Teraźniejsza Prawda nr 344 – 1984 – str. 134
Bądźmy prawdziwie pilnymi w pocieszę płaczących!
DWA WIELKIE CELE TEGO GŁOSZENIA
Pierwszy wielki cel głoszenia Ewangelii dotyczy tych, którym się ją głosi, by mogli być ,,… nazwani drzewami sprawiedliwości, szczepieniem Pańskim”. Poselstwo to, jeśli jest odbierane przez ciche, pokorne, dobre i prawe serca, spowoduje u jego odbiorców wzrost w sile, stałości, mocy i podobieństwie do zdrowego drzewa.
Drzewa w symbolach biblijnych przedstawiają ludzi wielkich zarówno dobrych i złych. Psalm 1:1, 4 wskazuje na człowieka błogosławionego, przypodobanego ,,… drzewu nad strumieniem wód wsadzonemu”, które owocuje i dobrze się rozwija. W Ewangelii Mat. 3:10 czytamy: ,,… wszelkie tedy drzewo, które nie przynosi owocu dobrego, bywa wycięte, i w ogień wrzucone”. Wielcy, o których tu mowa to te jednostki spośród Żydów, które w czasie pierwszego adwentu nie miały właściwej, pokutującej postawy serca, które nie były gotowe do przyjęcia Mesjasza i dlatego utracili swe stanowisko przed Bogiem.
Cztery klasy wybrane, wzięte ze społeczności ludzkiej w wyniku głoszenia o radości wielkiej w wieku Ewangelii, szczepienie Pańskie, są przedstawione u Izaj. 60:13 jako piękne ozdobne drzewa zajmujące swoje tysiącletnie stanowiska: ,,Sława Libanu [sprawiedliwi jako antytypowi Lewici — Ps. 92:13, 14] do ciebie [antytypowi Lewici będą przyprowadzeni do Chrystusa i Kościoła — 4Mojż. 3:6—9] przyjdzie, jedlina [Starożytni Godni], sosna [Wielka Kompania], także bukszpan [Młodociani Godni] dla ozdoby miejsca świątnicy mojej, abym miejsce nóg moich uwielbił” (Ter. Pr. '73,69 u dołu).
Izaj. 41:19,20 wskazuje na te same wybrane klasy, ale dodatkowo przedstawia też klasy guasi-wybranych i nie wybranych jako symboliczne drzewa zasadzone przez Jehowę: ,,Nasadzę na puszczy [w niesamolubnych warunkach Tysiąclecia] cedrów [zbawionych nie wybranych], wybornych cedrów — w oryginale hebrajskim występuje shittah, akacja — quasi-wybrani, którzy nie poświęcili się w tym życiu], sosien — w oryg. mirt [Poświęceni obozownicy Epifanii], i oliwnych drzew [Maluczkie Stadko]; nasadzę pustynię jedliną [Starożytni Godni], wiązem — w oryg. sosna [Wielka Kompania], i bukszpanem [Młodociani Godni]” (P '67,75). Co za wspaniałe symboliczne zalesienie!
Drugim i największym celem proklamowania Ewangelii jest ,,… abym [Jehowa] był UWIELBIONY”. To także jest zaznaczone u Mat. 5:16: „Tak niechaj świeci światłość wasza przed ludźmi, aby uczynki wasze dobre widzieli i CHWALILI ojca waszego, który jest .w niebiesiech”. Proszę też zwrócić uwagę na 1Kor. 10:31: „Przetoż lub jecie lub pijecie, lub cokolwiek czynicie, wszystko ku CHWALE Bożej czyńcie”. Nasze głoszenie, o ile to jest
kol. 2
możliwe, powinno przynosić zaszczyt Bogu raz sprawiać, aby Jego zalety, szczególnie go wielka mądrość, sprawiedliwość, miłość moc świeciły w ocenie drugich. Co za wspaniałe nauki i zakończenie wersetów 1—3!
OPIS DZIEŁ TYSIĄCLECIA
Werset 4 oczywiście odnosi się do dzieła naprawienia w tysiącletnim pośredniczącym panowaniu. Literalne i symboliczne pustynie w warunkach przekleństwa, łącznie z tymi z czasu ucisku, będą wszelkimi dobrymi, podobającymi się Bogu, sposobami odbudowywane oraz naprawiane, aby zarówno rodzaj ludzki, jak i ziemia, mogła być w pełni doskonała przy końcu pośredniczącego panowania i małego okresu. Wówczas odbudowa i zalesianie będą ukończone!
,,Cudzoziemcy” z wersetu 5 zdają się mieć związek z Godnymi, którzy są obcymi wobec wysokiego powołania (2Mojż. 12:48, 49; 3Mojż. 19:10; Ter. Pr. '70,31; E 4,443, 444; Ter. Pr, '48,10, 11, Ter.Pr.’73,74), a przez których tysiącletnie owce, ,,drugie owce”, te z Jana 10:16, będą karmione Prawdą na czasie i w inny sposób wypasane (Mat. 25:34—40). ,,Synowie cudzoziemców” zdają się przedstawiać quasi-wybranych, szczególnie Poświęconych Obozowników Epifanii (większość z nich została pozyskana dla Pana przez Młodocianych Godnych). Oni jako guasi-wybrani Żydzi, poganie i misjonarze Tysiąclecia poczynią uwieńczone powodzeniem przygotowania serc i zasiew ziarna w pośredniczącym panowaniu, pozyskując liczne nawrócone osoby (Ps. 107:22; Joel 2:28). Wówczas nastąpi nawrócenie świata. Z powodzeniem będą też oni pomagać w roztaczaniu opieki nad ludzkością jako symbolicznymi gałęziami tkwiącymi w Chrystusie będącym Winoroślą Tysiąclecia.
Jezus jako wielki antytypowy Najwyższy Kapłan będzie jako taki powszechnie uznany, to samo dotyczy Podkapłanów, członków Ciała (w. 6; Ps. 87:5). Oni też (a podrzędnie i Wielka Kompania na niższym duchowym poziomie) będą nazywani prawdziwymi sługami Jehowy. Przyjmą oni i poświęcą Bogu wspaniałe ofiary rodzaju ludzkiego (Izaj. 60:5), a we wzroście i postępie klasy owiec na podobieństwo Boga będą się bardzo radować.
Za pohańbienie i zelżywość, jakich Chrystus doznał w tym życiu, członkowie klasy Chrystusowej w ich miejsce doznają wyrównujących obfitych błogosławieństw Boskiej łaski, widoków, współdziałania itp. (w. 7). Jeśli chodzi o ludzkość, to za haniebne i zawikłane warunki jakie przeżywała w grzechu, złu i degradacji, będzie miała przeciwstawne doświadczenia z dobrem i sprawiedliwością (Ps. 90; A, rozdz. 7; Ter. Pr. '34,55) radując się bardzo ze swej części. W sferze ziemskiej otrzyma ona przeciwne błogosławieństwa i doświadczenia z dobrem i sprawiedliwością a wiecznie trwająca radość będzie jej udziałem (porównaj Izaj. 35:10).
Bóg ma upodobanie w sprawiedliwości i dlatego ostatecznie zrekompensuje dobro, jak to