SKOROWIDZ WERSETÓW BIBLIJNYCH (od nr 384 do nr 395) Dokończenie z numeru 406

CZCZENIE ANIOŁÓW

      Przede wszystkim pragniemy poczynić kilka uwag odnośnie znaczenia słów anioł i czcić. Hebrajskie słowo maloch przetłumaczone na anioł oraz greckie słowo aggelos (wymawiane angelos) również przetłumaczone jako anioł znaczy posłannik, bez względu na to, czy jest nim duchowy, ludzki lub nieożywiony posłannik. Nikt nie będzie zaprzeczał, iż słowa te odnoszą się do istot duchowych. Malochim odnosi się również do posłanników ludzkich, np. w 1Moj. 32:3, 6. U Jakuba 2:25 o dwóch szpiegach, których ochroniła Rachab (Jozue 6:17, 25), jest mowa jako o „posłannikach” (liczba mnoga greckiego słowa aggelos). Byli oni ludzkimi aniołami, posłannikami Bożymi. Również posłowie (greckie aggelos) Jana Chrzciciela (Łuk. 7:24) byli ludzkimi istotami, podobnie jak żeńcy z okresu żniwa (Mat. 13:39), chociaż w tym ostatnim wypadku słowo to jest przetłumaczone aniołowie. Przykładami nieożywionych aniołów są „gniew królewski – który – jest posłem (malochim) śmierci” (Przyp. 16:14) i Apostoła Pawła „bodziec ciału, anioł [aggelos] szatan, aby mię policzkował”, czyli trapił (2Kor. 12:7).

      Słowo czcić zazwyczaj jest tłumaczone z hebrajskiego słowa shawkaw w Starym Testamencie, a z greckiego słowa proskuneo w Nowym Testamencie. Shawkaw znaczy pokłonić się, padać na twarz; proskuneo znaczy pocałować (w rękę), podobnie jak pies liże rękę swego pana, a przeto kłania się. Czczenie jest określane jako czyn albo uczucie adoracji czy hołdu oddawanego z czci religijnej, jak np. w modlitwie, sławieniu itp. Cześć jest oddawana nie tylko przez modlitwę i pieśń, lecz również przez serdeczną służbę, na co wskazał nasz Pan u Mat. 4:10. Szatan przedstawił naszemu Panu dwukrotnie powabne pokusy (w. 3-7), które Pan z powodzeniem zwyciężył, po czym szatan wystąpił z trzecią pokusą zawartą w słowach: „jeśli upadłszy, pokłonisz [proskuneo] mi się” (w. Mat. 9). Paralelizm w odpowiedzi Jezusa: „Panu Bogu twemu kłaniać [proskuneo} się będziesz, i Jemu samemu służyć będziesz”, jak wskazują zaznaczone kursywą części tekstu, jest jasnym dowodem, iż cześć obejmuje służbę. To jest również pokazane przez to, co szatan chciał, aby Jezus uczynił, czyli stał się jemu zupełnie poddanym w służbie. Następujące wersety dowodzą, że czcić znaczy również służyć: Ps. 45:12; Mat. 15:9; Dz. 18:13; 24:14; Obj. 11:1; 14:9, 11; 16:2; 20:4. Jest to przykład tych, którzy służąc bóstwom swego serca w rzeczywistości czczą bogów innych niż Jehowa, który powinien być jedynym przedmiotem naszej czci (2Moj. 20:3,4; 34:14; 5Moj. 5:7; 6:13; Mat. 4:10; Łuk. 4:8).

      Pismo Święte wspomina, że nasz Pan Jezus był czczony, gdy przebywał na ziemi (Mat. 8:2; 9:18 itd.), i od chwili swego zmartwychwstania jest czczony (Jan 5:23; Efez. 1:19-23; 1Kor. 15:27, 28; Obj. 5:13) „ku chwale Boga Ojca” (Filip. 2:9-11), w zgodzie z Boskim zarządzeniem (Żyd. 1:6), ponieważ On działa, jako Boski specjalny Przedstawiciel i Pełnomocnik. Chociaż rzeczą właściwą było by Głowa Kościoła była czczoną, to jednak inaczej rzecz się miała z Jego naśladowcami. Czczenie któregokolwiek z nich było i jest zabronione przez Słowo Boże, a wszyscy prawdziwi słudzy Kościoła stanowczo odmawiali przyjmowania czci, mimo iż jako Syjon w chwale, Kościół będzie czczony przez świat (Izaj. 60:14; Obj. 3:9).

      Do Kolosan 2:18 jest podane szczególne ostrzeżenie przed służalczością i czczeniem aniołów (aggelos, posłanników). Są dwa rodzaje posłanników: posłannicy prawdy oraz posłannicy błędu. Co się tyczy tych ostatnich, Święty Paweł przepowiedział, że „z was samych powstaną mężowie, mówiący rzeczy przewrotne, aby za sobą pociągnęli uczniów” (Dz.Ap. 20:30). Rzeczywiście, powstało wielu takich posłanników miłujących ludzką chwałę (Jan 12:43) i służących w tym celu, aby podobać się ludziom (Kol. 3:22), z chęci zysku udających się za błędem Balaamowej zapłaty, będących często w opozycji (Judy 11), mówiących źle o tym czego nie znają (Judy 10). Biblia przepowiedziała, że mieli powstać

poprzednia strona – następna strona