Teraźniejsza Prawda nr 410 – 1990 – str. 42
wszystkie różniące się i nie zgadzające się z sobą!) i w każdym wypadku poszukujący Prawdy byli pozostawieni w niepewności. Prawdziwie był to „głos trąby, piszczałki, lutni, skrzypiec, harfy, symfonału i wszelakiego (rodzaju) instrumentu muzyki [z naciskiem na fałszywy ton – Dan. 3:10]” – żargon Małego Babilonu! Wierzymy jednak, że dzięki łasce Bożej wiele dobrego dokonało się tam przez naszą obecność i usługę, ponieważ wielu nowych pragnących poznać Prawdę braci (Mat. 5:6) z radością przyjęło egzemplarze Sztandaru Biblijnego, stawiając pytania odnośnie klasy Młodocianych Godnych, zamknięcia wysokiego powołania, Epifanii itd. Niektórzy przyznali, że nigdy dotąd o tych sprawach nie słyszeli. Wielu prosiło o dalsze informacje nas oraz innych braci oświeconych Prawdą epifaniczną, którzy nam w tym wypadku pomagali w dawaniu świadectwa Prawdzie. Nigdy przedtem nie odnieśliśmy tak głębokiego wrażenia co do złych rezultatów ,,podręcznictwa” w badaniu Biblii, ani ostrzeżeń przed nim podanych przez naszego drogiego brata Russella, np. w Z ’10, 297-299 (Reprints 4684). Do starannego studiowania tego artykułu zachęcamy braci i tego co podaje nasz drogi brat Johnson, np. w E 9,120-126 i w E 5,136 (Ter. Pr. '51,29-31, 34, 28).
WŁAŚCIWE POSTĘPOWANIE LUDU BOŻEGO
Na zakończenie zastanówmy się jak powinien postępować prawdziwy lud Boży, aby nie posuwać się do krańcowości w czczeniu aniołów lub gardzeniu przełożeństwami, tzn. odrzucaniu wszelkich ludzkich nauczycieli, i pozwalaniu sobie nawet na „podręcznictwo”? Opierając się na licznych ustępach Pisma Świętego dochodzimy do wniosku, że powinniśmy czcić Boga i oddawać cześć naszemu Panu (a nie Jego przedstawicielom), Temu, który siedzi (oficjalnie urzęduje) jako ów Rafiner i Oczyszczający (rozwijający) srebro Prawdy (Mal. 3:3; Psalm 12:7). Chociaż powinniśmy popierać odpowiednich Jego aniołów, posłanników, przedstawicieli żywiąc do nich szacunek jako takich, pamiętajmy zawsze, że oni nie są źródłem ani świeckiej, ani religijnej Prawdy dla Kościoła czy świata. Najwyższym źródłem Prawdy jest Bóg a jej następnym źródłem jest Chrystus. Najwyższym zaszczytem jakiego inni słusznie w związku z tym mogą dostąpić jest przywilej bycia religijnym lub świeckim sługą Boga i Chrystusa. Taka postawa zachowa ich w pokorze i powstrzyma drugich przed wymienionymi wyżej krańcowościami. Dopomoże to nam w znacznej mierze kochać, czcić i wielbić Boga oraz Chrystusa, jako źródła Prawdy, i nie oceniać Ich przedstawicieli bardziej jako Ich przedstawicieli.
Pan zapewnia, że udzieli Prawdy na czasie cichym (Psalm 25:8, 9), łaknącym (Mat. 5:6), pokornym (Mat. 11:25), uprzejmym i dobrym (Łuk. 8:15), okazującym cześć (Psalm 25:14) oraz świątobliwym (Żyd. 12:14), lecz On nie udzieli
kol. 2
jej innym (E 9,125; Ter. Pr. ’51, par. 35). W miarę jak posiadamy i stosujemy te zalety i wiernie stosujemy siedem pewników jako kryterium Prawdy (E 5,478; Ter. Pr. '37,55, par. 6), będziemy uwolnieni od błędu i nauczani Prawdy przez Pana w sposób wyznaczony przez Niego. Otrzymamy Prawdę przez badanie Biblii jako księgi wersetów, tak jak czynili to kiedyś berejczycy (Dz.Ap. 17:11). Tu jest pokazana metoda uznana przez Boga: (1) Członek gwiezdny, jako rzecznik Jezusa, wyjaśnia Boskie poselstwo, Słowo Boże; (2) z odpowiednią uwagą i gotowym umysłem słuchać jego przedstawień; i (3) codziennie badać te nauki w świetle Pisma Świętego, aby zrozumieć czy pochodzą one z Biblii i czy są z nią w zgodzie. Czyniąc to, rozpoznamy Jezusa, przez Jego przedstawicieli – siedem gwiazd (Obj. 1:20), jako jedynego prawdziwego Tłumacza Słowa Bożego (Obj. 5:5, 9). Pan pracuje nad tym, aby ludzi szczerego serca doprowadzić do kontaktu z naukami teraźniejszej Prawdy, tak jak ona została dana przez Jego członków gwiezdnych. Często wierni Pańscy ambasadorowie tak postępują, gdy dają świadectwo Prawdzie w pracy kolporterskiej, ochotniczej, w rozmowach itd.
Ci, którzy nie przyjmują Prawdy w sposób wyznaczony przez Pana mniej lub więcej będą przyswajać sobie błąd. I w miarę tego jak będzie im brakowało którejkolwiek z wyżej wymienionych siedmiu zalet serca, ich umysły będą się zaciemniać tak, że często skłonni będą przyjmować błąd za Prawdę. Prócz tego jeśli nie będą starannie ,,doświadczać wszystkiego” (1Tes. 5:21) i „doświadczać [badać] duchów [nauk – E 3,312], jeśli z Boga są”, lecz z gotowością będą przyjmować różne błędy, to tym łatwiej staną się ofiarą różnych „fałszywych proroków” (1Jana 4:1).
Święty Paweł napomina nas jak następuje: „A prosimy was, bracia! abyście poznali [uważali] tych, którzy pracują między wami, i którzy są przełożonymi waszymi w Panu, i napominają was. Abyście ich jak najbardziej miłowali dla ich pracy” (1Tes. 5:12, 13). „Starsi, którzy się w przełożeństwie [przewodniczeniu] dobrze sprawują, niech będą miani za godnych dwojakiej czci, a zwłaszcza ci, którzy pracują w słowie i w nauce” (1Tym. 5:17). „Pamiętajcie na wodzów waszych, którzy wam mówili Słowo Boże, których obcowania koniec upatrując naśladujcie wiary ich”. „Bądźcie posłuszni wodzom waszym, i bądźcie im poddani [lecz nie służalczo, nie bądźmy czcicielami aniołów]; albowiem oni czują nad duszami waszymi, jako ci, którzy liczbę oddać mają; aby to z radością czynili, a nie ze wzdychaniem; boć wam to nie jest pożytecznie [jest zgubne]” (Żyd. 13:7, 17). Święty Paweł pokazuje również, że nie powinniśmy gardzić żadnym posłańcem Bożym z powodu jego cielesnej słabości: „A pokuszenia [doświadczenia] mego, które było w ciele moim, nie lekceście sobie ważyli, aniście nim gardzili, aleście mię jako Anioła Bożego [po grecku – aggelos] przyjęli, i jako Chrystusa Jezusa” (Gal. 4:14). To jest w zgodzie ze słowami Jezusa: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: