Teraźniejsza Prawda nr 185 – 1959 – str. 99
Wiadomość o mądrości J. rozpowszechniła się szeroko i daleko przez jego pisma i innymi sposobami (a był sławny u wszystkich narodów okolicznych).
Podczas Epifanii J., jako Pański wykonawca na Epifanię, przedstawił wiele naprawy złych zalet i postępowań oraz ćwiczeń w sprawiedliwości, odnoszących się do właściwych zalet i postępowania. One w czasie Epifanii odnosiły się szczególnie do trzech klas poświęconego ludu Bożego w ich usprawiedliwionym człowieczeństwie: Małego Stadka, Wielkiej Kompanii i Młodocianych Godnych (nadto złożył 3.000=3x10x10x10 przypowieści – w.32). Dla tych samych trzech klas ogłosił on zupełność zbijań błędu (strofowanie – 2Tym. 3:16) i doktryn albo nauk Prawdy będącej na czasie wraz z bardzo nielicznymi pomyłkami, które zostały spowodowane niedoskonałością ludzkiej zdolności (a pieśni jego było tysiąc =10x10x10 i pięć – 5 jest połową 10). On nauczał – szczególnie w E tomie 2 – o różnych rzeczach naturalnego stworzenia Bożego (w. 33). On również podał ich symboliczne znaczenie. Opisał lud Boży jako symboliczne drzewa (rozprawiał też o drzewach – w. 33), począwszy od Małego Stadka w jego usprawiedliwionym stanie (począwszy od cedru, który jest na Libanie – biały) aż do tych, którzy najbardziej potrzebują oczyszczenia z ich grzechów, np. których rewolucjonizm był objawiony w ich grabieniu władzy (aż do hizopu, który wyrasta ze ściany). On także nauczał o klasie Wtórej Śmierci (mówił też o zwierzętach), o klerze (o ptakach – Łuk. 13:18, 19; Obj. 18:2), o tymczasowo usprawiedliwionych (o gadzinach) i o nominalnych chrześcijanach (i o rybach – Mat. 4:19; 13:47-50). Wielu już przyszło, i coraz więcej ludzi będzie przychodzić do poznania prawdy, która była dana przez J., jako Pańskiego wykonawcę na Epifanię, włączając nawet wodzów (przetoż przychodzili ze wszystkich narodów słuchać mądrości salomonowej, i od wszystkich królów… którzy słyszeli o mądrości jego – w. 34).
Doszliśmy obecnie do końca opisu Salomonowego bogactwa i mądrości, tak jak są one podane w 1Król. 4:20-34; 10:14-29; 2Kron. 1:14-17; 9:13-28. Oczywiście złe czyny Salomona, które są wymienione w 1Król. 11