Teraźniejsza Prawda nr 374 – 1987 – str. 38
Następnie jest ono też użyte w sensie tej rzeczy lub tych rzeczy, których pragniemy i oczekujemy, na przykład u Żyd. 6:18, dotyczącym nas, „którzyśmy się uciekli ku otrzymaniu wystawionej nadziei” i w Dz. 23:6, gdzie święty Paweł powiada „… o nadzieję i o powstanie umarłych mię tu dziś sądzą”. Dlatego Biblia używa słowa nadzieja w dwóch znaczeniach: (a) w znaczeniu aktywności serca i umysłu, przez którą ktoś pragnie lub spodziewa się jakiegoś przyszłego dobra i (b) w sensie jakiejś rzeczy lub jakiś rzeczy upragnionych lub oczekiwanych.
Nasz werset najwyraźniej używa słowa nadzieja szczególnie w drugim znaczeniu, choć pierwsze daje się również zastosować. Niniejszy artykuł będzie kładł nacisk na drugie znaczenie, to znaczy, rzecz lub rzeczy upragnione i oczekiwane.
NADZIEJA MALUCZKIEGO STADKA
Dosłowne tłumaczenie Younga pierwszą część naszego wersetu oddaje jako: „radujący się w tej nadziei”. W lepszym tłumaczeniu Diaglotta czytamy: „w tej nadziei bądźmy radośni”. Przekłady Autoryzowany i inne pozbawiają ten werset bardzo głębokiej myśli, dlatego zwrócimy tu na nią uwagę. Tłumacze ci nie rozumieli wysokiego powołania, zatem nie będziemy ich tu zbytnio obwiniać z tego powodu, że opuścili tu rodzajnik określony, ponieważ czasem słuszne jest opuszczenie go w tłumaczeniu. To samo występuje w języku niemieckim. Apostoł Paweł jednak pamiętał o bardzo wyraźnej i określonej nadziei, tej nadziei wysokiego powołania a nie tylko nadziei w ogólnym znaczeniu. Radowanie się w nadziei jest napomnieniem odnoszącym się do członków Kościoła, by mieli swe serca pełne zadowolenia w związku z nadzieją przebywania z Panem i ujrzenia Go draż panowania wraz z Panem i podobieństwa do Niego. To właśnie jest owe szczególne znaczenie tego wersetu: Nadzieja posiadania takiego charakteru i takiej natury jak Bóg, serca i umysłu jak On, Boskiej natury takiej jak Boga oraz perspektywa wiecznego współdziałania z Nim. Zatem nadzieja Maluczkiego Stadka, jego pragnienie i oczekiwanie dotyczy tych wszystkich rzeczy.
NADZIEJA POZOSTAŁYCH KLAS
Niektóre z innych przekładów nasuwają nieznacznie odmienne myśli. Na przykład: RSV – „Radujcie się w waszej nadziei”; Moffat – „Niech wasza nadzieja będzie dla was radością”. Tłumaczenia te przywodzą na myśl wszystkim klasom ludu Bożego, że wszystkie klasy mogą radować się w swoich poszczególnych nadziejach i tym samym zasada zawarta w zacytowanym na wstępie wersecie może odnosić się do każdego wiernego człowieka, poświęconego Bogu. Bóg dał Jakaś nadzieję Wielkiej Kompanii i jakąś nadzieję Młodocianym Godnym a nadzieja tych klas jest również
kol. 2
wspaniałą nadzieją. Członkowie Wielkiej Kompanii będą jak aniołowie, nigdy nie znużeni. Dano im nadzieję stania się drużkami na weselnej wieczerzy i opiekunami oraz instruktorami dzieci Młodej Pary. Zaś Młodociani Godni mają nadzieję lepszego zmartwychwstania, zyskania natychmiastowej doskonałości i stanowiska książąt razem ze Starożytnymi Godnymi – obie klasy będą pracowały nad udoskonaleniem i błogosławieniem świata. Poświęceni Obozownicy Epifanii oraz pozostali członkowie klasy quasi-wybranych mają nadzieję restytucji i udoskonalenia oraz niesienia pomocy w błogosławieniu nie wybranym.
NADZIEJA SPOŁECZNOŚCI Z JEZUSEM I JEGO LUDEM
Zważywszy jaką miłość okazał nam Jezus rozumiemy, że jedna tylko miłość jest wyższa od tej – miłość jaką okazał Ojciec Niebiański w daniu swego Syna na ofiarę za nas. I my Go kochamy. Kochamy Go w Sprawiedliwości,. Mądrości, Poświęceniu i Wyzwoleniu. Kochamy Go za dobro jakim On jest i jakie wyświadcza. Dlatego nasze serca tęsknią i spodziewają się ujrzeć Go kiedyś rzeczywiście bądź oczami zrozumienia. Jak to jest powiedziane w Pieśniach Salomonowych „…którego miłuje dusza moja”. My pragniemy być Jego towarzyszami a wspólnie pragniemy być Jego ludem. Perspektywa ujrzenia Boga uszczęśliwia w najwyższym stopniu. Sprawia, iż serce napełnia się wzruszeniem i tańczy z radości! Chcielibyśmy zawsze pozostawać z Nim i z Jego ludem w ścisłej jedności. Nie ma związku bliższego niż ten wzajemny związek. Przez wieczność współpracować z Nim!
Wiele jest rzeczy dotyczących naszego teraźniejszego ziemskiego życia, które nie dają zadowolenia. Musimy spać osiem godzin na dobę, spędzić dwie lub trzy godziny na posiłki i wykonać wiele różnych innych czynności związanych z utrzymaniem sprawności tych ziemskich ciał. Ale w przyszłości będzie zupełnie inaczej. Będziemy w stanie pracować z wielką energią w ciałach doskonałych i silnych. Około polowy naszego czasu poświęcamy zabiegom mającym utrzymać w sprawności nasze ciała, lecz wówczas nasze ciała będą o wiele sprawniejsze. Będziemy mieli udział w błogosławieniu razem z Nim stworzenia Boże. Teraz dokładamy starań, aby nasze charaktery były podobne do Jego charakteru, wtedy to podobieństwo będzie zupełne. Nie ma niczego cenniejszego jak dobry charakter. Dlatego posiadanie serca podobnego do serca naszego Odkupiciela jest najwyższą wartością. Zawsze czuć się z Nim jak u siebie, zawsze Mu służyć, zawsze być w pogotowiu czynić to, co się Jemu podobni. Niech ta nadzieja będzie srebrnym obramowaniem wszelkich naszych przyjaznych i nieprzyjaznych doświadczeń życiowych. Niech ona jawi się nam jako początek, ośrodek i koniec naszych oczekiwań. A kto posiadając te nadzieje nie będzie się radował i tańczył z radości a nawet czasami doznawał niewysłowionej radości!