Teraźniejsza Prawda nr 334 – 1983 – str. 144
przedstawione przez kapłanów (1Piotra 2:9) oraz Starożytni Godni, Wielka Kompania i Młodociani Godni w typie przedstawieni przez lewitów Kaata, Merarego i Gersona.
Izraelici urodzeni w kraju zdają się przedstawiać duchowych poświęconych a obcy (2Moj. 12:48, 49; 3Moj. 19:9, 10; 23:22) mieszkający w kraju i uczestniczący we wszelkich dobrodziejstwach, prócz faktu urodzenia w ojczyźnie, przedstawiają poświęconych ,,Między Wiekami”.
Do tych ostatnich zdaje się też odnosić Izaj. 56:1-12, ukazujący wielką miłość Boga i Jego postanowienia dotyczące obcych i trzebieńców, oddanych Jehowie sług, owych wypędzonych umiłowanych przez Boga napełnionych Duchem, nie spłodzonych z Ducha. Tych Jehowa miłuje i faworyzuje, co potwierdza Izaj 56 i tych On także zgromadza (w. 8), po zebraniu wszystkich duchowych, wybranych (porównaj Ter. Pr. '82,50). Jehowa zaprasza nas do udziału w tej dodatkowej wielkiej pracy gromadzenia – wielkiego przywileju i odpowiedzialności wszystkich oświeconych przez Niego sług doby obecnej. Czy wy połączyliście się z nami i innymi w wykonaniu swojej części w tym ważnym dziele gromadzenia?
kol. 2
My, współcześni Godni – w harmonii z Joel 2:28, nazwanymi Młodocianymi Godnymi – będziemy mieli udział ze Starożytnymi Godnymi w naturze i nagrodzie, jak o tym pastor Russell nauczał w Tomie VI, str. 185, 187 i gdzie indziej. Pismo Święte wyraźnie wskazuje, na co pastor Russell kładł nacisk (Z 4836), iż ostatecznie wszyscy Godni, jak to w typie jest pokazane w lewitach, po Tysiącleciu i Małym Okresie otrzymają wieczną nagrodę podrzędną w stosunku do tej jaką będzie miał Wielki Lud i członkowie Ciała w duchowej naturze w niebie (zobacz Ter. Pr. Nr 275). Owi Godni pójdą do nieba, by pewnego dnia – dnia z Boskiego punktu widzenia (2Piotra 3:8) – później niż Duchowi Wybrani Wieku Ewangelii, ujrzeć Boga i być połączonymi z Nim, Jezusem, członkami Jego Ciała i innymi.
Oddani Jehowie słudzy dnia dzisiejszego mają cudowne nadzieje i przywileje, z których mogą się cieszyć, nawet w tym późnym okresie Wieku Ewangelii, coraz bardziej zachodzącym na Wiek Tysiąclecia, przygotowawczym do ustanowienia na ziemi Tysiącletniego Pośredniczącego Królestwa Chrystusowego!
P ’83, 30.
PSALM 8
| 1. Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt psalm Dawidowy. 2. Panie, Panie nasz! jakoż zacne jest imię twoje po wszystkiej ziemi! któryś wyniósł chwałę twoje nad niebiosa. 3. Z ust niemowlątek i ssących ugruntowałeś moc twą dla nieprzyjaciół twoich, abyś wyniszczył nieprzyjaciela, i tego, który się mści. 4. Gdy się przypatruję niebiosom twoim, dziełu palców twoich, miesiącowi i gwiazdom, któreś wystawił. |
5. Tedy mówię: Cóż jest człowiek, iż nań pamiętasz? albo Syn człowieczy, iż go nawiedzasz? 6. Albowiem mało mniejszym uczyniłeś go od Aniołów, chwałą i czcią ukoronowałeś go. 7. Dałeś mu opanować sprawy rąk twoich, wszystkoś poddał pod nogi jego. 8. Owce i woły wszystkie, nadto i zwierzęta polne. 9. Ptactwo niebieskie, i ryby morskie, i cokolwiek chodzi po ścieżkach morskich. 10. Panie, Panie nasz! jako zacne jest imię twoje po wszystkiej ziemi! |