Teraźniejsza Prawda nr 344 – 1984 – str. 136
W niniejszej rozprawie nie będziemy omawiać obowiązkowej miłości do istot duchowych innych niż Bóg i Chrystus oraz do zwierząt. Raczej ograniczymy tę debatę do miłości obowiązkowej wobec Boga i naszych bliźnich.
MIŁOŚĆ OBOWIĄZKOWA DO BOGA
To, że według cytowanego na wstępie tekstu wymagane jest od nas, aby „czynić sąd”, oznacza, iż mamy w najwyższym stopniu miłować Jehowę a bliźniego jak samego siebie. Najwyższy stopień miłości do Boga oznacza, że miłujemy Go z całego naszego serca, myśli, duszy i siły (Mar. 12:30; Mat. 22:37, 38). Jest to bardzo rozległe wymaganie — o tak, wszechobejmujące. Z całą pewnością każda z tych czterech rzeczy wymaganych od nas w celu miłowania Boga, ma bardzo szeroki zakres. Przyjrzyjmy się po kolei znaczeniu każdej z nich.
MIŁOWANIE BOGA ZE WSZYSTKIEGO SERCA
Co oznacza miłość Boga z całego serca? Oznacza to, że wszystkie nasze uczucia wspierają naszą miłość, dobrą wolę, w stosunku do Niego, i że działają w oparciu o naszą miłość do Niego. Oznacza to, że nasze religijne, artystyczne, samolubne i społeczne uczucia są czynne z powodu naszej miłości do Boga i czynią z ich dobrej woli wsparcie dla naszej dobrej woli wobec Boga. Kilka przykładów, jak to wygląda w przypadku niektórych z naszych religijnych, artystycznych, samolubnych i społecznych uczuć, posłużą do zilustrowania działania ich wszystkich.
W pierwszej kolejności weźmy kilka przykładów miłowania Boga ze wszystkich naszych religijnych uczuć. Miłość z wiary w wyniku umysłowego ocenienia i spolegania sercem na Bogu powinna wypływać z miłości do Boga i ją podtrzymywać. Miłość do bliźniego powinna wypływać z miłości do Boga i czynić ze swojej mocy wsparcie dla wzmocnienia miłości do Boga.
Kilka przykładów miłowania Boga niektórymi naszymi artystycznymi uczuciami również pomoże zrozumieć nam tę sprawę. Umiłowanie przez nas piękna powinno wynikać z naszej miłości do Boga, a przez podziwianie piękna Bożej świętości wzmagać naszą miłość ku Niemu. Miłość do rzeczy wzniosłych powinna wypływać z naszej miłości do Boga, a przez jej szacunek dla wzniosłości Jego osoby i charakteru, Słowa i czynów, powinna przyczynić się do wzmożenia tej miłości. Miłość do rzeczy miłych i przyjemnych powinna funkcjonować w wyniku naszej miłości do Boga i podtrzymywać tę miłość.
Kilka przykładów naszych samolubnych (lecz nie grzesznych) uczuć w miłości do Jehowy, ilustrujących, jak powinniśmy miłować Go ze wszystkich naszych samolubnych uczuć, pozwoli lepiej zrozumieć nam, co oznacza miłować Boga ze wszystkich naszych samolubnych uczuć.
kol. 2
Nasza miłość do dobrej opinii o nas wyrażonej przez innych powinna działać w oparciu o miłość do Boga. Powinna ona udzielić miłości do Boga swej obowiązkowej dobrej woli w celu wzmocnienia miłości do Boga w jej działaniu. Umiłowanie bezpieczeństwa powinno działać w oparciu o miłość do Boga i podtrzymywać naszą miłość do Boga, Miłość do zdobywania i utrzymywania zasobów powinna działać pod wpływem miłości do Boga i być wsparciem do miłowania Boga w jeszcze większym stopniu. Umiłowanie odpoczynku, zdrowia i życia powinno wynikać z miłości do Boga i wzmacniać ją przez ich pobudzającą moc.
Kilka przykładów niektórych naszych społecznych uczuć w miłości do Boga, użytych jako ilustracje, jak powinniśmy miłować Boga ze wszystkich tych uczuć, posłuży nam do tego celu. Nasza miłość do mężów lub żon powinna być pobudzana przez naszą miłość do Boga, a z kolei sama używać tego uczucia do wzmożenia naszej miłości do Boga. Nasza miłość do przyjaciół powinna wypływać z naszej miłości do Boga i również być użyta do jej powiększenia. Nasza miłość do przeciwnej płci powinna wyrastać z miłości do Boga i być użyta do jej podtrzymywania.
Powyższe ilustracje pomogą nam zrozumieć, jak miłość bezinteresowna wspomoże naszą miłość do Boga z całego naszego serca; jak miłość do poezji, krasomówstwa, muzyki, malarstwa, rzeźbiarstwa, architektury, humoru itd. pomoże nam miłować Boga z całego naszego serca, jak miłości do dobrej opinii o nas, skrytości, obronności i agresywność przyczynia się do miłowania Boga z całego serca; i jak miłość do rodziców, braci, ogniska domowego i kraju ojczystego przyczyni się do miłowania Boga z całego serca.
MIŁOWANIE BOGA ZE WSZYSTKIEJ MYŚLI, DUSZY I SIŁY
Miłowanie Boga ze wszystkiej myśli oznacza, iż każde użycie naszych spostrzegawczych władz, każdy przejaw działania pamięci, wyobraźni oraz każde użycie naszych władz rozumowania dedukcyjnego i indukcyjnego, powinno wypływać z miłości do Boga i służyć do pogłębienia tej miłości.
Miłowanie Boga ze wszystkiej duszy oznacza, że sama nasza istota powinna z każdego punktu widzenia działać z miłości do Boga i ze wszystkich jej sił wzmacniać tę miłość.
Miłowanie Boga ze wszystkiej naszej siły, jak mówi o tym Mar. 12:30, zawiera w sobie moc ciała, serca, myśli, duszy i woli ze szczególnym odniesieniem do potęgi woli, która głównie tkwi w stałości i trwałości charakteru, przejawiającego swoje działanie fizycznie, umysłowo, artystycznie, moralnie i religijnie. Stałość jest źródłem samokontroli a trwałość cierpliwości w sensie wytrwałości w czynieniu dobrze pomimo przeszkód, które pogodnie znosi. Stąd głównymi przymiotami przejawiającymi swe działanie tutaj są samokontrola i