Teraźniejsza Prawda nr 186 – 1959 – str. 129

specjalnymi pomocnikami (sługami), wodzami duchowych pokoleń Izraela (książętami), wodzami wojowniczymi (hetmanami), dozorcami albo inspektorami grup Wielkiej Kompanii i klasy Młodocianych Godnych oraz ich doktrynalnymi wodzami (przełożonymi nad wozami jego i nad jezdnymi jego). Bracia z Małego Stadka byli dozorcami pierwszego i drugiego stopnia w służbie nad tymi, którzy służyli w inny sposób w pracy Pańskiej (przedniejsi z przełożonych, którzy byli nad robotą 550 250 – zobacz wyjaśnienie tekstów 1Król. 5:16; 2Kron. 2:18-23; 10).

      Ponieważ różne zarysy związane z ukończeniem świątyni epifanicznej, utwierdzeniem się J. w jego sferze działania, jako Pańskiego wykonawcy na Epifanię i umocnieniem Prawdy epifanicznej oraz Jej zarządzeń, zostały dokończone, J. przeniósł władze swego świeckiego naukowego wykształcenia ze sfery Prawdy paruzyjnej do jego właściwego miejsca w Epifanii, o które on się postarał (córkę Faraonową przeniósł Salomon z miasta Dawidowego – gdzie ona przebywała tylko tymczasowo 1Król. 3:1 – do domu, który jej był zbudował, 24; 11). Twierdził on bowiem, że ta
kol. 2
władza świeckiej znajomości nie powinna przebywać w sferze paruzyjnej Prawdy, którą Pan dał przez br. R., jako „owego wiernego i roztropnego sługę” (albowiem mówił: Nie będzie mieszkała żona moja w domu Dawida króla Izraelskiego), ponieważ ta sfera jest świętą. Jako depozytorium Prawdy paruzyjnej będącej na czasie i Jej zarządzeń (bo święty jest, przeto, iż weszła do niego skrzynia Pańska). Tym sposobem J. uznał, że jego zrozumienie Prawdy paruzyjnej nie było wynikiem jego świeckiej znajomości, albo uzależnione od niej.

ZARZĄDZENIA DOTYCZĄCE SŁUŻBY W ŚWIĄTYNI

      J. jako Pański wykonawca na Epifanię poczynił zarządzenia względem ofiar, które miały być składane w sprawiedliwości przez lud Boży w jego oddzielnych klasach. Te ofiary z powodu zasługi Jezusa są pokazane, jako przyjemne Bogu (tedy Salomon ofiarował całopalenia Panu, 25; 12), i jako wypełnienie ślubów poświęcenia (spokojne ofiary). One są składane na podstawie ofiarowanego człowieczeństwa Chrystusa (na ołtarzu Pańskim… przed przysionkiem).

poprzednia stronanastępna strona