Teraźniejsza Prawda nr 363 – 1986 – str. 62
jest tożsamym z Bogiem; on mówił, iż Jezus jest doskonale takim jak Bóg w umyśle, sercu, istocie, tak że w Jezusie doskonale widzimy jakim jest Bóg”. Poniżej podajemy częściową listę nazwisk trynitarzy cieszących się autorytetem w dziedzinie nowotestamentowej greki, którzy pisali przed i po opublikowaniu reguły Colwella: William Barclay, Martin Vincent, J. P. Lange, Robert Young, Brooke Foss Westcott, Kenneth Wuest, George Turner, Julius Mantey, H. E. Dana, Richard Moulton, James Moffatt.
„PIERWORODNY WSZYSTKICH RZECZY STWORZONYCH”
Powyżej cytowaliśmy Kol. 1:15-17, lecz nie uwypukliliśmy oświadczenia zapisanego w 15 wersecie, iż Jezus jest „pierworodny [po grecku, prolotokos] wszystkich rzeczy stworzonych [wszelkiego stworzenia, ASV]”. Mamy tu ponownie odparcie błędu Trójcy, który twierdza, iż Jezus był współwiecznym z Ojcem. Dla myślących ludzi jest to jasne, iż pierworodny w jakiejś rodzinie pierwszy przychodzi na świat rozpoczynając życie a powyższy werset wskazuje, że Jezus był pierworodnym, pierwszym, który pojawił się i rozpoczął egzystencję w wielkiej oraz licznej rodzinie Jehowy, w „wszelkim stworzeniu”. Bóg przez Niego (1Kor. 8:6) stworzył niebo i ziemię (1Moj. 1:1) i wszystkie inne rzeczy, które „się stały” (Jan 1:3).
Trynitarze wiją się na różne sposoby, aby ujść przed jasną logiką wyrażoną w Kol. 1:15. Na przykład, twierdzą, iż termin „pierworodny” wskazuje tutaj jedynie pierwszeństwo raczej w stanowisku niż w czasie. Ale to me zgadza się z kontekstem. Werset 18 porównuje Chrystusa z Kościołem i nazywa Go „pierworodnym z umarłych”. Chrystus w swym zmartwychwstaniu był pod względem czasu pierwszym, który miał narodzić się z umarłych. Powtórzenie słowa „pierworodny” w wersecie 15, 18 ujawnia, iż Apostoł Paweł czyni bezpośredni paralelizm pomiędzy stosunkiem Chrystusa do wszelkiego stworzenia w wersecie 15 i do Kościoła w wersecie 18. Jeśli „pierworodny z umarłych” oznacza pierwszego narodzonego z umarłych i pierwszeństwo wśród wszystkich zmartwychwstałych, wówczas „pierworodny wszelkiego stworzenia” oznacza pierwszego stworzonego jak również pierwszeństwo wśród wszelkiego stworzenia. Dążenie do wyjaśnienia tego wersetu jako znaczącego „pierworodny przed wszelkim stworzeniem” stanowi nieuzasadnione manipulowanie tekstem. Słowo „przed” po prostu nie znajduje się w tym wersecie. Zmienia się więc fakty przystosowując je do teorii.
JEZUS „JEDNORODZONY SYN” BOGA
Wyrażenie „jednorodzony Syn” (Jan 1:18; 3: 16, 18; 1Jana 4:9) w sposób jasny odrzuca błąd trynitarzy, iż Jezus był współwiecznym z Ojcem. Same słowa ojciec i syn pokazują to. Ojcem jest ten, kto daje początek życia synowi, życiodawca, natomiast synem jest
kol. 2
życiobiorca ten, którego życie zapoczątkował ojciec. Spłodzenie jest obrazowym stworzeniem. Podobnie, spłodzenie przez Ojca Niebiańskiego Jego Syna było stworzeniem Go przez Niego (oczywiście spłodzenie nie w sensie fizycznym). Syn nigdy nie jest w tym samym wieku co ojciec. Więc nie byłoby logicznym pojmowanie, iż jednorodzony Syn był współwiecznym z Ojcem Niebiańskim.
Dla trynitarzy okazał się dylematem fakt synostwa Jezusa, ponieważ określenie „jednorodzony Syn” pokazuje, iż Jezus miał początek. Dlatego niektórzy z nich twierdzą, iż Jezus nie był spłodzony, lecz jest wiecznie rodzony przez Ojca. Twierdzenie to gwałci język biblijny.
To samo greckie słowo monogenes, przetłumaczone „jednorodzony” w odniesieniu do naszego Pana w Ewangelii Jan 1:14, 18; 3:16, jest zastosowane w Liście do Żyd. 11:17, 18 do Izaaka, syna Abrahama z Sary: „Wiarą ofiarował Abraham Izaaka, będąc kuszony, a ofiarował jednorodzonego ten, który był wziął obietnicę. Do którego rzeczone: W Izaaku tobie będzie nazwane nasienie”. Chociaż Abraham miał synów również przez mniej znaczne żony Hagarę i Keturę, Izaak był jego jedynym synem z Sary, żony w pełnym tego słowa znaczeniu (wolnej; Gal. 4:22, 23, 31). Tak więc w tym sensie jest on nazwany „jednorodzonym synem” Abrahama. Podobnie słowa „jednorodzony” i „Syn”, jak w przypadku Izaaka, powinny być w zastosowaniu do Jezusa Chrystusa interpretowane w ich prostym znaczeniu.
Wielu trynitarzy świadomych słabości argumentu opartego na zmianie znaczenia słowa „jednorodzony” na wiecznie rodzony przez Ojca podeszli inaczej do sprawy. Twierdzą, iż greckie słowo monogenes w zastosowaniu do Syna Boga oznacza jedynego z klasy czy rodzaju zamiast jednorodzonego. Stąd odnoszą się do Jezusa jako „jedynego Syna” a nie ,jednorodzonego.
Kittela Theological Dictionary of the New Testament (tom 5, str. 738-741), 1967, lojalne trynitarzy dzieło, podaje, iż monogenes może mieć szersze znaczenie od pojęcia słowa jednorodzony. Oświadcza jednak, że gdy wyraz monogenes użyty jest w Nowym Testamencie, „To znaczy »jednorodzony« … w Ewangelii Jana 3:16, 18; 1Jana 4:9; Jan 1:18 stosunek Jezusa do Ojca nie jest porównywany ze stosunkiem jakiegoś jedynego dziecka do swego ojca. W Jana 1:14, 18; 3:16, 18; 1Jana 4:9 monogenes oznacza więcej od jedyności czy nieporównywalności Jezusa. W tych wszystkich wersetach jest On wyraźnie nazwany Synem i za takiego jest uważany w 1:14. W Ewangelii Jana monogenes oznacza pochodzenie Jezusa. On jest monogenes jako jednorodzony”.
Oprócz pięciu powyższych cytatów, w których „jednorodzony” odnosi się do Jezusa, monogenes występuje czterokrotnie w innych wersetach (Łuk. 7:11, 12; 8:41, 42; 9:38; Żyd. 11:17). Te cztery przykłady potwierdzają spostrzeżenia Kittela, iż słowo monogenes użyte w Nowym Testamencie jedynie oznacza jednorodzonego syna lub córkę.