Teraźniejsza Prawda nr 187 – 1959 – str. 182
którzy zajmowali miejsce w Obozie Wieku Ewangelii, jako nie usprawiedliwiony nominalny lud Boży, będą usunięci z Obozu Epifanii do stanu przedstawionego przez miejsce poza Obozem. Jeszcze w innym miejscu pisze on: „Na Epifanię w skończonym obrazie miejsce poza Obozem przedstawia stan tych, którzy stanowili Obóz w W. Ewangelii lub, którzy byli wyklęci z obrębu ludu Bożego”.
(24) Że wyrażenie „prawdziwie pokutujący i wierzący”, które br. Johnson użył w E. tomie 10, str.209, na określenie Obozu Epifanii, należy rozumieć, jako równoznaczne z wyrażeniem „tymczasowo usprawiedliwieni” (do celów Obozu Epifanii), jest jasne z jego definicji tymczasowego usprawiedliwienia. Jest to wykazane w E. tomie 12, str. 696, gdzie on pisze w następujący sposób: „Tymczasowe usprawiedliwienie jest to taki czyn Boży, przez który Bóg ze względu na zasługę Chrystusową, lecz bez jej aktualnego przypisania na dobro pewnej osoby, traktuje przez pewien czas pokutującego i wierzącego grzesznika tak, jak gdyby zasługa była aktualnie przypisana na jego korzyść, tzn. do pewnego czasu traktuje go tak, jak gdyby grzechy były mu aktualnie
kol. 2
darowane, i jak gdyby był aktualnie przykryty sprawiedliwością Chrystusową. Przez to Bóg przyjmuje go do współuczestnictwa ze Sobą”. Musimy zachować w umyśle tę podstawową prawdę, że od czasu rozpoczęcia się tego Wieku, czy ktoś jest czy nie jest (1) tymczasowo usprawiedliwiony i (2) poświęcony, potrzeba zadecydować, czy on jest, lub nie jest (1) „prawdziwie pokutującym i wierzącym”, ufającym w zasługę Jezusową dla swego zbawienia (Dz.Ap. 4:12; 16:31) i (2) czy porzucił swoją wolę względem siebie i świata, a przyjął wolę Bożą za swoją (Ps. 40:9; Przyp. 23:26; Rzym. 12:1; Żyd. 10:7). Tu nie można decydować, gdzie jest jego stanowisko wyobrażone w Przybytku i Obozie według zarządzenia Izraelskiego, ponieważ ono różni się według zmian dyspensacyjnych.
(25) Tym sposobem (a) wszyscy, którzy poświęcili się w czasie otwarcia Wysokiego Powołania przed jesienią 1914, mając wyznaczone korony, mieli swoje stanowisko jako zupełnie poświęceni wierzący wyobrażone w Świątnicy; (b) ci, którzy poświęcali się od r. 1881 do 1914, dla których nie było zbywających koron,