Teraźniejsza Prawda nr 335 – 1983 – str. 154
wiarę, posłuszeństwo i usprawiedliwienie. Kiedy sługa Abrahama znalazł Rebekę nałożył na nią pewne klejnoty, wyjaśnił jej samej oraz jej rodzinie charakter swej misji i zapytał czy ma ochotę pójść z nim i zostać oblubienicą Izaaka. Powiedział wtedy: mój pan Abraham jest bardzo bogaty, a wszystko co posiada, oddał Izaakowi. W ten sposób wielkie bogactwa Boga ponownie pokazane są w Abrahamie i fakt, że Mesjasz jest jego Synem i dziedzicem wszystkich obietnic Bożych, tym Jedynym przez którego Izrael i cały rodzaj ludzki będzie błogosławiony. Rebeka odpowiedziała gotowością, tym samym została zaręczona niewidzianemu dotąd oblubieńcowi i pośpieszyła wraz z owym sługą do Izaaka. Kiedy krewni żegnali się z nią życzyli błogosławieństwa w takich słowach ,, rozmnóż się w tysiąc tysięcy” (1Mojż. 24:60). Czytamy, że „Wstawszy Rebeka z dzieweczkami [służącymi] swemi, i wsiadłszy na wielbłądy jechały za onem mężem”, Eleazarem. Znajdujemy tu, pozostający w harmonii z innymi tekstami Pisma Świętego, obraz Wieku Ewangelii i dzieła przyprowadzenia w tym okresie do Mesjasza specjalnej klasy Oblubienicy składającej się ze świętych. Początkowo wśród tych świętych były pewne jednostki wywodzące się z narodu żydowskiego, zgodnie z Boską regułą pokazaną w Piśmie Świętym: ,,najpierw do Żydów”. Następnie w późniejszym okresie klasa Oblubienicy wybierana była spośród każdego narodu, ludu, rodzaju i języka, a przecież wszyscy wybrani i tak mieli stanowić jedynie maluczkie stadko — ,,Nie bój się, o maluczkie stadko! albowiem się upodobało Ojcu waszemu, dać wam królestwo” — nie ziemskie Królestwo, które zostało jednoznacznie obiecane Izraelowi, lecz, duchowe, niewidzialne Królestwo Mesjasza oraz współdziedzictwo z Nim na Jego tronie.
Inne teksty Pisma Świętego pokazują, że ci święci tworzą dwie klasy. Garstka szczególnie poświęconych tworzy klasę Oblubienicy. A większa liczba tych, którzy nie wykazali się taką odwagą w stosunku do prawdy i sprawiedliwości, tworzy towarzyszkę Oblubienicy, jej służebnice, jak to pokazuje podróż Rebeki w otoczeniu służebnic. Te dwie klasy są w szczególny sposób pokazane w Piśmie Świętym (Ps. 45:10—16), gdzie czytamy o Oblubienicy Mesjasza i Królowej. Przedstawiona tu jest ona w chwale zmartwychwstania jako Królowa odziana w szatę pięknie haftowaną złotem z Ofir — chwała reprezentuje Boską naturę, która będzie udzielona Oblubienicy, a haft na jej szacie reprezentuje chwalebną sprawiedliwość, ozdobioną owocami Ducha Świętego. Psalmista opowiada jak Oblubienica będzie przyprowadzona przed oblicze wielkiego Króla Jehowy, a szczególnie dodaje, że panny lub jej towarzyszki, które postępują za nią, także przyjdą przed oblicze Króla, co wskazuje na zachowanie na płaszczyźnie duchowej stałej różnicy w randze. Te dwie klasy są ponownie pokazane w Zakonie jako kapłani i lewici, przy czym klasa Oblubienicy przedstawiona
kol. 2
jest w kapłanach, w związku z jej gotowością złożenia w ofierze ziemskiego działu na korzyść niebiańskiego. Nie mamy utożsamiać klasy Oblubienicy z istniejącymi obecnie kościołami nominalnego chrześcijaństwa, tak jak nie utożsamialibyśmy Apostołów z kościołem żydowskim istniejącymi za ich czasów. Apostołowie stanowili garstkę wybrańców, podobnie wszyscy członkowie Kościoła tworzonego przez cały Wiek stanowią garstkę wybranych spośród wielu kościołów nominalnego chrześcijaństwa. „Zna Pan tych, którzy są Jego”. Prawdziwy Kościół został wybrany nie tylko spośród wszystkich dwunastu pokoleń Izraela, ale spośród wszystkich pozostałych narodów, ludzi i języków i składa się z tylu, ilu powołał Pan Bóg.
Opuszczenie przez Rebekę ojcowskiego domu w typie przedstawiało początek podjęcia osobistego poświęcenia się każdego z tych, którzy prowadzeni przez Ducha, przyjmują Boskie zaproszenie do współdziedzictwa z Chrystusem. Pierwszy klejnot otrzymany przez Rebekę, kiedy po raz pierwszy spotkała owego sługę, służyła mu i zaprosiła do swego domu, przedstawia pierwsze błogosławieństwo, które otrzymali wierzący — błogosławieństwo usprawiedliwienia. Kosztowności jakie otrzymała, gdy zdecydowała się iść do Izaaka i zostać jego żoną reprezentują błogosławieństwa Ducha Świętego, jakie są zsyłane na całkowicie poświęconych, tych którzy podjęli decyzję postępowania śladami Jezusa wąską ścieżką prowadzącą do Królestwa pod przewodnictwem Ducha Świętego. Przybywszy do celu podróży, Rebeka znalazła się przed obliczem Izaaka i natychmiast zsiadła ze swego wielbłąda i okryła się ,,rańtuchem”. W ten sposób obrazowo przedstawiony jest fakt wskazujący, że kiedy Kościół doświadczy przemian Pierwszego Zmartwychwstania i znajdzie się przed obliczem niebiańskiego Oblubieńca, nie będzie już więcej potrzebował przewodnictwa Ducha Świętego przejawiającego się przez Pismo Święte. Ta część obrazu oczywiście należy jeszcze do przyszłości [pisane w 1925 roku]. Izaak natychmiast przyjął Rebekę i zaprowadził ją do namiotu swojej matki. Sara umarła a Rebeka stała się jej następczynią. W ten sposób pięknie pokazany został fakt, że gdy Oblubienica Mesjasza zostanie skompletowana w sferze chwały, przymierze Sary skończy się a jej miejsce jako przewodu błogosławieństw zajmie uwielbiony Kościół jako narzędzie przekazywania owych błogosławieństw. Wtedy wypełni się prorocze błogosławieństwo krewnych Rebeki, „rozmnóż się w tysiąc tysięcy”. Owe tysiąc tysięcy przedstawiają rodzaj ludzki na całym świecie, który zostanie odrodzony lub otrzyma życie wieczne dzięki wielkiemu Mesjaszowi podczas tysiącletnich rządów sprawowanych przez Niego jako Pośrednika Nowego Przymierza, które zostanie wprowadzone już wkrótce.
Mesjasz stanie się owym odnowicielem, a Jego Oblubienica pod działaniem Nowego Przymierza