Teraźniejsza Prawda nr 386 – 1988 – str. 39
mógł zatroszczyć się o ich dobro. Lecz pewna biedna wdowa na podstawie własnego doświadczenia pocieszała go poddając mu myśl, że Bóg przyrzekł, iż będzie Mężem (opiekunem) dla wdów Swoich dzieci i Ojcem pozostawionych przez nie sierot. Ponieważ był poświęcony w sercu przyswoił sobie tę obietnicę i poddał się rezygnacji w zupełnym pokoju oczekując na niepomyślną i nieuniknioną sytuację jako wyraz Pańskiej woli, wierząc, że Pan zatroszczy się o tych, którzy byli na jego utrzymaniu. Choroba, bieda, smutek, rozstania i śmierć w rodzinie są kolejnymi przypadkami wymagającymi rezygnacji. Tak, w stosunkach rodzinnych ludzie często zmuszeni są z rezygnacją pogodzić się z niepomyślnymi i nieuniknionymi sytuacjami. Błogosławieństwo odniosą ci, którzy zachowają się w nich we właściwy sposób traktując je jako wypełnianie się wobec nich woli Bożej.
Biznes i praca to również czas i sfery przejawiania rezygnacji. Jakże wielu uczciwych, wiernych dzieci Bożych zmuszonych było do rezygnacji w związku z niepomyślnymi i nieuniknionymi warunkami występującymi w miejscu pracy. Nierzadko powoduje je bezlitosna konkurencja. Ciężkie czasy sytuację tę pogarszają. Wojny czynią je gorszymi. Klienci nie kierujący się rozsądkiem, których trudno zadowolić utrudniają sprawę. Długie godziny pracy, trudne warunki związane z zakupami, braki, zniszczenia, zmienność mody oraz zmiany konstrukcyjne wyrobów i niższy standard towarów, straty, poważne długi, wysokie podatki, pożary, rozboje, bojkot a czasem błędne osądy w podejmowaniu ryzyka i bankructwo powodują niepomyślne i nieuniknione doświadczenia, w których rezygnacja jest jedyną odpowiednią zaletą jaka w tej sytuacji pozostaje dzieciom Bożym. Wspomniane powyżej warunki związane są zazwyczaj z mniejszą lub większą krytyką, zniesławieniem i złą wolą, a wszystko to jedynie zwiększa konieczność poddania się przez dzieci Boże rezygnacji, ponieważ cokolwiek by zrobiły nic nie może zmienić ich sytuacji i przynieść im ulgę.
Podobnie wymaga się, aby lud Boży w pracy jaką wykonuje z rezygnacją przyjmował niepomyślne i nieuniknione okoliczności. Nierzadko bracia zmuszeni są pracować u nieuprzejmych i despotycznych pracodawców. Nierzadko niezgodni i złośliwi współpracownicy utrudniają im życie. Często też zarobki są niewystarczające na utrzymanie ich samych i osób znajdujących się na ich utrzymaniu. W końcu wykonywany zawód jest czasami tak pracochłonny, że bardzo wyczerpuje ich siły żywotne. W innych przypadkach warunki pracy są niebezpieczne dla życia i zdrowia. Wtedy to, w pewnych okolicznościach, żona i dzieci nie tylko nie wspomagają męża i ojca, ale stają się niezgodni, kłótliwi i mrukliwi, ponieważ przynoszone przezeń zarobki nie wystarczają na wszystkie wygody i przyjemności, których pragną i wymagają w zakresie żywności, odzieży i warunków mieszkaniowych oraz
kol. 2
przyjemności pozadomowych. Warunki te, tak każdy z osobna jak i wszystkie razem, w związku z niepomyślnymi i nieuniknionymi okolicznościami, przyczyniają się do rezygnacji jako niezbędnej zalety, którą należy wśród nich przejawiać. Szczęśliwym jest ten, kto tak postępuje!
Prywatne życie ludu Bożego często staje się sfera, która dostarcza przykładów rezygnacji. Pokazaliśmy to powyżej wspominając o próbach, karach i pokusach jakie spotykają lud Boży i które zazwyczaj są jego osobistymi i własnymi sprawami. Przezwyciężanie wad, staranie się o rozwijanie wiedzy i zalet charakteru, których mu brakuje, częste niepowodzenia w wysiłkach związanych z osiągnięciem obu tych celów powodują, iż lud Boży przeżywa okresy rezygnacji. Czasami wydaje się, że wysiłki związane ze służbą na rzecz Pana, Prawdy i braci kończą się zupełnym lub częściowym niepowodzeniem, a tym samym święte ambicje zdają się być zniweczone i w konsekwencji zamiast aktywności przejawia się znaczna rezygnacja.
Biblia daje tego przykłady, a ponadto w duchu biblijnym przeżywane doświadczenia ludu Bożego to potwierdzają. W wielu wypadkach nadchodzące wydarzenia, rzucając już wcześniej swoje cienie, stają się dla ludu Bożego okazjami wymagającymi przejawiania rezygnacji. Nasz Pan w Getsemane jest tego przykładem. Pan nie tylko odczuwał lęk, czy dotąd zdołał utrzymać doskonałość, ale bał się również, że mógłby nie być w stanie zachować jej pośród oczekujących Go decydujących doświadczeń. I przez godzinę walczył w tym najcięższym boju, aby doprowadzić siebie w tej sytuacji do zupełnej rezygnacji, chociaż przez cały czas był pogodzony z Pańską wolą, skoro nie mogła ona być zmieniona.. Paweł proroczo poinformowany przez Agabusa, że zostanie uwięziony w Jeruzalem i wnioskując z proroctwa w rzeczywistości pochodzącego od Boga, iż właśnie wolą Bożą było, aby przeszedł przez takie doświadczenia – poddał się im z rezygnacją, pomimo próśb braci, aby postąpił inaczej. Ostatecznie dzięki okazanej przez Pawła zdecydowanej postawie i jego wyjaśnieniom, oni również z rezygnacją się im poddali.
Jakże wiele dzieci Bożych cierpiąc na nieuleczalne i bolesne choroby wyniszczające ich życie uznaje, iż Bóg chce, aby wśród wyjątkowego bólu, niezmiennie patrząc na Jezusa w Jego cierpieniach, znaleźli w nich siłę do okazania wymaganego poddania i pogodzenia się z odnoszącą się do nich wolą Bożą. Chwalebna rola życiowa świętych, męczenników i wyznawców Chrystusa jest wypełniona przykładami ilustrującymi w pełni działanie tej zalety zarówno pośród obecnych, jak i przyszłych niepomyślnych i nieuniknionych doświadczeń. Życie osobiste jest sferą ukazującą rezygnację.
To też jest prawdziwe w odniesieniu do zbiorowego życia ludu Bożego, ponieważ każdy jego członek żyje nie tylko życiem osobistym i jednostkowym, lecz poza ludzkimi związkami,