych i innych Pism, nie przeczymy Biblijnej doktrynie wyboru nawet, gdy ona nie zgadza się z naszymi niektórymi, z góry powziętymi poglądami na wolną łaskę. Raczej wierzymy pokornie, że Biblia uczy doktryny wyboru,