Teraźniejsza Prawda nr 340 – 1984 – str. 79

List ten jest o wiele dłuższy niż się spodziewano. Wydaje się, że dobrze byłoby go opublikować dla korzyści wielu innych, z tą myślą dodano kilka podtytułów itp. Kończę w duchu serdecznej chrześcijańskiej miłości i zapewnieniu o modlitwach.
Twój brat w radosnej służbie Jehowy, August Gohlke.

      [„Ś.J” i niektóre inne osoby wiedzą, że F.W. Franc jest prezesem Towarzystwa Strażnicy, w którym istnieje Ciało kierownicze składające się z około piętnastu członków, z siedzibą w Brooklynie, Nowy Jork. Traktuje się ich jako członków i nadzorców klasy „wiernego i roztropnego niewolnika” oraz wszystkich „Ś.J.”. W każdym zborze „Ś.J.” jest grono starszych, do których obowiązków należy załatwianie różnych spraw zboru lokalnego, na przykład, wykluczanie ze społeczności. Kiedy jednak powstają trudności przedstawia
kol. 2
się je prezesowi i Ciału kierowniczemu w celu rozwiązania trudności i uzyskania porady.

      Raymond V. Franc, bratanek prezesa Towarzystwa, zdolny badacz Biblii “Ś.J.”, został członkiem Ciała kierowniczego w 1971 roku. Ale w 1980 roku, po licznych konfliktach wewnętrznych i innych, został zmuszony do rezygnacji ze stanowiska i opuszczenia głównej kwatery „Ś.J.”. Następnie został wykluczony ze społeczności przez kongregację „Ś.J.” w Gadsden, Alabama, za spożycie posiłku w restauracji ze swym pracodawcą, bratem „Ś.J.”, który sam się odłączył od lokalnej kongregacji. Niedawno temu napisał prawdziwie rewelacyjną książkę zatytułowaną „Crisis of Conscience” (Kryzys Sumienia), w której ujawnia wiele z wewnętrznej działalności autokratycznej organizacji „Ś.J.”, opowiadając na przykład jak Ciało kierownicze usiłuje rządzić ciężką ręką nawet w intymnych szczegółach życia „Ś.J.”, pod groźbą wykluczenia ze społeczności w razie nie przyjęcia udzielonej rady.]
P ’84, 26.

kol. 1

INTERESUJĄCE PYTANIE I ODPOWIEDŹ

PRÓBNE USPRAWIEDLIWIENIE W OBOZIE EPIFANICZNYM

      Pytanie: W styczniowej P.T. z 1975, str. 11, par. 3, znajduje się stwierdzenie: „Wierzymy, że Prawda na temat próbnego usprawiedliwienia – włączając próbne usprawiedliwienie w Obozie Epifanicznym – została przedstawiona obszernie, jasno i wielokrotnie w Ter. Pr. Za czasów brata Johnsona i potem”. Gdzie była ona przedstawiona obszernie, jasno i wielokrotnie za czasów brata Johnsona?

      Odpowiedź: Wielokrotnie przedstawiliśmy stosowne jasne nauki brata Johnsona, a nawet stosunkowo niedawno uczyniliśmy to na łamach niniejszego pisma (zobacz, na przykład: Ter. Pr. '59,180-183; Ter. Pr. '60,6-8; P '63,44-47; '65,61, 62; '68,30, 31; '74,12-14). Ponieważ wierzymy w szczerość pytającego, powtórzmy niektóre z tych odnośników dla jego korzyści i w celu wzmocnienia braci w ogóle.

      W zastosowaniu na Wiek Ewangelii obóz Izraelitów, którzy byli uporządkowani w dwunastu pokoleniach wokoło Przybytku i jego Dziedzińca, przedstawiał jedynie stan nieusprawiedliwionego, nominalnego ludu Bożego, „tylko moralnych lub pozornych chrześcijan” (Z 4607, par. 4), „nominalnego, jako różnego od rzeczywistego ludu Bożego” (P '40,13, ostatni paragraf); „wyznaniowych chrześcijan, którzy nie pokutowali serdecznie przed Bogiem i nie rozwijali serdecznie wiary w Jezusa lub tych, którzy nie zachowali tych stanów serca i umysłu, chociaż pragnęli nieco społeczności z Bogiem, to jest tych, którzy nie byli nawet próbnie usprawiedliwieni lub nie zachowali próbnego usprawiedliwienia, chociaż byli rozpoznawalni w swym wyznawaniu religijnym; „ten buntowniczy nominalny lud Boży, który pragnął nieco harmonii z Bogiem, który albo nigdy nie osiągnął nawet próbnego usprawiedliwienia, albo w skończonym obrazie przestał je utrzymywać, to ci, którzy są mniej niż próbnie usprawiedliwieni” (Ter. Pr. '24,13). Powyższe odnosi się do ukończonego obozu Wieku Ewangelii, a nie do ukończonego obozu Epifanii.

      Zachowajmy to w umyśle jasno i pewnie – obóz Wieku Ewangelii jest stanem nominalnego ludu Bożego, który [a] „nie pokutował serdecznie przed Bogiem i [b] nie rozwijał serdecznej wiary w Jezusa … to jest, ci którzy nawet nie byli próbnie usprawiedliwieni lub nie zachowali próbnego usprawiedliwienia”, „ci, którzy są mniej niż próbnie usprawiedliwieni”.

      Obecnie rozważmy jak brat Johnson wyraźnie przeciwstawia Obóz Epifaniczny z Obozem Wieku Ewangelii oraz jak obszernie, jasno i wielokrotnie
kol. 2
przedstawia próbne usprawiedliwienie w Obozie Epifanicznym (we wszystkich cytatach kursywa nasza).

      (1) Brat Johnson w E 10,209 stwierdza: „Obóz Wieku Ewangelii jest stanem nieusprawiedliwionego ludu Bożego, natomiast Obóz Epifaniczny w skończonym obrazie jest stanem prawdziwie pokutujących i wierzących, lecz nie poświęconych Żydów i Pogan”. Zauważcie, że nie dopuszcza żadnego z nieusprawiedliwionych do skończonego Obozu Epifanicznego.

      (2) W E 10,649, u góry, mówi o „wyzwoleniu wielu – Maluczkiego Stadka, Wielkiej Kompanii, Młodociano Godnych, lojalnych próbnie usprawiedliwionych i lojalnych Żydów”. Oczywiście, próbnie usprawiedliwieni nie mogą być lojalni w czasie swego wyzwalania do Pośredniczącego Królestwa, Obozu Tysiącletniego, jeśli przedtem utracili swoje próbne usprawiedliwienie dla celów Obozu Epifanicznego. Wówczas omieszkaliby być lojalnymi.

      (3) Na stronicy 649, par. 1, jest wzmianka o Bogu jako zachowującym „jedenastu grupom tych , którym mogą służyć, to jest, ich braci Wielkiej Kompanii w Babilonie, nowych Młodocianych Godnych dla Dziedzińca Epifanicznego i lojalnych próbnie usprawiedliwionych oraz lojalnych Żydów dla Obozu Epifanicznego”. Tego nie można stwierdzić jaśniej! (Zauważcie także, iż w dodatku do Maluczkiego stadka te same cztery klasy są wzmiankowane na stronicy 650 u góry).

      (4) Na stronie 672 jest wzmiankowana „praca publiczna (Obj. 19:5-8) świadczenia o Królestwie i skompletowaniu Kościoła … przez co Obóz Epifaniczny, który będzie się składał z lojalnych usprawiedliwionych i nawróconych lojalnych Żydów, będzie budowany przez głoszenie o Królestwie”. Zauważcie jak jasno stwierdza się z czego będzie się składał Obóz Epifaniczny, a mianowicie, z lojalnych usprawiedliwionych i nawróconych!

      (5) W Ter. Pr. Nr 161 (VII, VIII 1955) na str. 2, czytamy: „… Z Obozu Epifanii wierzących w przymierze cielesnych Izraelitów oraz wiernych usprawiedliwionych z wiary”.

      W P '30,15, w łączności z „formowaniem Obozu Epifanicznego” czytamy, że to odnosi się do nawrócenia … ludów chrześcijaństwa … do wierzenia w Prawdę przedstawioną w tomie I i nawrócenia Izraela do Jezusa jako Mesjasza. Oczywiście, gdy ludy chrześcijaństwa i Izrael będą nawracani do wierzenia w Prawdzie, jak to jest przedstawione w tomie I do Jezusa jako Mesjasza, podczas formowania Obozu Epifanicznego, będą próbnie usprawiedliwieni.

poprzednia stronanastępna strona