Teraźniejsza Prawda nr 392 – 1988 – str. 132
bliźniego twego jako samego siebie” w znaczeniu „Wszystko tedy cobyście chcieli, aby wam ludzie czynili, tak i wy czyńcie im” (Mat. 7:12) jest właściwa. Wobec tego powiedział „Wierzę w tę regułę Nowego Testamentu”. To pobudziło go do zajrzenia do kontekstu Mat. 7:12, który jak zauważył, stanowił część Kazania na Górze. Zbadał go w świetle Boskiego charakteru i uznał za harmonijny z nim. Dlatego go Przyjął.
Wywołało to u niego pragnienie dalszego studiowania nauk Jezusa, które skłoniło go do zbadania ich gdziekolwiek występują w czterech Ewangeliach. Zawsze przekonywał się, że są one w harmonii z Bożym charakterem. To pobudziło go do przyjęcia nie tylko wszystkich nauk Jezusa zawartych w Ewangeliach, w stopniu w jakim je rozumiał, lecz również w znaczeniu uznania Jezusa za natchnionego przez Boga nauczyciela. Taka ocena nauk Jezusa skłoniła go do dowiedzenia się więcej o Jego życiu i pobudziła do studiów historycznych nad Ewangeliami, zakończonych uznaniem Jezusa za doskonałego człowieka i Syna Bożego. Lecz do tego czasu odrzucał Nowy Testament z wyjątkiem Ewangelii.
Pewnego dnia młody br. Russell zauważył ustęp biblijny (Jan 16:12-14), w którym Jezus się wyraził, że Duch objawi Apostołom te prawdy, które Jezus pragnie jeszcze im wyjawić, a których nie byliby w stanie jeszcze zrozumieć. Pragnął się dowiedzieć jakie to były nauki. Od tego czasu zaczął badać Dzieje Apostolskie, Listy i Objawienie. Kiedy księgi te zrozumiał uznał je za harmonijne z Boskim charakterem. W ten sposób stopniowo i na właściwej podstawie uwierzył, że Nowy Testament jest objawieniem Boskiej mądrości, mocy, sprawiedliwości i miłości, w które zawsze wierzył.
Lecz w dalszym ciągu odrzucał Stary Testament. Następujące rzeczy stopniowo doprowadziły go do uwierzenia w Stary Testament: Zauważył on, że Jezus i Apostołowie nie tylko cytowali pewne części Starego Testamentu, lecz również posługiwali się tymi cytatami, by udowodnić prawdziwość swoich doktryn. Dlatego doszedł do wniosku, że to co cytowali ze Starego Testamentu, było prawdziwe. Później zdecydował się przestudiować konteksty, z których te cytaty były wzięte i stwierdził, że są one harmonijne z cytatami i Boskim charakterem. Dlatego przyjął nauki zawarte w kontekstach. To doprowadziło go do przestudiowania związków między tymi kontekstami i w ten sposób Stary Testament coraz bardziej stawał się zrozumiały, aż została utwierdzona jego wiara w pisma prorockie i historyczne, które ściśle się przeplatają.
Nadal jednak był podejrzliwy wobec ksiąg Mojżeszowych, z wyjątkiem tych wersetów, które były cytowane przez Jezusa i Apostołów, gdyż błędnie rozumiał, że Mojżesz sam wyznaczył sobie urząd dyktatora Izraela i ustanowił kapłaństwo, które tyranizowało lud. Pogłębione studia przekonały go, że jest w błędzie pod tym względem i zrozumiał, że ustawodawstwo
kol. 2
Mojżeszowe było najbardziej dobroczynnym, inspirującym pod względem wolności, równości i braterstwa, ze wszystkich z dotychczas wprowadzonych. Wobec tego uznał Pięcioksiąg za natchniony przez Boga i w ten sposób jego wiara przyjęła całą Biblię.
STOPNIOWE WYJAWIANIE PRAWD BRATU RUSSELLOWI
Brat Russell sam kontynuował swoje prywatne studia Pisma Świętego oraz wspólne w niezależnym zborze w Allegheny, Pensylwania. Do 1872 roku, cztery lata po rozpoczęciu poszukiwań objawienia Bożego, nie tylko uznał całą Biblię za Boskie objawienie, lecz również następujące szczegóły jako jej główne nauki: jedność Boga; Boskie synostwo Jezusa; Duch jako moc i usposobienie Boże; upadek człowieka z doskonałości w grzech; śmierć karą za grzech; nieświadomość umarłych; okup jako gwarancja sposobności dla wybrańców w tym życiu a dla nie wybranych w Tysiącleciu; wieczność fizycznego świata; zniszczenie symbolicznego świata w czasie drugiego adwentu Chrystusa; drugi adwent w celu restytucji wszystkich rzeczy; wieczne życie w niebie dla wybranych i wieczne życie na ziemi dla zbawionych nie wybranych oraz wieczne unicestwienie niepoprawnych. Pisząc rozdziały 1, 2 i 3 Boskiego Planu Wieków, i nie przedstawiając sprawy jako takiej, nakreślił stopnie, które sam przebył przechodząc ze stanu niewiary do wiary w Biblię jako Boże objawienie.
Relacja br. Russella jak doszedł do zrozumienia Prawdy na czasie podana jest w takich publikacjach jak Cienie Przybytku, Pokarm dla myślących chrześcijan, Brzask Tysiąclecia (Wykłady Pisma Świętego), w czasopiśmie Watch Tower itd. i przedstawiona w Tower Reprints, 3820-3826 (PT nr 382). Historia jego doświadczeń podczas przesiewania w latach 1891-1894, kiedy to panowie Von Zech, Bryan, Rogers i Adamson usiłowali przejąć pracę i wprowadzić płatną i utytułowaną posługę, jest podana w A Conspiracy Exposed (Ujawniony spisek) i w E 5,120-123. Wydarzenia związane z jego małżeństwem zawartym w 1879 roku z siostrą Marią F. Ackley (dzieci nie mieli) i jej dobrą służbą przez wiele lat oraz późniejszym usiłowaniem przechwycenia władzy w sprawach związanych z wydawaniem Watch Tower, sprzeciwem br. Russella i jej stopniowym usuwaniem się prowadzącym do rozwodu w 1906 roku, podane są w Tower Reprints, 3808-3818; PT nr 539. Opis zdarzeń aż do śmierci pastora Russella w dniu 31 października 1916 roku w pociągu w miejscowości Pampa, stanie Texas, włączając doktrynalne odchylenia dotyczące przymierzy, Pośrednika, ofiary za grzech itp. podczas przesiewania w latach 1908-1911 wy wołanego przez panów Henningesa, Mc Phaila, Williamsona i innych (E 5,126-130), przygotowania i pokaz Foto-Dramy Stworzenia itd., jest przedstawiony w Tower Reprints z lat 1908-1916. PT ‘79,66.