Teraźniejsza Prawda nr 182 – 1959 – str. 7
próbie i że one są odpowiedzialne za uczynki ciała, za które następuje pojednanie (1Jana 2:1, 2; Żyd. 7:25).
W kontekście, prorok powiedział ludowi, że jeżeli nawrócą się do Pana ze wszystkiego serca, to będzie oznaczać, że mają usunąć cudze bogi spośród siebie. To zwraca naszą uwagę na inną ważną część przygotowania naszych serc w stosunku do Jehowy. Bóg niewątpliwie nie będzie przebywał w naszych sercach jeżeli będziemy Go prosili aby miał udział z innymi bogami! Jego pierwsze przykazanie z dziesięcioro mówi: „Nie będziesz miał bogów innych przede mną” /2Moj. 20:3/; a Jezus wyraża się o nim tak: „Będziesz miłował Pana Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej, i ze wszystkiej myśli twojej, i ze wszystkiej siły twojej, toć jest pierwsze przykazanie” /Mat. 12:30/. Zauważ również 1Kor. 10:7, 14; 2Kor. 6:16; 1Jana 1:3, 5-7; 3:24; 5:21; Jan 14:23.
Dla ludu Bożego w obecnych czasach, „cudze bogi” nie stanowią ordynarnych fizycznych posągów, ale raczej grzech, samolubstwo i światowość, którym mniej lub więcej kłaniają się, a bóstwa te mogą stać się przeszkodą w ich całkowitym poświęceniu się Jehowie i Jego sprawie. W dodatku, niektórzy szczególnie znajdujący się w Babilonie (wielkim i małym), mają „cudze bogi” w swych fałszywych doktrynalnych wyznaniach i praktykach, powstrzymujących ich w wysiłkach służenia Jehowie. Tacy powinni starannie badać pisma Prawdy i odrzucić wszelkie „cudze bogi”, gdy tylko je rozpoznają. Powrót do Boga powinien być szczery i zupełny – a nie częściowy, albowiem nikt nie może służyć dwóm panom, których interesy są sprzeczne – „nie możecie Bogu służyć i mamonie” /Mat. 6:24/.
Po odpokutowaniu i przyniesieniu „owoców godnych pokuty” /Łuk. 3:8/ za grzechy, które uważamy, że popełniliśmy, po otrzymaniu za pośrednictwem Chrystusa, Boskiego przebaczenia za nasze mimowolne winy, po odrzuceniu „cudzych bogów”, których czciliśmy i po odnowieniu naszego przymierza przez które weszliśmy w pokrewieństwo z Bogiem (wszystko to musimy czynić codziennie jeżeli chcemy kroczyć wiernie i w zupełnej społeczności z Nim), możemy być pewni, że przygotowaliśmy nasze serca na mieszkanie dla Niego zgodnie z napomnieniem powyższego tekstu.