Teraźniejsza Prawda nr 338 – 1984 – str. 38
miało miejsce zanim ludzkość będzie w stanie zwrócić uwagę na „… głos cichy i wolny” mówiący: „Uspokójcie się, a wiedzcie, żem ja Bóg; będę wywyższony między narodami” (1Król. 19:12; Ps. 46:9—11).
Nie tylko dalej rozwijał się konflikt w Libanie, łącznie z częstym rozlewem krwi, pomimo mozolnych wysiłków niektórych osób pragnących zaprowadzenia i zachowania pokoju, lecz także toczyły się działania wojenne gdzie indziej. Nowo wydana książka, The War Atlas (Atlas wojny), wymienia piętnaście wojen prowadzonych obecnie oraz dwadzieścia mniejszych konfliktów. Autorzy wspomnianej książki obliczają, że po drugiej wojnie światowej prowadzono blisko trzysta wojen. Przynajmniej dziesięć milionów ludzi zabito oraz stracono i niezliczone miliony zostały ranne, uznane za niezdolne do pracy, cierpiące głód i pozbawione dachu nad głową. Iran i Irak w wyniku prowadzonych walk znaleźli się w sytuacji bez wyjścia, Etiopia dalej walczy z Somalią, nie ustawały konflikty w Irlandii Północnej, Afryce, Ameryce Centralnej i Kampuczy (poprzednio Kambodży).
Libia pod rządami pana Kadafiego prowadziła swoje wojny i dokonała inwazji Czadu, co spowodowało udzielenie Czadowi pewnej pomocy ze strony Francji. W Górnej Wolcie prolibijski wojskowy w randze kapitana obalił prozachodnii rząd. W Assamie, w Indii, tysiące Hindusów pomaszerowały na pięćdziesiąt muzułmańskich wiosek i dokonały masakry ludności.
Niedawny najazd USA na Grenadę w dużej mierze wzbudził negatywny krytycyzm. Przywódcy amerykańscy twierdzą, iż dokonali tego kroku po otrzymaniu uprzedniego wezwania ze strony Grenadyjczyków i rządów pobliskich Wysp Karaibskich i że wiedzieli, iż Kubańczycy mieli zamiar przekształcenia Grenady w państwo komunistyczne i być może bazę, gdyż budowane lotnisko było o wiele większe niż tego wymagają potrzeby małej wyspy.
Większość obserwatorów jest przekonana, iż przywódca Związku Radzieckiego Andropow poważnie choruje i nie będzie żył długo. Znamienne jest to, że nie pojawił się w sześćdziesiątą szóstą rocznicę święcenia rosyjskiej rewolucji. Od dłuższego też czasu nie pokazuje się publicznie.
ZIMNA WOJNA
Nie zmniejszającemu się gromadzeniu wielkich zasobów broni nuklearnej i innej (Joel 3:9—12) towarzyszą ogromne ciężary długów oraz deficyt dóbr konsumpcyjnych i wielka podwyżka cen. Zarówno przywódcy w ZSRR
kol. 2
jak i w USA nawołują do wzmożenia rozmów pokojowych, pokoju i wzajemnego ograniczania liczby oraz mocy broni nuklearnych, jednak bardzo mało z tego się realizuje. Liczni wodzowie religijni i inni w USA oraz Europie wypowiadali się przeciw produkcji broni nuklearnej. Organizowali oni nie raz wielkie demonstracje przeciw wytwarzaniu i gromadzeniu tej broni a szczególnie przeciw rozmieszczaniu pocisków nuklearnych w krajach Europy Zachodniej. Te osoby, które badały wyniki wybuchów nuklearnych twierdzą, iż posiadają one o wiele większą siłę niszczycielską niż pierwotnie oceniano.
We wcześniejszych TP wiele razy wyjaśniano, że konflikt opisany w 2Król. 8:28, 29 zdaje się obrazować konflikt, nazywany zimną wojną, który istniał między władzami Europy Zachodniej (Joramem) wspomaganej przez Amerykę (Ochozjasz) a ZSRR i krajami obozu (Hazaelem) o zdobycie przewagi we władzy w sprawach świata (Ramot Galaad). Wspomniany konflikt pokazuje, iż państwa Europy Zachodniej zostały poważnie „zranione” i są „chore” i że w wyniku tego związały się unią z papiestwem (Jezreel), chociaż nadal utrzymują przewagę w sprawach świata (2Król. 9:14, 15), która będzie trwała, aż do bitwy Armagedonu, gdy Jehu (konserwatywna klasa pracujących) obali papiestwo oraz rządy Europy Zachodniej i Ameryki (2Król. 9).
W wyniku kosztów finansowych zimnej wojny oraz ogromnego deficytu wywołanego innymi wydatkami liczne narody są zadłużone, aż do stanu załamywania się ich gospodarki. Kraje takie jak Francja i Filipiny zdewaluowały swoją walutę. Szybko postępuje wielka inflacja. Narodowy dług USA wynosi obecnie jeden trylion czterysta miliardów dolarów i w dalszym ciągu rośnie (stosownie do pewnych niezależnych źródeł, prawdziwa cyfra jest o wiele wyższa, kształtując się na poziomie od siedmiu do dwunastu trylionów). Deficyt przewidziany na 1983 rok opiewał na sto siedemdziesiąt osiem miliardów, lecz bez wątpienia będzie o wiele wyższy, a w każdym następnym roku wyniesie przynajmniej dwieście miliardów dodatkowego zadłużenia.
Długi narodowe różnych innych krajów wynoszą co najmniej siedemset sześć miliardów. Najwyższe (licząc w miliardach) są długi: Brazylii 93, Meksyku 80.1, Argentyny 43, Południowej Korei 30, Wenezueli 28, Izraela 26.7, Polski 26, ZSRR 23, Chile 21, Egiptu 19.2, Jugosławii 19. Dziewięć największych banków USA pożyczyło wielkie sumy Brazylii, Polsce, Meksykowi i Argentynie. Kraje te nie spłacają swoich pożyczek w ustalonych terminach i mogą nie dotrzymać zobowiązań. Mówi się, iż fiskalne i polityczne ryzyko na świecie jest bez precedensu od drugiej wojny światowej.
Dennis Healy, dawny minister skarbu, ostrzegł mówiąc, iż „Ryzyko poważnego błędu