Teraźniejsza Prawda nr 350 – 1985 – str. 45
prawo do panowania i, wykonując je wciąż, zaczął w 1914 roku obalać imperium szatana”.
Do 1914 roku nie posiadał tylko jedne j z trzech rzeczy powyżej wzmiankowanych, jako przedstawionych w koronie Jezusa, to jest (3) panowania na ziemi. W tym sensie, jak brat Russell pokazuje (B, 77-80, 85, 86-107), „korona lub panowanie” (Ezech. 21:26, 27) było dane rządom pogańskim na 2520 lat „czasów pogan”, które skończyły się w 1914 roku. Z tego powodu Bóg nie dał panowania (Miche. 4:8; E,173) Chrystusowi przed 1914 rokiem, respektując dzierżawę panowania na ziemi w ten sposób udzieloną rządom pogańskim. Również władze pogańskie nie przekazały panowania na ziemi Chrystusowi w 1914 roku a raczej starały się o zatrzymanie panowania przez zasiedzenie dzierżawy. Dlatego nasz Pan wdrożył postępowanie egzekucyjne celem wyrugowania „dzierżawcy”, rozpoczynając tę akcję w związku z wojną światową (fazy I) w 1914 roku (Książka Pytań, ss. 63, 76) i kontynuując ją dalej od tego czasu. Dlatego, jak podano w P '22,125; '37,65; '57,9, „Chrystus i wzbudzeni święci nie królują teraz w sensie ustanowienia Swego panowania wśród rodziny ludzkiej i rządzenia nią”.
Tak więc jest to widoczne z Pisma Świętego i pism Prawdy, że Jezus miał koronę na długo przed otrzymaniem panowania na ziemi w 1914 roku, reprezentującą nie tylko prawo (sceptr) i Boski autorytet do panowania jako Król, lecz również moc do panowania (aktywną zdolność do panowania) i że nauczanie, iż otrzymał koronę — w sensie mocy do panowania — dopiero w 1914 roku, jest błędne.
PRAWO DO PANOWANIA A DZIERŻAWA PANOWANIA
Pytanie: Jak możemy zharmonizować fakt, że Chrystus w 1874 roku powrócił z prawem i autorytetem do panowania na ziemi, sprawując od 1878 roku Swą królewską władzę we współdziałaniu ze zmartwychwstałymi świętymi w tym prawie i autorytecie, z uwzględnieniem faktu, iż dzierżawa do panowania na ziemi była dana poganom, do 1914 roku?
Odpowiedź: Nie ma sprzeczności między tymi dwiema rzeczami, ponieważ wzmiankowane prawo nie było użyte wbrew dzierżawie udzielonej poganom. Ponadto, nawet ustanowienie Królestwa poza zasłoną i jego działanie w tej sferze pozostawiło władzom pogańskim swobodę pełnego posiadania i używania dzierżawy z tej strony zasłony. Stąd, nawet przydanie naszemu Panu współdziałających z Nim władców nie naruszyło posiadania władz pogańskich i używania ich dzierżawy.
Zaprzeczenie dzierżawy wymagałoby ustanowienia ziemskiej fazy Królestwa, co oczywiście, oznaczałoby ustanowienie królestwa niepogańskiego w zakresie posiadłości wydzierżawionych rządom pogańskim do 1914 roku.*
kol. 2
Nie dokonanie tego ma związek z nie usunięciem pogan z dzierżawy do 1914 roku. Ustanowienie Królestwa poza zasłoną i ogłoszenie tego wydarzenia było jedynie formalnym powiadomieniem władz pogańskich o wypowiedzeniu dzierżawy i nie udzieleniu pozwolenia na przedłużenie jej ważności poza 1914 rok, ponieważ właściciel wydzierżawionych posiadłości zamierzył ich przejęcie, do Swego własnego użytkowania, po 1914 roku. Powrót naszego Pana z prawem do panowania i połączenie się ze wzbudzonymi świętymi w Królestwie oraz sprawowanie władzy Królestwa nie było więc pogwałceniem warunków dzierżawy władz narodów pogańskich.
Nawet sprawowanie władz duchowej fazy królestwa szatana w zakresie jego uzurpacji w stosunku do władz pogańskich nie było niezgodne z użytkowaniem dzierżawy przez narody pogańskie. Bóg, przekazując dzierżawę, nie gwarantował jakiemuś szczególnemu narodowi pogańskiemu sprawowania władzy w niezmniejszonym zakresie i w nieprzerwany sposób. Bóg po prostu przez to tak urządził sprawy, aby poganie jako tacy, a nie jakiś poszczególny naród pogański, mogli korzystać z dzierżawy do 1914 roku.
Podobnie, gdyby gospodarz wiedział, że jego dzierżawca odmówiłby opuszczenia dzierżawy w terminie wygaśnięcia umowy — przypadek taki stosował się do narodów pogańskich, o czym nasz Pan wiedział i co zostało potwierdzone przez następne fakty — nie tylko miałby prawo wcześniejszego wezwania dzierżawcy do opuszczenia dzierżawy w ustalonym umową terminie, co nasz Pan uczynił przez Swój powrót z prawem do panowania, przez ustanowienie Królestwa poza zasłoną i ogłoszenie tego faktu, lecz także miałby prawo przygotować wcześniej warunki do przeprowadzenia przymusowego opuszczenia własności natychmiast w chwili wygaśnięcia umowy dzierżawnej, pod warunkiem że nie będzie usiłował zastosować przymusu przed tym terminem. Nasz Pan poczynił takie przygotowania przed 1914 rokiem bez najmniejszego pogwałcenia warunków dzierżawy. Stąd nie ma żadnej dysharmonii między powrotem naszego Pana z prawem, do panowania, ustanowieniem przez Niego niebieskiej fazy Królestwa oraz dokonaniem innych aktów przed 1914 rokiem i faktem kontynuowania dzierżawy pogan do 1914 roku.
P ’83, 13.
CZY WŁAŚCIWE JEST MODLENIE SIĘ ZA WŁADCÓW OD 1914 ROKU?
Pytanie: Czy powinniśmy nadal modlić się za władców i odczuwać obowiązek podległości wobec nich jako ustanowionych przez, Boga, jeśli dzierżawa władzy pogan skończyła się w 1914 roku?
Odpowiedź: Lud Boży powinien wypełniać obowiązki nauczane biblijnie tak długo, jak władze pogańskie sprawują kontrolę. Dlatego winniśmy okazywać posłuszeństwo, respekt, płacić podatki i modlić się za władców cywilnych, ,,abyśmy cichy i spokojny żywot wiedli
____________________
*Ściśle mówiąc, czasy pogan są okresem, w którym Bóg oddał w dzierżawę panowanie narodom nieżydowskim. B, 73.