Teraźniejsza Prawda nr 412 – 1990 – str. 70
w drugiej fazie wojny światowej, obraz wskazuje na ZSRR (i jego satelitów) oraz zimną wojnę między strefą ZSRR a strefą demokratyczną Europy. ZSRR dalej występował przeciw demokracjom europejskim, którym Stany Zjednoczone pomogły utrzymać ich pozycje władzy, niezależności i wpływów w Europie. Joram izraelski wspomagany przez Ochozjasza z powodzeniem utrzymywał Ramot Gilead w obliczu ataków Hazaela, trwających do śmierci Jorama z rąk Jehu. Śmierć ta obrazuje pokonanie zjednoczonych demokracji europejskich w nadchodzącej gwałtownej fazie rewolucji czasu ucisku.
WALKA PRZESUWA SIĘ NA FRONT EKONOMICZNY
Związek Radziecki (i jego satelici) ostatnio poważnie podszedł do swoich własnych problemów związanych z wyżywieniem i ekonomią. Postępowanie ZSRR wobec zachodnich demokracji wyeliminowało zimną wojnę na rzecz głasnostii i pieriestrojki (procesu otwartości, uczciwości i przebudowy) oraz wprowadziło redukcję środków na obronę.
Problemy ekonomiczne w rezultacie przyniosły ludziom we wschodniej Europie nowe rządy i więcej wolności. W tych sprawach zasady demokracji zwyciężyły, przynajmniej na razie. Tak więc walka przesunęła się na front ekonomiczny i blok sowiecki raczej oczekuje pomocy od krajów demokratycznych, niż chce je nękać. Jest to niezwykły zwrot w wydarzeniach w antytypie. Stanowi on albo chwilową przerwę w walce o dominację w Europie, albo jest walką, w której zwyciężają demokracje z powodu przesuwania się bloku radzieckiego w kierunku wzrastającej wolności (tak jak Joram utrzymał Ramot Gilead; 2Król. 9:14 ).
Spotkanie na szczycie na Malcie, 2 i 3 grudnia, Gorbaczowa z prezydentem Bushem skupiło się na reformach ekonomicznych,
kol. 2
wrzeniu w Europie wschodniej i na tym w jaki sposób kraje demokratyczne mogłyby pomóc powodzeniu pieriestrojki.
NOWE SPOJRZENIE W ZWIĄZKU RADZIECKIM
Ostatnio muzeum Józefa Stalina, w miejscu jego urodzenia w mieście Gori, zostało zamknięte na czas nieokreślony. Władze mówią, że może nigdy już nie będzie otwarte. Dzieje się tak z powodu ogólnonarodowego badania działalności człowieka, który rządził Związkiem Radzieckim przez wiele lat.
Sowiecki historyk Aleksander Samsonow powiada, że największym z błędów Stalina było doprowadzenie Związku Radzieckiego do krawędzi katastrofy w jego walce z nazistowskimi Niemcami w II wojnie światowej. Oskarżenia te stanowią szczyt wzrastającego krytycyzmu wobec strasznej polityki wewnętrznej Stalina.
W listopadzie 1987 roku, podczas siedemdziesiątej rocznicy bolszewickiej rewolucji, sowiecki przywódca Michaił Gorbaczow powiedział: „Wina Stalina i jego najbliższego otoczenia wobec partii i narodu, ze wszech miar represyjna i samowolna, jest olbrzymia i niewybaczalna”. Dalej pan Gorbaczow oświadczył, że Stalin w pełni zdawał sobie sprawę z wyników swego postępowania.
Zachodni historycy teraz oceniają, że rządy Stalina są bezpośrednio odpowiedzialne za śmierć w czasach pokoju tylu obywateli sowieckich, ilu straciło życie w II wojnie światowej. Ogoniok (sowiecki tygodnik) podaje, że rewelacje o Józefie Stalinie są częścią przyspieszającą kampanię kompromitującą scentralizowany i niesprawny system ekonomiczny, stworzony przez tego dyktatora. Pan Gorbaczow wyjaśnia: „Aby pozostać wiernymi historycznej prawdzie powinniśmy dostrzegać … nadużycia popełniane przez niego (Stalina) i tych wokół