Teraźniejsza Prawda nr 353 – 1985 – str. 95

przestankowe, napotykane w różnych tłumaczeniach Biblii mające pomagać czytelnikowi, nie zostały wstawione tam z Boskiego natchnienia, ponieważ nie znajdujemy ich w oryginalnych greckich manuskryptach Nowego Testamentu – w rzeczywistości, znaki przestankowe zostały wynalezione dopiero w dziewiątym wieku po Chrystusie – tak więc w omawianym tu opisie dokonanym pod Boskim natchnieniem nie ma niczego, co wymagałoby postawienia przecinka przed zamiast po słowie „dziś”?

      ŻE niebo jest pewnym przygotowanym miejscem (Jan 14:1-3; 1Kor. 2:9; Żyd. 10:34) dla przygotowanego ludu (Rzym. 9:23, 24) – to znaczy dla tych tylko, którzy przez zaparcie się .samych siebie jak i świata i podjęcie krzyża stali się uczniami Jezusa (Mat. 16:24; Łuk. 14:26, 27); że tacy zostali spłodzeni z Ducha Świętego (1Jana 5:1, 18; 1Piotra 1:3; Jan 3:3-8), po czym wiernie naśladowali stóp Jezusa (1Piotra 2:21; 1Jana 2:6) przez cierpliwe trwanie w czynieniu dobrze, włączając wypracowanie owoców Ducha i dążąc do zdobycia nieśmiertelności, życia wiecznego (Rzym. 2:7; Gal. 5:22, 23; Żyd. 12:14; Jak. 1:4; 2Piotra 1:5-11)?

      ŻE Bóg uznaje wszystkich jako odpowiedzialnych za popełnione grzechy (Mat. 12:36; 1Tym. 5:24) i każe im pokutować (Dz.Ap. 17:30; 3:19)?

      ŻE Jezus ocenił cześć wobec Boga okazaną przez umierającego złoczyńcę i jego szczerą pokutę za popełnione grzechy (Łuk. 23:40, 41), a przeto w tym ponurym dniu przyjął łaskawie jego prośbę i udzielił mu pocieszającego zapewnienia, że znajdzie się on wraz z Nim w raju – w ziemskiej fazie Jego Królestwa – gdy będzie ustanowiony; jasne jest, że skrucha złoczyńcy, mająca miejsce tak krótko przed jego śmiercią, nie dała mu sposobności właściwego przygotowania się do zajęcia miejsca w niebiańskiej, duchowej fazie Królestwa?

kol. 1

      ŻE Bóg nie obiecywał, iż każdy, kto będzie uczestniczył w niebiańskiej lub ziemskiej fazie królestwa – odnosi się to również do pokutującego złoczyńcy – zostanie nagrodzony w momencie śmierci; wskazywał raczej, że wszyscy zasną w śmierci (1Król. 2:10: Dan. 12:2; Jan 11:11-14, 44; 1Kor. 15:6, 18, 20; 1Tes. 4:13-17), a nagrodę otrzymają w czasie drugiego adwentu Jezusa podczas wzbudzania w zmartwychwstaniu (Jan 14:3; Mat. 16:27: Łuk. 14:14; 2Tym. 4:8; 1Piotr 1:7, 13) ?

      ŻE gdy Jezus powróci do swego Królestwa (Łuk.19:11, 12), Jego zapłata będzie z Nim (Obj. 22:12), i ,,wszyscy, co są w grobach, usłyszą głos jego; i pójdą … [albo] na powstanie żywota … [albo] na powstanie sądu”, ponieważ „będzie” … zmartwychwstanie i sprawiedliwych i niesprawiedliwych” (Jan 5:28, 29: Dz.Ap. 24:15)?

      ŻE wtedy Jezus wspomni pokutującego złoczyńcę – obudzi go ze snu śmierci Adamowej wraz z ,,niesprawiedliwymi”, którzy nie znajdowali się uprzednio na próbie do życia, lecz za których Jezus również umarł (Żyd. 2:9; 1Jana 2:2), i da im znajomość Prawdy (1Tym. 2:4) oraz sposobność skorzystania z próby do życia podczas Jego panowania na ziemi (Obj. 5:10; 20:4, 6) w tysiącletnim Dniu Sądu (2Piotra 3:8), kiedy „będzie sądził wszystek świat w sprawiedliwości” (Dz.Ap. 17:31; Ps. 96; 98) i zmieni całą ziemię w raj?

      ŻE każdy z tych „kto chce” (Obj. 22:17) będzie stopniowo dochodził do stanu doskonałości ludzkiej, postępując wytyczoną wtedy świętą drogą – „radość i wesele otrzymają, a żałość i smutek uciecze” (Izaj. 35:8 10; 62:10); a wszyscy, którzy okażą się godni (niegodni zostaną zniszczeni – Izaj. 65:20; Obj. 20:7-9; 21:8; Ps. 145:20), odziedziczą żywot wieczny, nie w niebie, lecz w raju na ziemi (Mat. 25:31-46)?

poprzednia stronanastępna strona