Teraźniejsza Prawda nr 373 – 1987 – str. 32
wzmiankach występujących w Strażnicach i w innych pismach br. Russella, który pisze, że “Korneliusz, musiał dowiedzieć się o Panu Jezusie z punktu widzenia prawdy. Musiał okazać wiarę w Jezusa jako swego Odkupiciela [czego nie uczynił przed przyjściem Piotra] zanim [kursywa nasza] oznaki jego pobożności mogły być w ogóle brane pod uwagę przez Boga”. Korneliusz, dowiedział się [od Apostoła Piotra], że stawszy się naśladowcą Jezusa [którym dotąd nie był] oraz podjąwszy starania mające na celu czynienie woli Bożej, przedstawionej przez Jezusa, osiągnie harmonię z Boskimi postanowieniami” (Z 5321, akap. 5 i dalej).
Korneliusz był człowiekiem pobożnym, bojącym się Boga i, jak mówi Biblia, “ten się zawsze Bogu modląc …” (Dz.Ap. 10:3), bez względu na to, jaką miarę poświęcenia posiadał i jak dalece się nawrócił zanim przybył Piotr, oczywiście “nie pokutował i nie wierzył PRAWDZIWIE [podkreślenie nasze]” “w Jezusa jako zbawiciela i króla” (E 10, str. 209; E 5, str. 420). Jasne jest, że dopóki Piotr nie przyszedł, Korneliusz nie mógł otrzymać usprawiedliwienia, ponieważ “nie pokutował i nie wierzył PRAWDZIWIE [podkreślenie nasze] w Jezusa jako zbawiciela”. Dopiero po okazaniu wiary w Jezusa jako swego Odkupiciela, został usprawiedliwiony i stał się “PRAWDZIWIE [podkreślenie nasze] pokutującym i wierzącym” “w Jezusa jako zbawiciela i króla”.
Zupełnie inaczej ma się rzecz z tymi
kol. 2
z Obozu Epifanicznego w skończonym obrazie. Nie są oni w stanie nieusprawiedliwienia, tak jak Korneliusz przed przybyciem Piotra. Oni są “PRAWDZIWIE [podkreślenie nasze] pokutującymi i wierzącymi” osobami (E 10, str. 209), które “będą trwać w wierze w Jezusa jako zbawiciela i króla” i które są “próbnie usprawiedliwione” — włączeni są tu również “nawróceni, lojalni żydzi” (E 5, str. 420; E 10, str. 649, 672). W E 10 na stronie 209 istnieje wyraźne rozróżnienie w tym względzie, które brzmi następująco: “Obóz wieku Ewangelii przedstawia stan nieusprawiedliwionego [kursywa nasza] ludu Bożego, podczas gdy [na zasadzie kontrastu] Obóz Epifaniczny w skończonym obrazie wyobraża stan prawdziwie pokutujących i wierzących [to znaczy usprawiedliwionych], lecz nie poświęconych żydów i pogan”.
Gdy nadejdzie czas, że Jezus będzie gotów rozpocząć swe pośredniczące rządy, wszyscy znajdujący się w Obozie Epifanicznym będą usprawiedliwionymi wierzącymi w Jezusa jako zbawiciela i króla, włączając nawróconego cielesnego Izraela. Faktycznie, znaczna liczba tych żydów i pogan poświęci się wtedy, to znaczy stanie się Poświęconymi Obozownikami Epifanii. Z tego wynika, że ci w Obozie Epifanicznym w owym czasie będą mieli zupełnie inne stanowisko niż Korneliusz, zanim przyszedł do niego Piotr, to znaczy nieusprawiedliwionego.
P ’85, 45.
PSALM
| 1. Dawida. Do Ciebie, Panie, wołam, opoko moja, nie bądź głuchy na mnie! Jeżeli Ty milcząc odwrócisz się ode mnie, podobny będę zstępującym do grobu. 2. Wysłuchaj głosu błagań moich, kiedy do Ciebie wołam, kiedy ręce moje podnoszę ku świętemu przybytkowi Twojemu. 3. Nie zagarniaj mnie razem z nieprawymi i ze złoczyńcami, którzy obiecują bliźnim pokój, a zło mają w swoich sercach. 4. Oddaj im wedle spraw ich i wedle zła ich uczynków. Wedle dzieła ich rąk oddaj im, niech wezmą swoją zapłatę. 5. Ponieważ nie zważają na sprawy Pańskie |
i na dzieła rąk Jego, On zburzy ich i nie odbuduje. (Psalm 28) |