SZTANDAR BIBLIJNY – NASZYM JEDYNYM SZTANDAREM

„Podnieście chorągiew do narodów” – Izajasz 62:10
Izajasz 8:20, Łukasz 11:28

BOGACZ W PIEKLE.
CZY ON KIEDYKOLWIEK Z NIEGO POWRÓCI?

LITERALNA INTERPRETACJA – ROZPATRZENIE DWUNASTU ZARZUTÓW – SYMBOLICZNA INTERPRETACJA – OBIETNICA POWROTU BOGACZA – DOWODY, ŻE BOGACZ POWRÓCI Z PIEKŁA

      W E 16, w rozdziale pod tytułem ,,Pierwsze piekło Biblii” (Ter. Pr. `84,50), zbadaliśmy niemało szczegółów odnoszących się do użycia hebrajskiego słowa sheol w Starym Testamencie, w jego zastosowaniu do pierwszego piekła, i użycia greckiego słowa hades w Nowym Testamencie, które zawsze odnosi się do pierwszego piekła. Przez przedstawienie trzech powszechnie przyjętych definicji piekła stwierdziliśmy, że najodpowiedniejszą we wszystkich przypadkach jest ta definicja, która określa piekło jako stan niepamięci, nieświadomości. Nasze badanie pierwszego piekła nie byłoby zupełne bez rozważenia przypowieści o bogaczu i Łazarzu, w której także występuje słowo hades. Zdajemy sobie sprawę, iż wiele osób swój pogląd o piekle jako miejscu mąk opiera na tej przypowieści, zapisanej w Ewangelii Łukasza 16:19—31. Dlatego dokładnie zbadajmy ten fragment.

      Ci, którzy obstają przy literalnej interpretacji nauczają, iż istniał pewien bogacz, który żył w wielkim luksusie. Istniał też żebrak, imieniem Łazarz, który był bardzo głodny i leżał u wrót bogacza, pragnąc by go nakarmiono
kol. 2
okruchami spadającymi ze stołu bogacza. Łazarz umarł i został przeniesiony przez aniołów na łono Abrahama, przypuszczalnie znajdującego się w niebie. Następnie umarł także bogacz i poszedł do hadesu (piekła), gdzie cierpiał męki i z daleka patrzał na Łazarza będącego na łonie Abrahama. Wołał więc bogacz do Abrahama o zmiłowanie nad nim i prosił o wysłanie do niego Łazarza, aby ten ostatni zamoczył koniuszek swego palca w wodzie, ochłodził jego język i w taki sposób złagodził mu męki. Abraham odmówił spełnienia prośby, uzasadniając to tym, iż bogacz w swoim życiu odebrał dobre rzeczy a Łazarz złe i że poza tym niemożliwe jest, aby ktokolwiek mógł przekroczyć wielką otchłań ustanowioną między bogaczem i Łazarzem. Następnie bogacz poprosił o powiadomienie o wszystkim swych pięciu braci, żeby i oni nie poszli do miejsca mąk. Abraham ponownie odmówił spełnienia prośby, dowodząc iż mieli oni Mojżesza i proroków, których powinni słuchać. Bogacz jednak dalej prosił za nimi, dowodząc iż gdyby ktoś powstał od umarłych i poszedł do nich, to oni by pokutowali, ale Abraham odpowiedział, że skoro

poprzednia strona – następna strona