– praktycznie nic nie czynią w pracy ewangelistycznej, wyjąwszy usługiwanie na podstawie wyznaczenia przez Ś.R.M.”E”. lub miejscowe zbory. Nie tak dawno jeden z ewangelistów skarżył się, że nie był wyznaczony przez Ś.R.M.”E”. do usłużenia wykładami, a gdy się jego zapytano ile w minionym roku sprzedał tomów Wykładów Pisma Świętego odpowiedział: „ani jednego!”. Zaproponowaliśmy jemu, aby się zajął nieco pracą ewangelistyczną.

A zatem pamiętajmy, że tylko ci, „którzyby dobrze służyli, stopień sobie dobry zjednają”; i tylko tacy mogą mieć „wielkie bezpieczeństwo w wierze, która jest w Chrystusie Jezusie”. Zarówno poszczególne zbory, jak i Ś.R.M.”E” nigdy nie powinny gwałcić tej zasady Słowa Bożego przez awansowanie kogokolwiek z ludu Bożego do większych sposobności służby, jeśli nie służą dobrze w tym, co „mają w swojej ręce”. Pan nigdy nie postępuje wbrew tej zasadzie, chociaż szatan będzie to zawsze czynił, albowiem on zawsze pochlebia pysznym a sprzeciwia się pokornym. Tak więc wszyscy starajmy się o awans w łasce i służbie Bożej przez wierne używanie sposobności służby, których On nam już udzielił.
(P ’53, 72; Ter. Pr. ‘54, 4).

„Bo tak mówi on najdostojniejszy i najwyższy,
który mieszka w wieczności,
a święte jest imię jego;
Ja, który mieszkam na wysokości
na miejscu świętym,
mieszkam iż tym, który jest skruszonego
i uniżonego ducha, ożywiając ducha pokornych,
ożywiając serce skruszonych”.

Izaj. 57:15

PYTANIA I ODPOWIEDZI

Pytanie: Skoro Pismo Święte dostarcza dowodów, że Jezus doświadczał zmian natury i jako przedstawiciel Bogu nieraz zmieniał jeden rodzaj pracy na inny, to jak należy rozumieć Żyd. 13:8?

Odpowiedź: Rozumiemy, że znaczy to, iż jest On ciągle tą samą osobą, tą samą wielką istotą, z tą samą tożsamością, tą samą wielką miłością i głębokim współczuciem dla swego ludu. Zmiany natury i pracy jakich dotąd doświadczył nie zmieniły Go w tym względzie w żaden sposób, ani w żadnym stopniu. Podczas owego „dziś”, tj. w Wieku Ewangelii (Żyd. 3:13, 15; Rzym. 8:36; 2Kor. 6:2), jest On pod tymi względami taki sam jaki był w poprzednim swoim istnieniu jako Logos „wczoraj”, tj. podczas Wieku Żydowskiego, który w Piśmie Świętym również jest nazwany dniem (Izaj. 65:2; Rzym. 10:21). Pod tymi względami będzie „wiecznie”, przez całą przyszłość, taki sam.

Pytanie: Czy poznamy się wzajemnie w ziemskim Królestwie?

Odpowiedź: Tak. Przywrócony do pierwotnego stanu świat i wszyscy żyjący na ludzkim poziomie poznają się wzajemnie, ponieważ błogosławieństwo dotrze do nich przez restytucję i praktycznie każdy rozpocznie nowe życie w tym samym punkcie procesu myślowego, doświadczenia itp., w którym się zatrzymał w momencie śmierci. Jeśli chodzi o wybrany Kościół, Apostoł informuje nas, że „się jeszcze nie objawiło, czym będziemy; lecz wiemy, iż gdy się on objawi, podobni Mu będziemy” (1Jana 3:2). Podobieństwo do Niego oznacza uczestniczenie w Jego duchowej naturze, jak to opisał Apostoł w 1Kor. 15:43, 44, w chwale, mocy i duchowym ciele. Istoty ziemskie nie ujrzą tych duchowych istot cielesnymi oczyma, z tego samego względu z jakiego my nie możemy oglądać obecnie aniołów. Będą one jednak o nich wiedziały w taki sam sposób w jaki my wiemy o naszym Panu i naszym niebiańskim Ojcu. Wiedza ta będzie im wystarczała tak jak nam teraz wystarcza nasza wiedza o Panu. „Jezusa widzimy” i „Patrząc na Jezusa”, itp., ponieważ oczy naszego zrozumienia zostały otwarte. Ale te wspaniałe istoty duchowe zobaczą i rozpoznają się nawzajem, zgodnie z tym, co napisano „na on czas poznam, jakom i poznany jest” (1Kor. 13:12), i będą w stanie zobaczyć swoich ziemskich przyjaciół, mimo iż my ich nie zobaczymy. Uwielbiona klasa będzie w stanie opiekować się i błogosławić swoich ziemskich przyjaciół w szczególniejszy sposób niż mogłaby to uczynić, gdyby wraz z nimi znajdowała się w ciele. Pismo Święte napomina nas, abyśmy zrzucili wszelki ciężar i cierpliwie kontynuowali bieg, tak abyśmy mogli otrzymać to wspaniałe duchowe błogosławieństwo. I chociaż dostrzegamy wiele wypływających z niego korzyści, to jednocześnie możemy być spokojni mając zapewnienie o innych, których nie potrafimy sobie teraz w całej pełni uświadomić – „teraz poznajemy po części” i „widzimy przez zwierciadło [niewyraźnie]”. BS '87,47.

Pytanie: W jakim sensie Jan Chrzciciel był największym ze wszystkich Starożytnych Godnych?

Odpowiedź: Nie był on największym ze Starożytnych Godnych i nigdzie w Biblii nie został w ten sposób przedstawiony. Nie było większego nad niego proroka (Mat. 11:9-15). Miał największe posłannictwo do przekazania. Dlatego żaden prorok nie był większy niż on. Z całą pewnością Mojżesz, a Dawid i inni prawdopodobnie byli, jako Starożytni Godni, więksi od niego.

Pytanie: Jaka jest data narodzin Chrystusa?

Odpowiedź: Przy tak wielu wiadomościach Biblia nie podaje nam daty Jego narodzin. Jednakże podaje dane przy pomocy których możemy ją dokładnie określić według czasu księżycowego. Dane te związane są z zasadą, iż antytypy określone typami powiązanymi ściśle z jakąś datą muszą, zgodnie z zarządzeniami, wypełnić się w ściśle wyznaczonym czasie zgodnym z wypełnieniem się typu. Wiemy, że zaraz po swoim chrzcie Jezus został spłodzony z Ducha (Łuk. 3:21). Nastąpiło to późnym popołudniem czternastego dnia siódmego miesiąca, ponieważ tegoż

poprzednia strona – następna strona