Teraźniejsza Prawda nr 400 – 1989 – str. 77

INTERESUJĄCE PYTANIA I ODPOWIEDZI

URZĄD BISKUPA I STARSZEGO JEST TYM SAMYM URZĘDEM

      Pytanie: Czy według Pisma Świętego istnieje jakaś różnica między urzędem biskupa i starszego?

      Odpowiedź: Według powszechnej praktyki w kościele nominalnym i innych istnieje między nimi znaczna różnica, lecz według Pisma Świętego nie ma żadnej różnicy między urzędami określonymi przez te wyrażenia. Jest to widoczne z następujących faktów:

      (1) Oba greckie terminy odnoszą się do tego samego urzędu. Słowo, które zazwyczaj jest tłumaczone jako biskup, to episkopos pochodzące od epi, które znaczy na lub ponad i od skopos, które znaczy strażnik, nadzorca, stróż. Stąd też biskup jest nadzorcą. Słowo powszechnie tłumaczone jako starszy, brzmi presbuteros i dosłownie znaczy starszy, stary, osoba bardziej dojrzała. W lokalnym kościele starszym jest ten wybrany sługa, który – bez względu na wiek – uważany jest za bardziej dojrzałego pod względem zalet wymaganych do pełnienia tego urzędu, ktoś, kto jest zdolny odpowiednio służyć w sprawach duchowych lokalnego kościoła. Słowo biskup bardziej od nosi się do brzemienia lub trudu tej służby a słowo starszy do zaszczytu tego urzędu.

      (2) Słowa biskup i starszy używane są w Piśmie Świętym zamiennie. Te same osoby, które w Dziejach Apostolskich 20:17 nazwane są „starszymi” (presbuteroi), w wersecie 28 nazwane są „biskupami” (episkopoi). Podobnie u Tytusa 1:5 określenie „starsi” odpowiada terminowi „biskup” z w. 7  oraz kwalifikacjom podanym w ww. 6-9 . Urzędy te utożsamiają się również w 1Piotra 5:1-4 jako odnoszące się do tych samych osób.

      (3) Apostoł Paweł zwracając się do Filipian 1:1 wcale nie używa greckiego .słowa starsi i odnosi się do nich jako nadzorców, biskupów (episkopoi). Tym samym mówi on o wszystkich urzędnikach kościelnych w Filipii jako o biskupach i diakonach. Liczba mnoga słowa biskup w tym wersecie, podobnie jak w Dz. 20:28 dowodzi oczywiście, że Apostoł nie użył go w nowoczesnym znaczeniu stosowanym przez nominalny kościół, ponieważ w jednym kościele jest tylko jeden biskup, ale użył go w znaczeniu słowa starsi.

      (4) W 1Tym. 3:1-13 Apostoł Paweł wy mienia jedynie dwa urzędy w lokalnych zborach, nazywając piastujące je osoby biskupami (ww. 17), diakonami i diakonisami (ww. 8-13).

      Zatem widoczne jest, że Biblia naucza, iż. nie ma żadnej różnicy między urzędem biskupa i starszego, bowiem oba terminy odnoszą się do tych samych osób, które są nadzorcami i bardziej dojrzałymi pod względem zalet wymaganych do pełnienia tego urzędu. Z powodu szeroko rozpowszechnionego i zazwyczaj błędnego użycia terminu biskup rozumianego jako stanowisko o wiele wyższe w kościele niż stanowisko lokalnego starszego, nie używamy go, ale chętniej wybieramy nazwę starszy w celu określenia, głównego urzędu w lokalnym kościele.

      Niektórzy zastanawiali się, dlaczego starsi nie są wymienieni w 1Kor. 12:18 i w Efez. 4:11 jako słudzy zborów skoro ta nazwa jest chętniej używana. Ponieważ (1) Biblia używa określenia starszy również dla urzędów wyższych od urzędu lokalnego starszego, tj. dla urzędu dwunastu Apostołów (1Piotra 5:1; 2Jana 1; 3Jana 1) oraz urzędu nie apostolskiego generalnych starszych, „drugorzędnych proroków”, którzy również usługiwali całemu kościołowi (tacy jak Barnabasz, Tymoteusz, Tytus i inni – E 6, str. 103-106; E 7, str. 277-298), i ponieważ (2) starsi nie są wymienieni w 1Kor. 12:18 ; Efez. 4:11, oczywiste jest, że w odniesieniu do tych, którzy określeni są wyrażeniem „pasterze i nauczyciele” usprawiedliwiona jest nieobecność słowa starsi w tych wersetach. „Pasterze i nauczyciele”, tj. lokalni starsi mają za swoje podstawowe zadanie udzielanie instrukcji oraz spełnianie innych funkcji polegających na sprawowaniu pasterskiej służby wobec lokalnego kościoła.

METODA POWOŁYWANIA STARSZYCH ZBOROWYCH

      Pytanie: Czy właściwe jest, aby starszy lub starsi wybierali lub polecali wszystkich kandydatów na starszych i diakonów, na których następnie głosuje zbór wybierając ich lub nie?

      Odpowiedź: Byłaby to forma prezbiterianizmu, tzn., sprawowania władzy przez starszych – forma odmienna od opartej na sprawowaniu władzy przez zbór. Sprawowanie władzy przez zbór jest pochwalaną przez Biblię doktryną, że każdy zbór, pod kierownictwem Chrystusa, jest panem swoich spraw łącznie z wysuwaniem kandydatury i następnie głosowaniem przez podniesienie ręki (zazwyczaj tydzień później) na wszystkich kandydatów na starszych, diakonów i inne stanowiska. Wszystko to powinno się odbywać z zachowaniem całkowitej niezależności.

      Jak pokazano w tomie 6, Nowe Stworzenie, str. 332-340), w występującym w Dz. 14:23 wyrażeniu „A gdy im przez głosy postanowili – cheirotoneo – starsze” znaczy „wybierać przez podniesienie ręki” (Young). Thayer tłumaczy je jako „głosować przez podniesienie ręki” Liddell i Scott oddają je jako „głosować, wybierać w sposób właściwy przez pokazanie ręką”. Strong określa źródłosłów tego wyrażenia jako „wyciągający raka lub głosujący (przez podniesienie ręki)”. Rotherham przekłada je jako „wyznaczanie im starszych” [nasza kursywa] przez głosowanie, w każdym zgromadzeniu. Dlatego wydaje się rzeczą oczywistą, że każde lokalne zgromadzenie (lub zbór) głosowało w sposób niezależny.

      J.F. Rutherford, założyciel i pierwszy przywódca Świadków Jehowy, sfałszował zasady

poprzednia stronanastępna strona