Teraźniejsza Prawda nr 187 – 1959 – str. 169
tzn. jego słupy są obecnie ustawiane, gdzie już około 40 podziałów Wielkiej Kompanii istnieje pomiędzy ludem Prawdy (pisane w r. 1930, zob. P `30, str. 147, par. 25) i jako takie zajęły swoje miejsca. W kilku latach reszta z 60 słupów będzie ustawiona. Potem biała zasłona zostanie przyczepiona do nich i będzie trzymana na widoku dla wszystkich w Obozie. Ta zasłona wyobraża Chrystusa jako Zbawcę i Króla. Zawartość pierwszego tomu może być dobrze streszczona w wyrażeniu „Chrystus jako Zbawiciel i Król”. Taka będzie treść posłannictwa Wielkiej Kompanii po jego oczyszczeniu. To poselstwo będzie dane przez wykłady, kolporterów, strzelców, ochotników przez rozmowy i pracę pasterską. Zbory będą studiowały 1Tom metodą bereańską. W ten sposób nawrócą nominalny lud Boży do Prawdy pierwszego tomu – do Chrystusa Zbawcy i Króla – gdy symboliczne trzęsienie ziemi zniszczy bestię, jej obraz i wpływ kleru nominalnego kościoła. Tak to dzieło Pańskiego rozwijania i oczyszczania Wielkiej Kompanii uczyni jego członków zdolnymi do przynoszenia mięsnej ofiary w sprawiedliwości, co zapewni jej
kol. 2
skuteczność” (Obj. 19:5; 4Moj. 8:20-22; E. tom 10, str. 209).
STOPNIE W POSTĘPOWANIU MAŁEGO STADKA
(6) Stopnie jakie powzięło i warunki do jakich weszło Małe Stadko – Królewskie Kapłaństwo, gdy wychodziło z grzechu do jego miejsca w Królestwie, do chwały, czci i nieśmiertelności w Boskiej naturze, są bardzo jasno przedstawione w figurze wystawienia Przybytku (należy zwrócić uwagę w tym względzie na mały szkic Przybytku znajdujący się po prawej stronie rysunku Boskiego Planu Wieków). Te stopnie i warunki wraz z ich odpowiednimi figurami mogą być wymienione jak następuje: (a) okazanie pokuty względem Boga (Dz. 20:21), przedstawione przez postęp z miejsca w Obozie Izraelskim do miejsca na zewnątrz bramy Dziedzińca; (b) okazanie wiary w Pana naszego Jezusa Chrystusa, wejście do stanu tymczasowego usprawiedliwienia, stanu pozaobrazowych Lewitów, gdzie wierzący ma „pokój z Bogiem przez Pana naszego Jezusa Chrystusa” (Rzym. 5:1), przedstawione przez przejście bramą na Dziedziniec;