Teraźniejsza Prawda nr 188 – 1960 – str. 9
fizycznej – Żyd. 11:40), zgodnie z prawem porządku a więc na pewno po uczcie weselnej. Rozumie się, że wieczerza weselna odbędzie się przed działaniem Restytucji względem świata, tj. względem tych, którzy nie będą książętami na ziemi” (P’41 str. 82 kol. 2; to samo w T.P. 1952 str. 11).
(34) Zauważmy to dobrze, że podczas tego samego ogólnego okresu 1939-1941) w którym br. Johnson podał myśli przytoczone w paragrafie 33, wykazując przez nie, że Restytucja rozpocznie się o wiele później aniżeli w kwietniu 1958, pisał również w T.P. 1949 str. 42 par. 3, iż wypełnienie poselstwa z Obj. 22:11 nie nastąpi prędzej lecz w październiku 1954, kiedy zacznie się zachodzenie Epifanii i Bazylei. Oznacza to, że „po roku 1954 nie będzie więcej powoływania do klasy Młodocianych Godnych”. W tym samym czasie tzn. w jesieni 1954 – jak wykazał – brama Dziedzińca, czyli wejście do stanu lewickiego zostanie na zawsze zamknięte, jak również Restytucja nie rozpocznie się jeszcze dość długo po tym czasie. W dodatku do powyższych wyjątków, zauważmy co on pisze w E. tomie 10 str. 607. Wskazuje tam mianowicie, że Wielkie Grono będzie tu jeszcze po roku 1956 i dowodzi, że „ich późniejszy wzrost w łasce, znajomości, służbie i próbach będzie przez jakiś krótki czas (jak długo – nie wiemy) zanim ziemska faza Królestwa zostanie ustanowiona tj. zanim rozpocznie się Restytucja)”. Biorąc pod uwagę, jak to br. Johnson podawał, że rozpoczęcie się Restytucji było jeszcze sprawą przyszłości i mając w pamięci główną zasadę przedstawioną w T.P. 1928, 84 par. 3 (że tym czasowe usprawiedliwienie działa od czasu Abla aż do rozpoczęcia się Restytucji) można zauważyć, że choć brama wiodąca na Dziedziniec będzie zamknięta na zawsze jesienią 1954 (nikt po tej dacie nie będzie mógł uzyskać tymczasowego usprawiedliwienia dla celów wyboru Wieku Ewangelii), to jednak z uwagi na trwanie tymczasowego usprawiedliwienia, każdy kto przyjmie Jezusa jako swego Zbawiciela – otrzyma je. Będzie ono udzielone tylko dla celów Obozu Epifanicznego.
(35) Brat Johnson w T.P. 1949 str. 42 par. 3, pisał, że po roku 1954 nikt nie będzie mógł dostąpić stanu tymczasowego usprawiedliwienia. Z rozważań podanych w paragrafach 31 do 34 jest widoczne, że ta wypowiedź nie oznacza, iż po roku 1954 nikt nie może stać się praw dziwie pokutującym i wierzącym w Jezusa jako swego Zbawcę, stajać się przez to nowym tymczasowo usprawiedliwionym dla celów Obozu Epifanicznego. Oznacza ona raczej, że od tego czasu nikt nie będzie mógł wejść do stanu pozaobrazowego Dziedzińca – stanu tymczasowego usprawiedliwienia dla celów wyboru na Wiek Ewangelii. Następnie w łączności z powyższym pisze on jeszcze jak następuje: „Bo gdy przyjdziemy do czasu (tj. do października 1954) kiedy poświecenie dla celów Wieku Ewangelii zupełnie ustanie, byłoby bezpożytecznym upominać tymczasowo usprawiedliwionych ażeby się poświęcili”. Miał tutaj na myśli, że gdy przyjdziemy do października 1954, odkąd poświęcenie dla celów wyboru
kol. 2
na Wiek Ewangelii nie będzie już możliwe, byłoby niewłaściwym napominać tymczasowo usprawiedliwionych do poświęcenia w tym celu – chociaż byłoby właściwym poświęcać się aby być członkiem Obozu Epifanicznego. Dla lepszego zrozumienia myśli radzimy przeczytać cały paragraf z wyżej podanej Teraźniejszej Prawdy.
ŚWIADECTWO BRATA RUSSELLA
(36) Sam br. Russell w zgodzie z Pismem Świętym założył grunt pod naukę, że osoby prawdziwie pokutujące i wierzące w Jezusa jako ich Zbawcę, po zamknięciu bramy na Dziedziniec staną się tymczasowo usprawiedliwionymi a ich stanowisko jest przedstawione w Obozie. Br. Johnson zaś wykazuje, że tymczasowe usprawiedliwienie będzie w dalszym ciągu udzielane tym wszystkim, którzy prawdziwie pokutują i wierzą aż do rozpoczęcia Restytucji. Br. Russell – który oczywiście trzymał się tej samej podstawowej nauki posunął się nawet o jeden krok dalej, bardzo logicznie wykazując, że tymczasowe usprawiedliwienie trwa dalej, nawet poza ustanowienie ziemskiej fazy Królestwa Tysiącletniego. Zauważmy co on pisze w tym względzie: „Usprawiedliwienie świata nie będzie momentalne lecz będzie postępowało przez całe tysiąc lat. Świat, można by powiedzieć, będzie tymczasowo usprawiedliwiony przez Pośrednika i Jego Królestwo, lecz to usprawiedliwienie zostanie dokonane tylko w absolutnej doskonałości ludzkości przy końcu Tysiąclecia, gdy świat będzie przedstawiony Ojcu i przyjęty” (Z 5959 par. 6). „Ale co do świata w przyszłym wieku, wszyscy ludzie przez całe tysiąc lat dochodzić będą do doskonałości, z dnia na dzień będą więcej usprawiedliwieni, czyli z każdym dniem stawać się będą sprawiedliwszymi. W owym wieku, każdy kto we właściwym usposobieniu będzie szukał społeczności z Panem, uważany będzie za tymczasowo (warunkowo, próbnie, doświadczalnie) usprawiedliwionego, ale usprawiedliwienia swego nie osiągnie wówczas w taki sam sposób jak my osiągamy teraz, ponieważ on będzie stopniowo pozbywał się swej niedoskonałości, a istotnie usprawiedliwionym zostanie wtedy, gdy dojdzie do zupełnej doskonałości” (Książka Pytań i Odpowiedzi br. Russella str. 656).
POŚWIĘCENI OBOZOWCY EPIFANICZNI
(37) Dlatego to, po jesieni 1954 tymczasowe usprawiedliwienie w dalszym ciągu działa, lecz ze zmienionym celem. Działa ono dla tych, którzy zostali usunięci z Dziedzińca do Obozu Epifanicznego, jak również dla tych wszystkich w Obozie, którzy przyjmują Chrystusa jako swego Zbawiciela. Będzie ono w ten sposób działać aż do momentu rozpoczęcia Restytucji – a nawet dalej, ze zmienionym celem w Obozie Tysiącletnim, aż klasa restytucyjna dojdzie stopniowo do aktualnego usprawiedliwienia. Podobnie od jesieni 1954 istnieje sposobność poświęcenia, dla osób pokutujących i wierzących w Obozie Epifanicznym, lecz ze