drogocennej Prawdzie, przesyłamy to sprawozdanie.

      Praca przebiegała według tych samych wzorów jak w ubiegłym roku, z niewielkimi różnicami w naszej statystyce. Czuję się też zobowiązany do wzmiankowania, iż wiele traktatów (dla tak małego kraju) w części jest jednego gorliwego i drogiego brata. Jesteśmy radzi, że nadal możemy mieć do dyspozycji literaturę, książki, broszury i nowe traktaty dla publiczności. Obecnie przygotowujemy nową broszurę – Czy jest nadzieja dla nie zbawionych zmarłych? – która, jak myślę, będzie w naszym ręku bardzo dobrym i skutecznym narzędziem w udzielaniu odpowiedzi na wiele pytań, które dzisiaj licznych chrześcijan wprowadzają w zakłopotanie. Przetłumaczyliśmy ją i mamy nadzieję, że będzie gotowa do wydania za kilka miesięcy. Gdybyśmy mieli dostatecznie dużo czasu moglibyśmy zaoszczędzić sporo pieniędzy wykonując sami skład do druku. Poczekamy i zobaczymy.

      Rok ten był ciężki i pełen utrapień dla niektórych drogich braci i sióstr oraz ich rodzin. W krótkim czasie straciliśmy czworo naszych drogich starszych braci i sióstr. Zdajemy sobie sprawę, że straty te dotknęły zarówno rodziny, jak i wszystkich braci oraz siostry. Żywimy dla nich głębokie uczucie i modlimy się, aby Pańskie postanowienie, zapisane w Jego drogocennym Słowie, iż ponownie się spotkamy (ufamy, że w bardzo niedługim czasie), jak balsam z Gilead było ich pociechą.

      Ja również zostałem bardzo dotknięty, gdy moja droga żona, siostra w Prawdzie i dobry pomocnik, siostra Sigrid, zmarła 29 grudnia. Myślę, że wielu braci i sióstr na całym świecie ją dobrze znało i kochało, zabezpieczała bowiem ich pod względem materialnym oraz duchowym w czasie konwencji w naszym domu przez około trzydzieści lat. Nie jestem w stanie wyrazić swojej wdzięczności i głębokich uczuć za te wszystkie przejawy miłości i pociechy jakie otrzymałem od drogich braci i sióstr z wielu części świata, listownie i w rozmowach telefonicznych. Wyrażam swoją wdzięczność każdemu. To dla mnie znaczyło tak wiele!

      Punktem kulminacyjnym tego roku była bardzo mile przyjęta wizyta naszych drogich brata i siostry Robertsów z Anglii. Zatrzymali się oni w moim domu i była to wizyta jak prawdziwe przejaśnienie po długiej osamotnionej zimie. Nasza droga siostra przez kilka błogosławionych dni, w przyjemny sposób wzięła na siebie obowiązki, wcześniej spełniane przez moją drogą Sigrid.

      Nasz drogi brat dał nam kilka bardzo dobrych, głębokich i pouczających wykładów a bracia i siostry wyrazili swoją wdzięczność i ocenę za tych kilka błogosławionych dni. Tak, pagórki były błogosławione, nawet do „żywota aż na wieki” (Ps. 133).

      Przekazuję to sprawozdanie w Brata ręce, wiedząc że wszystko w nim podane jest pracą naszego Pana, że jest wyrazem Jego łaski, w której mieliśmy przywilej uczestniczyć.

      W imieniu wszystkich drogich braci skandynawskich pragnę Bratu podziękować za tę dobrą służbę, którą Ty i wszyscy Twoi pomocnicy w Domu Biblijnym spełniacie na naszą rzecz. Przesyłam Bratu i ludowi Bożemu na całym świecie swoje najlepsze pozdrowienia z zapewnieniem o naszych codziennych modlitwach – 1Piotra 5:10, 11.

      Twój brat przez Jego łaskę, Julius Nielsen [przedstawiciel i pielgrzym]

WYBÓR GENERALNYCH STARSZYCH

      [4Moj. 11:16, 17 notuje wskazówki dane przez Boga Mojżeszowi i mówiące w jaki sposób miał on zgromadzić 70 mężów, aby mogli działać jako szczególni pomocnicy Boga. 4Moj. 11:18-30 podaje liczne dodatkowe szczegóły. Ten artykuł skupia się na wersetach od 24-30, odnoszących się do wyboru owych 70 i poprzedzających opis przesiewań związanych z odrzuceniem okupu w różnych zastosowaniach, typicznie przedstawionych w wersetach od 18 do 23. Wyjaśnienie tej kwestii, które ukazało się pierwotnie w P.T. ‘35 i później w E 9, dedykujemy paruzyjnym Eldadowi (br. Russellowi) i Medadowi (br. Johnsonowi)].

      Antytyp Mojżesza przekazującego ludowi Boskie słowa (w.  24 ) został wypełniony przez naszego Pana nie słowami, lecz czynami, to znaczy, że nasz Pan za pomocą wydarzeń i pokarmu, który stał się przyczyną przesiewania, powiadomił lud Boży, iż tym swoim postępowaniem wywołał gniew Boga i Bóg spowodował, iż uległ on strasznemu szałowi oraz biesiadowaniu, jakimi były błędy zaprzeczające okupowi i inne z nim związane. Postępowanie Boga wobec 70 starszych było pozytywne i przez Niego wywołane a nie negatywne i dozwolone jak były powyższe sprawy opowiedziane przez Niego antytypicznemu ludowi Bożemu. Powołanie pielgrzymów do pełnienia urzędu generalnego starszeństwa na okres paruzji miało miejsce w czasie żęcia, szczególnie przy jego końcu. Być może, iż ostatni z tych starszych był wprowadzony na ten urząd przynajmniej rok przed zakończeniem się żęcia 16 września 1914 roku.

      Mojżesz gromadzący starszych (w. 24) zdaje się być typem na naszego Pana opatrznościowo kierującego doświadczeniami przyszłych pielgrzymów, sprzyjającymi ich przystąpieniu do pracy pielgrzymskiej. Rozstawienie ich wokół przybytku przedstawia wprowadzanie pielgrzymów przez naszego Pana na ich urzędy jako

poprzednia strona – następna strona