NASZE GODŁO NA 1986 ROK

„Pójdzie zaiste Pan przed wami, zgromadzi was Bóg Izraelski” Izaj. 52:12

      Nasze kolejne roczne godła nadal stanowią źródło licznych błogosławieństw i zachęt. Werset na 1985 rok (2Kor. 5:18) według otrzymanych informacji jest dla wielu bogatym błogosławieństwem, bowiem pomaga w lepszym zdaniu sobie sprawy z przywilejów i odpowiedzialności jako pojednawców i ambasadorów Boga i Chrystusa (w. 20). Niech nie przestanie być błogosławieństwem u kresu 1985 roku i będzie nim nadal przez długi okres sięgając czasów Królestwa! Ufamy, że zacytowane wyżej słowa pochodzące z Izaj. 52:12, będące wersetem godła, podobnie będą obfitym błogosławieństwem dla ludu Bożego, szczególnie dla poświęconych. Werset ten dla takich zawiera w sobie wspaniałe zapewnienie. Dalej przekonamy się, że szczególnie odnosi się on do ludu Bożego w żniwie wieku Ewangelii, gdy opuszcza niepożądane związki. Wskazuje, że Bóg dla opuszczających przygotowuje drogę i ma nad nim pieczę w związku z wynikającymi później następstwami.

      Można też zrozumieć, że nasz werset ogólnie biorąc odnosi się do ludu Bożego a szczególnie do poświęconych w czasach przedrestytucyjnych. Wpierw zastanowimy się nad nim w tym zastosowaniu. Podany na wstępie werset stosował się i stosuje do ludu Bożego zbiorowo i indywidualnie. Wierny lud Pański, który oczekiwał we właściwy sposób Jego kierownictwa, czekał na Niego (Psalm 27:14), ufał Mu, iż On troszczył się o następstwa doświadczeń w czasie ich przeżywania i po ich ustaniu,
kol. 2
miał błogosławione zapewnienie, iż ów werset został dany przez Boga.

      Bóg szedł przed i za Starożytnymi Godnymi we wszystkich ich zmiennych i różnorodnych doświadczeniach. Niektóre z tych doświadczeń są wyszczególnione w Liście św. Pawła do Żydów 11. Bóg zawsze był ze Starożytnymi Godnymi, torował im drogę, przygotowywał dla nich błogosławieństwa, ustawicznie towarzyszył im w ich doświadczeniach, troszczył się o wynik tych doświadczeń i sprawiał, by wszystko współdziałało dla ich najwyższego dobra (Rzym. 8:28; 1Piotra 5:7). Ci bohaterowie wiary są wspaniałymi przykładami dla nas w ich wielkiej wierze w Boga oraz Jego przemożną opatrzność. Jehowa był też ze swym ludem w żniwie żydowskim. Szedł On przed naszym Panem Jezusem przez posługę Jana Chrzciciela. Bóg pomógł naszemu Panu zrozumieć, iż to On właśnie był antytypicznym cielcem dnia pojednania i dlatego powinien poświęcić siebie Bogu dziesiątego dnia siódmego miesiąca. Podał On naszemu Panu niezbędne instrukcje w ciągu czterdziestu dni na puszczy, dzięki którym mógł On właściwie rozpocząć i przeprowadzić swą działalność publiczną. Ojciec przygotowywał odpowiednia drogę na każdym etapie życia naszego Pana, stał przy Nim w trudnych doświadczeniach przechodzących przez szczyt kulminacyjny w Jego śmierci i troszczył się o ich wyniki.

      Bóg szedł przed Apostołami i pozostałymi prawdziwymi Izraelczykami w miarę jak oni

poprzednia strona – następna strona