ZBLIŻAJĄCA SIĘ PAMIĄTKOWA WIECZERZA

 „To czyńcie na pamiątką moją” (1Kor. 11:24, 25).

      Wieczerza, którą nasz Pan ustanowił jako pamiątkę Jego wielkiej ofiary za nasze grzechy, choć nie tylko za nasze, lecz również za grzechy wszystkich ludzi, jest uderzająca w swej trafności i prostocie. Wielcy ludzie tego świata zawsze ubiegali się o zupełnie inne środki mające uwiecznić ich pamięć. W jakikolwiek więc sposób dążyli oni do tego, by zwolennicy ich pamiętali o poniesionych przez nich zasługach oraz ich wielkości, nie czynili tego w tym celu by obchodzono pamiątkę ich śmierci i pamiętano o niej, co przede wszystkim miało miejsce w wypadku naszego Pana, którego haniebna śmierć była śmiercią złoczyńcy i kryminalisty. Możliwe, iż któryś ze wspomnianych wielkich pozostawiłby instrukcje dotyczące wybicia medalu mającego przypominać niektóre jego wielkie dzieła takie jak na przykład wzbudzenie Łazarza, uciszenie burzy na morzu albo triumfalny wjazd do Jerozolimy, gdy tłumy zarzucały drogę gałązkami palmowymi i wykrzykiwały: Hosanna Królowi!

      Nasz Pan jednak jako pamiątkę swojej śmierci wybrał to, co w Jego i Boga ocenie było Jego największym dziełem, Jego ofiarę za nasze grzechy, którą prawdziwi naśladowcy, i tylko oni, oceniają bardziej niż jakikolwiek inny zarys Jego misji To prawda, że naśladowcy
kol. 2
Pana ocenili niektóre Jego nadzwyczajne słowa i czyny, ale ludzie tego świata też mogliby je docenić. Jednak wartość śmierci Jezusa jako okupowej ofiary za nas, będącej podstawą naszego pojednania, nie została dotąd przez nikogo w pełni zrozumiana. Zrozumiały ją jedynie osoby całkowicie Jemu poświęcone. Dla takich właśnie owa pamiątka została przygotowana i ustanowiona. I choć Judasz był obecny i dostał chleb maczany w sosie, opuścił jednak wieczernik zanim pozostali dokończyli wieczerzy, co, bez wątpienia przedstawia, iż przy końcu obecnego wieku przed ukończeniem życia przez poświęconych Pańskiego wieku Ewangelii, maczanka Prawdy stanie się tak przekonywająca, iż wypędzi z towarzystwa i wspólnoty wiernych tych wszystkich, którzy właściwie nie docenią okupu złożonego przez Baranka Bożego, gładzącego grzechy świata (Jan 1:29).

DATA WIECZERZY PASCHALNEJ

      Data Wieczerzy paschalnej, w czasie której Żydzi spożywali baranka przypominającego o ich wyzwoleniu z niewoli egipskiej i zachowaniu wówczas ich pierworodnych, była oczywiście obliczana według metody żydowskiej,

poprzednia strona – następna strona