Teraźniejsza Prawda nr 184 – 1959 – str. 64
DOŚWIADCZENIA DAWIDA POMOCNE DLA DRUGICH
Tysiące z ludu Bożego, nie tylko z narodu Dawida, lecz również z każdego innego narodu, ludu, rodziny i języka, obeznanych ze Słowem Bożym, Dawidowymi doświadczeniami, i lekcjami tego Psalmu, pokazującymi jego pojednanie z Bogiem i działanie Boskiej łaski względem niego, mają natchnioną wiarę, pożądany pokój i wypoczynek. Szczególnie jednak ci, którzy są strapieni grzechami i słabościami ciała – nieraz tak wielkimi jak Dawida, a może jeszcze większymi, choć nie są wielkimi w oczach ludzkich, są wielkimi w oczach Bożych, wystarczającymi, aby odłączyć grzesznika od Pana.
Bóg łaskawie dostarczył przykrycia dla wszystkich, którzy prawdziwie pokutują, którzy postępują wiarą, i pragną Boskiej łaski i społeczności. Nawet przed poświęceniem Bóg tymczasowo przypisuje im sprawiedliwość z powodu ich wiary. W symbolach Pisma Św. nagość jest użyta w sposób figuralny, aby przedstawiała grzech i pokazywała stan grzechu (Obj. 16:15; 3:17,18; Izaj. 47:3; Ezech. 16:37; Ozeasz 2:3). Ta figuralna nagość u wierzącego jest przykryta, przypisaniem sprawiedliwości Chrystusowej, jako szatą (Rzym. 4:5-8). Sprawiedliwy jest przedstawiony jako odziany w szatę, ubrany lub przykryty w przeciwieństwie do stanu nagości (Ijob 29:14; Obj. 19:8; Psalm 45:9, 14, 15; Łuk. 15:22; Izaj. 61:10).
Zaprawdę posiadamy miłosiernego Boga. Pogańscy bogowie są w wielu wypadkach zimni, bez miłosierdzia, straszni – nie posiadają przymiotów miłości i litości. Bóg z Pisma Św. Sam poleca się nam mówiąc, że „gdyśmy jeszcze byli grzesznymi, Chrystus za nas umarł” (Rzym. 5:8). Bóg jest sprawiedliwy, a jednocześnie usprawiedliwiający pokutujących grzeszników, wierzących w Jezusa i powracających do Jego łaski przez wiarę w Jezusa i posłuszeństwo Jezusowi.
Wiara Dawidowi była poczytana za sprawiedliwość (Gal. 3:6). Bóg miał z nim do czynienia ze względu na przyszłą ofiarę Jezusa złożoną na jego korzyść. Słusznie więc Pismo Św. oświadcza (Psalm 130:4) „Ależ u ciebie jest odpuszczenie, aby się ciebie bano – czczono”. Ta właśnie zaleta Boskiego charakteru odwołuje się więcej niż cześć do tych, którzy ją oceniają,