Teraźniejsza Prawda nr 378 – 1987 – str. 104
Prócz celów podanych już wyżej inny jeszcze przyświecał tomowi I, aby dobre przedstawienie Boskiego planu harmonizowało całe Pismo Święte, a nie jedynie jego niektóre fragmenty występujące tu i ówdzie (str. 370, a. 1.). Zgodność z Pismem Świętym jest pokazana w epokach i wiekach. Aby dobrze rozbierać Słowo Prawdy wersety biblijne należy stosować do właściwych wieków.
UKŁAD KSIĄŻKI
Duża część powodzenia „Boskiego planu wieków” leży w jego układzie. Układ tytułów jest logiczny i stopniowy. W przedmowie Autora z l października 1916 roku br. Russell porównuje porządek przedmiotów z tym jaki występował w „Pokarmie dla myślących chrześcijan”.
Od ponad [około] pięciu lat poprzedzających pierwsze wydanie tego tomu częściowo drukowaliśmy ten sam materiał pod innym tytułem i inaczej zredagowany. Książka ta nosiła tytuł „Pokarm dla myślących chrześcijan”. Sposób jej napisania różnił się, gdyż wpierw atakował błąd – obalał go a potem na jego miejscu wznosił gmach Prawdy. Ostateczne zrozumieliśmy, że nie był to najlepszy sposób. Niektórzy po jej przeczytaniu widząc jak ich błędy upadają zatrwożyli się i zaniechali dalszego czytania, które dałoby im pojęcie o pięknie struktury Prawdy, danej w miejsce obalonych błędów.
Tom l został napisany z odmiennego stanowiska. Prezentował on Prawdę, wskazywał na jej moc i piękno a następnie zwracał uwagę na usunięcie błędu nie tylko jako zbytecznego, lecz zupełnie niepotrzebnego i bardzo szkodliwego. Zatem Czytelnik BOSKIEGO PLANU WIEKÓW na każdej stronicy znajdował wzmocnienie wiary i bardziej przybliżał się do Pana z ufnością, że znajduje się na właściwej drodze. Po zrozumieniu Prawdy w coraz większym stopniu dostrzegał błędy jako niedorzeczne, bezwartościowe, szkodliwe i chętnie z nich rezygnował.
Autor napisał: „Staraliśmy się od początku do końca przedstawić różne fragmenty prawdy nie tylko w sposób, lecz także w porządku, jaki pozwoliłby wszystkim grupom Czytelników jasno zrozumieć wykładany przedmiot i ogólny plan” (tom I, str. 22, 23). Książka ta „zmierza krok po kroku według porządku, jak mniemamy, najlepiej ułożonego na odkrywanie prawdy bez potykania się poszukującego prawdy (Reprints 861). Skoro książka była zamierzona dla „mających skłonności do sceptycyzmu” (Reprints 861) pierwsze trzy rozdziały odwołują się do rozumu.
PRZECIWSTAWIENIE PORÓWNAWCZE TOMU I
„POKARMOWI DLA MYŚLĄCYCH CHRZEŚCIJAN”
Pastor Russell zatem tom I przeciwstawił książce „Pokarm …” w Reprints 927:
kol. 2
Mimo, że „POKARM DLA MYŚLĄCYCH CHRZEŚCIJAN” dokonał i nadal dokonuje wielkiej pracy, jednak jako bardziej zwięzły z konieczności dotykał tylko kilku znaczniejszych zarysów wielkiego planu i dlatego w dużym stopniu jako nauczyciel ustępuje BRZASKOWI. Ten ostatni też ze względu na większy zasięg przedstawia ów plan i jego ustalenia stopniowo, aby czytelnik mógł pławić się w świetle słońca zanim uświadomi sobie, że już jest poranek. Obwieszczenie jego zamierzeń i postanowień wiedzie nawet najbardziej sceptycznie nastawionych przez stopniowe etapy no bardziej jednego, ożywczego poglądu i zupełnej pewności w dobroczynny i chwalebny plan wielkiego Stwórcy. Książka zaczyna się położeniem fundamentu dla wiary w Stwórcę i Biblię jako objawienie Jego planu dane człowiekowi. W taki sposób Czytelnik rozwija zaufanie nie tylko do Boga i Biblii, lecz również do książki „Boski plan wieków”. Będzie on słusznie rozumował, że książka, która od samego początku daje mu jaśniejsze i prawdziwsze idee odnoszące się do Boga i Biblii, odkrywające sprawy nigdy przedtem nie dostrzegane i podstawę wiary oraz ufności, jest bezpiecznym doradcą w zwracaniu uwagi na wiedzę o planach Boga.
I tak pierwsze trzy rozdziały kładą fundament, który rozbudowany w następnych rozdziałach pokazuje „Boski plan wieków” jako chwalebny i prawdziwy Plan Boga, objawiony przez Biblię. Żaden nauczyciel ani żaden rodzaj kazań tak skutecznie nie przemówi do inteligentnego, myślącego zboru chrześcijan. Istnieją na to dwa uzasadnienia. Pierwsze, jeśli usiłujecie wyjaśnić ów plan ustnie słuchacz będzie wam przerywał pytaniami, na które jeszcze nie mógł otrzymać zadowalających odpowiedzi, gdyż wpierw musi zrozumieć jasno inne prawdy. Dlatego w rozmowie prawie jest niemożliwe trzymać się ściśle właściwej linii w przedstawianiu jakiegoś tematu nie tylko z powodu pytań naszego słuchacza, lecz z powodu przerywania przez niego waszych wypowiedzi i także z uwagi na dodatkowy fakt, iż ani wy, ani wasz słuchacz nie możecie spędzić dostatecznie dużo czasu na raz, aby uczynić prawdę jasną i przekonującą. Książka na odwrót przedstawia sprawę dalej i nie przerywa się jej przez stawianie pytań ani ogólną rozmowę. A kiedy jakieś sprawy spowodują przerwę w czytaniu i odłożenie książki czytelnik wróci do niej i powtórzy dostatecznie dużo, by podjąć wątek myśli lub argumentu w miejscu gdzie przerwał.
LOGICZNE ROZMIESZCZENIE ROZDZIAŁÓW
Rozmieszczenie rozdziałów w tomie I przywodzi na myśl logiczne, rozważne podejście do przedstawienia Boskiego planu.
Rozdział pierwszy jest wstępem i opisuje metodyczny układ książki. Rozdział drugi przytacza powody wierzenia w Najwyższego