Teraźniejsza Prawda nr 187 – 1959 – str. 157
GŁÓWNE CELE POWROTU NASZEGO PANA
(E. tom 17, rozdz. 1 – dokończenie)
USŁUGUJE SPOSOBNOŚCIAMI RESTYTUCYJNYMI
(6) Szóstym celem powrotu naszego Pana jest błogosławienie całego rodzaju ludzkiego – żywych i umarłych – dające sposobność uzyskania Restytucji. Restytucja oznacza powrót do pierwotnego stanu. Pierwotny stan rodzaju ludzkiego był obrazem i podobieństwem Boga, jak to było udowodnione na Ojcu Adamie i Matce Ewie. Przez obraz Boży rozumiemy doskonałość istnienia, stan w którym jest się bardzo dobrym (1Moj. 1:26, 27, 31; Żyd. 2:6-8; Kol. 3:10; Efez. 4:23, 24), a przez podobieństwo Boże – przywilej władania człowieka nad ziemią tak jak Bóg włada Wszechświatem (1Moj. 1:26, 28, 29; Mat. 25:34). Obraz Boży oznacza doskonałość we władzach fizycznych, umysłowych, moralnych i religijnych. Adam i Ewa przed upadkiem, oraz Jezus, gdy był na ziemi, są przykładami tej doskonałości (1Moj. 2:6-9). Podobieństwo Boże oznacza doskonałą ziemię z doskonałymi
kol. 2
władcami nad nią. Lecz, jak wynika ze słów Św. Pawła (Żyd. 2:8), zarówno obraz jak i podobieństwo Boże (pierwotna doskonałość istnienia i władzy) zostały stracone. Na miejsce podobieństwa Bożego przyszła fizyczna, umysłowa, moralna i religijna degradacja, przyszła tyrania przeklętej ziemi (1Moj. 3:17-19) nad człowiekiem, aby go ciemiężyć aż do końca życia. Wszystko to – jak zapewnia nas Biblia – przyszło na człowieka z powodu grzechu Adama, przykładu człowieka w pierwotnej próbie (1Moj. 3:1-24; Rzym. 5:12-21; 1Kor. 15:21-22). Teraz rodzina ludzka jest tylko szczątkiem tego, czym była w Adamie i Ewie. To smutne położenie naszego rodzaju zaapelowało do współczucia Stwórcy, który wydając wyrok niezadowolenia (śmierć – a nie żywot wieczny w mękach), wspomniał na Swoją litość wobec upadłego i potępionego człowieka, posyłając Swego umiłowanego Syna na świat, jako cenę odkupienia człowieka od śmierci (Mat. 20:28; 1Tym. 2:4-6; Jan 3:17;