Teraźniejsza Prawda nr 360 – 1986 – str. 16

Psalm 107:40. Wersety 32-42 odnoszą się do warunków Tysiąclecia a 33-38 zwracają uwagę na klasę restytucyjną żyjącą w wieku Tysiąclecia. Rzeki, które zostały skierowane na pustynię i potoki – na suche tereny, to strumienie i fontanny Babilonu. Zostaną one całkowicie wysuszone w czasie Królestwa. Mimo że pod pewnymi względami był to obszar przynoszący bogate owoce jego mieszkańcom, Bóg go zniszczy. Na jego miejsce narody otrzymają odpowiedni zakres Prawdy i jej Ducha oraz prawdziwej znajomości Bożej. Wtedy nadejdzie czas, gdy Duch i Oblubienica powiedzą: Przyjdź! A kto pragnie, niech przyjdzie; a kto chce, niech bierze wodę żywota darmo (Obj. 22:17). Narody z radością opowiadać będą o Boskich dziełach, jak to pokazuje werset 22. Dane im będzie miasto, prawdziwy religijny rząd, nowe Jeruzalem, jako miejsce ich zamieszkania. Wersety 37, 38 pokazują rozkwit Tysiąclecia.

      Następnie w w. Psalm 107:39, 40 kierują naszą uwagę na próby, które pojawią się pod koniec wieku Tysiąclecia w małym okresie. Cała ludzkość świata zostanie wtedy dokładnie doświadczona z pomocą zmartwień i opresji, jakie szatan i jego podwładni sprowadzą na ludzką rodzinę. Bóg okaże swoją wzgardę tym, którzy będą niewierni. Ci ostatni pokazani są jako książęta (w. 40) żyjący pod koniec Tysiąclecia, to znaczy, że są to ci, którzy byli na drodze stania się królami ziemi i dlatego określeni są mianem książąt. Ci zostaną skierowani na wędrówkę po symbolicznej puszczy, przedstawiającej drugą śmierć, gdzie nie ma żadnych dróg, po których mógłby postępować lud Boży.
kol. 2
Takich spotka całkowite unicestwienie (patrz P ‘50, str. 172).

      Fakt, że ogół rodzaju ludzkiego, to znaczy, jego członkowie staną się pod koniec wieku Tysiąclecia książętami, znajdując się na właściwej drodze prowadzącej do stanowisk królów po Tysiącleciu, wskazany jest w Obj. 21:24-26. Zwróćmy uwagę na poniższy fragment z A, 345:

      Kiedy pod koniec wieku Tysiąclecia, rodzaj ludzki osiągnie doskonałość, jak to już pokazaliśmy, ludzie zostaną członkami Królestwa Bożego i otrzymają całkowitą kontrolę nad ziemią, według pierwotnego zamierzenia. Każdy człowiek zostanie monarchą, królem. Jest to wyraźnie pokazane w symbolicznym proroctwie Jana (Obj. 21:24-26), bowiem w swym widzeniu Jan widział nie tylko narody chodzące w świetle Królestwa, lecz widział też, że królowie wchodzili do niego w chwale. Nie mógł tam jednak wejść nikt, kto je sprofanował. Nikt nie może utożsamiać się z tym miastem (królestwem) kto nie został uprzednio dokładnie wypróbowany. Nikt kto chciałby, lub kto znajdowałby zadowolenie w czynieniu obrzydliwości i kłamstwa. Jedynie ci, których Baranek „zapisze” jako godnych życia wiecznego, i którym On powie: „Pójdźcie, błogosławieni Ojca mego! odziedziczcie królestwo wam zgotowane”.

      Tak więc, gdy Starożytni i Młodociani Godni są głównymi książętami Tysiąclecia, zaś w szerszym znaczeniu książętami są Poświeceni Obozownicy Epifanii i pozostali quasi-wybrani, w najszerszym znaczeniu są nimi wszyscy restytucjoniści, którzy żyć będą pod koniec wieku Tysiąclecia.
P ‘84, 92.

DATA PAMIĄTKI WIECZERZY PAŃSKIEJ W 1986 ROKU

      Data obchodzenia Pamiątki śmierci naszego Zbawiciela przypada w bieżącym roku 22 marca po godz. 18.00. Niechaj Bóg błogosławi wszystkich przygotowujących się do godnego

      uczestniczenia w tej Pamiątce i podtrzymuje w doświadczeniach jakie w związku z tym nastąpią. Sekretarzy Zborów prosimy o szybkie nadsyłanie sprawozdań z tej uroczystości.

PLAN KONWENCJI NA 1986 ROK

1. Łódź 2-4 lipca
2. Lublin 5-7 lipca
3. Cewków woj., przemyskie 8-10 lipca

4. Kraków 12 – 14lipca
5. Wrocław 15 – 17lipca
6. Poznań 18 – 20 lipca

poprzednia stronanastępna strona