POSTĘPUJĄCY OBRAZ PRZYBYTKU

(Ciąg dalszy z nr 187)

OBOZOWCY EPIFANICZNI SĄ MIĘDZY NIBY WYBRAŃCAMI

      (26) Ponieważ wszyscy, którzy ostatecznie staną się obozowcami Epifanii są „prawdziwie pokutującymi i wierzącymi” czyli usprawiedliwionymi tymczasowo, jak to jasno pokazuje br. Johnson w E. tomie 10 str. 209, 649, 672, są oni Niby Wybrańcami (szczegóły o tej klasie zob. T. P. nr 175 i 176). Ale właśnie ci, którzy wiernie trzymają się tymczasowego usprawiedliwienia, okupu i wykonują sprawiedliwość, są jedynymi osobami oprócz wiernych żydów, wierzących w przymierze z czasów przed nawróceniem Izraela, którzy mogą być członkami tej klasy. Brat Johnson wykazuje to jasno, ponieważ opisując o Niby Wybrańcach wymienia tych wierzących w okup naszego Pana, którzy chociaż nie poświęceni byli jednak wierni tymczasowemu usprawiedliwieniu z Wieku Ewangelii jak następuje: (E. tom 12, str. 187, 188, 730; P’26, 119, 44, 28 par. 1; 41, 50 par. 6) „wierzący z pogan podczas Wieku Ewangelii, którzy chociaż byli wiernymi tymczasowemu usprawiedliwieniu do śmierci, jednak nie poświęcili się” (E. tom 11 str. 293), „wierni usprawiedliwieniu z wiary” (E. tom 15 str. 535 porównaj ze str. 717). Z tego widzimy, jak br. Johnson wykazuje, iż każdy z obozowców Epifanii – oprócz żydów wierzących w przymierze przed nawróceniem Izraela – ażeby mógł znajdować się między Niby Wybrańcami musiał być do końca wierny tymczasowemu usprawiedliwieniu. Co się tyczy wierzących w Jezusa między obozowcami Epifanii, to stają się oni Niby Wybrańcami na warunkach lojalności. Dlatego – gdy jesienią 1954 nie poświęceni usprawiedliwieni z wiary zostali usunięci z Dziedzińca do Obozu, dla wyżej wymienionych (z których wszyscy musieli być wierzącymi w Jezusa, ażeby mogli znajdować się do tego czasu na
kol. 2
Dziedzińcu) nie oznaczało to utraty tymczasowego usprawiedliwienia – ale raczej minięcie się z elekcyjnymi celami Wieku Ewangelii, czyli przyjęcie łaski Bożej nadaremno (2Kor. 6:1). Lecz zatrzymali oni stanowisko dla celów Obozu Epifanicznego i muszą je wiernie zachować w tym zmienionym względzie aż do końca, jeśli ostatecznie będą chcieli stać się Niby Wybrańcami.

      (27) Z powyższych rozważań przedstawionych w paragrafach 23 do 26 jest jasne, że gdy br. Johnson rozpoznał Obóz Epifanii w skończonym obrazie, reprezentujący „osoby dawniej usprawiedliwione z wiary, które trzymają się okupu i wykonują sprawiedliwość oraz nawróconego Izraela”, to miał on na myśli osoby usprawiedliwione z wiary dawniej, do celów elekcyjnych Wieku Ewangelii, to znaczy w celu otrzymania członkostwa w klasie Młodocianych Godnych. Nie oznacza to jednak, że te osoby, które były dawniej usprawiedliwione z wiary nie mają już więcej tego usprawiedliwienia, ani też nie nadają się do żadnego celu. Bo gdyby myślą br. Johnsona było, że one w żadnym znaczeniu nie były już więcej usprawiedliwione i odtąd pozostawały bez jakiegokolwiek usprawiedliwienia nie nadając się nawet do celów Obozu Epifanicznego, to nie wyrażałby się o nich jako o osobach trzymających się okupu czyli wierzących w okup. W P’58 str. 60, 61 wykazaliśmy błędne dowodzenia jednego z błądzicieli, twierdzącego, że Obóz Przybytku na Wiek Ewangelii i na Epifanię jest przeznaczony dla nieusprawiedliwionych i że jest to nauczane przez obu członków gwiezdnych. Tam też z E. tomu 10 str. 209 i z innych miejsc wykazaliśmy wprost przeciwną do jego dowodzeń naukę br. Johnsona, że Obóz na Epifanię w skończonym obrazie jest stanem osób zupełnie pokutujących i wierzących. Wyjawiliśmy również zaprzeczenie z jego strony działania tymczasowego usprawiedliwienia w Obozie Epifanii, gdyż posunął się on do stwierdzenia,

poprzednia strona – następna strona