Teraźniejsza Prawda nr 354 – 1985 – str. 102
przez Chrystusa, bowiem nie tylko sprowadza ono z powrotem ze stanu śmierci do życia, lecz również udoskonala człowieka pod względem fizycznym, umysłowym, artystycznym, moralnym i religijnym do stanu w jakim znajdował się Adam przed upadkiem.
ZMARTWYCHWSTANIE USPOSOBIENIA
Zmartwychwstanie dzieci Bożych rozpoczyna się w tym życiu, to znaczy, iż obecnie podlegają one procesowi częściowego zmartwychwstania — tej jego części, w której następuje powstanie w umyśle, sercu i woli. Powstają bowiem ze swych martwych (w odniesieniu do kontroli) samolubnych i światowych ludzkich umysłów, uczuć i woli do stanu rozwoju niebiańskich umysłów, niebiańskich uczuć i niebiańskiej woli. Gdy je dobrze rozwiną a Jezus obudzi ich z martwych będą przygotowani do przyjęcia ich ciał zmartwychwstania. Porządek zmartwychwstania świata w okresie Tysiąclecia będzie następujący: Pierwsi będą przywracani do pierwotnego stanu ci, którzy wówczas będą żyli; następnie, gdy osiągną już oni pewien postęp, zostaną wskrzeszeni umarli. Oni też zaczną się odradzać i wtedy proces odnowy stopniowo obejmie obie klasy pod względem umiejętności fizycznych, umysłowych, artystycznych, moralnych i religijnych a pod koniec Tysiąclecia członkowie tych dwu klas będą tak doskonali jak był Adam przed upadkiem i w ten sposób ukończą swój proces zmartwychwstania.
[Artykuł ten został napisany specjalnie w odniesieniu do jednostek spłodzonych z ducha, to znaczy, do nowych stworzeń, co jest widoczne w stosownych wyrażeniach. Ale osoby oświecone duchem, ożywione duchem, poświęcone, lecz nie spłodzone z ducha, rozwijające się obecnie na samym końcu tego wieku, mogą w zasadzie stosować omawiane tu sprawy do siebie, ponieważ one też w tym życiu doczesnym po poświęceniu się — jeśli to poświęcenie wypełniają — podlegają również procesowi częściowego zmartwychwstania, mianowicie, powstają ze swego starego umarłego samolubnego i światowego ludzkiego umysłu, uczuć i woli do odnowionego życia, do ponownego wstania w nowym umyśle, sercu i woli oraz kontrolowania ludzkiego umysłu, uczuć i woli. Gdy tu jest mowa o umieraniu względem ludzkiego umysłu, uczuć i woli, nie znaczy to, że osoba poświęcona już z nich więcej nie korzysta, ale że mogą one nadal być używane we właściwy, podporządkowujący je sposób. Tak więc, gdy ktoś staje się martwym względem miłości do współmałżonka lub rodziny nie znaczy to, że mniej ich kochamy, lecz że nasza miłość do nich jest podporządkowana nowemu umysłowi, sercu i woli. W rzeczywistości, gdy ktoś staje się poświęconym chrześcijaninem, zazwyczaj staje się lepszym małżonkiem czy członkiem rodziny — mówiąc ogólnie lepszym człowiekiem.]
Jednakże w przypadku wybranych, jak wskazaliśmy wyżej, proces ów zaczyna się
kol. 2
w tym życiu i doprowadza do powstania z śmierci (w sensie kontroli) ludzkiego umysłu, uczuć i woli do stanu, w którym zamiast poprzednich posiada odpowiadający tamtym niebiański umysł, uczucia i wolę.
Tak więc, powstajemy ze stanu umarłej ludzkiej miłości do dobrej opinii o nas do stanu ożywionej niebiańskiej opinii o nas; ze stanu umarłej ludzkiej miłości do dobrej opinii u drugich do stanu ożywionej niebiańskiej miłości dobrej opinii o nas u Boga, Chrystusa, braci itd.; ze stanu martwej miłości ludzkiego spokoju do stanu niebiańskiego spokoju duchowego, to jest pokoju Bożego; ze stanu umarłej ludzkiej miłości naszego bezpieczeństwa do stanu ożywiającej niebiańskiej miłości duchowego bezpieczeństwa; ze stanu umarłej ludzkiej miłości ukrywania ludzkich niepowodzeń do stanu ożywiającej niebiańskiej miłości ukrywania duchowych niepowodzeń; ze stanu umarłej ludzkiej miłości zdobywania i utrzymywania doczesnych własności do stanu niebiańskiej miłości zdobywania i zachowywania własności duchowych; ze stanu ludzkiej miłości do pokarmów i napojów ziemskich do stanu niebiańskiej miłości niebiańskiego pokarmu i napoju (Słowa Bożego jako pokarmu dla umysłu, serca i woli); ze stanu ludzkiej miłości do zdrowia fizycznego i życia do stanu niebiańskiej miłości do duchowego zdrowia i życia; ze stanu ludzkiej miłości do samoobrony przed atakami drugich do stanu nowej niebiańskiej miłości do samoobrony przed atakami duchowymi; oraz ze stanu ludzkiej miłości do niszczenia rzeczy przynoszących fizyczną krzywdę do stanu niebiańskiej miłości niszczenia rzeczy krzywdzących duchowo. Wprowadzone w zwyczaj takie postępowanie zmieni nasze samolubne ludzkie uczucia w samolubne (lecz niegrzeszne) niebiańskie uczucia i rozwinie w nas niższe pierwszorzędne samolubne duchowe łaski.
W podobny sposób mamy powstać z martwych światowych lub społecznych ludzkich uczuć do odpowiadających im niebiańskich uczuć społecznych. Tym samym mamy powstać ze stanu umarłej ludzkiej miłości do przeciwnej płci do stanu ożywiającej niebiańskiej miłości do Jezusa jako przyszłego niebiańskiego Oblubieńca; ze stanu umarłej ludzkiej miłości do współmałżonka do stanu ożywiającej niebiańskiej miłości do niebiańskiego Małżonka (co mamy czynić jako słudzy obietnic a tym samym części symbolicznej żony Jehowy); mamy powstać ze stanu umarłej ludzkiej miłości do ziemskich dzieci do stanu ożywiającej niebiańskiej miłości do duchowych dzieci będących teraz w przymierzu, a następnie do klasy restytucyjnej jako przyszłych dzieci; mamy powstać ze stanu ludzkiej miłości do naszych ziemskich rodziców do stanu miłości do Boga jako naszego Ojca i do przymierza jako naszej matki; mamy powstać ze stanu naszej umarłej ludzkiej miłości do ziemskich braci i sióstr do stanu niebiańskiej miłości do duchowych braci i sióstr; ze stanu ludzkiej miłości do ziemskich przyjaciół do niebiańskiej