Teraźniejsza Prawda nr 334 – 1983 – str. 130

BIBLIJNA REGUŁA ŁAGODZENIA NIEPOROZUMIEŃ
Mat. 18:15-17
Nie możemy sobie wyobrazić sytuacji, w której jakiś brat o przeciętnej inteligencji potrzebujący pociechy i rady w nieporozumieniu szukałby ich gdzie indziej niż w regule dostarczonej przez Jezusa w zacytowanym tekście. Gdyby ów brat miał zwyczaj poszukiwania sympatii w sposób plotkarski, to im prędzej dowiedziałby się, że takie postępowanie jest złem, tym lepiej. Powinien nauczyć się korzystać z własnego umysłu w tych sprawach, na temat których istnieją określone instrukcje w Piśmie Świętym. Do każdego, kto ma coś przeciwko swemu bratu Pan powiedział: ,,… idź, strofuj go między tobą i onym samym”. Ale jeśli sprawa jest zbyt małej wagi, by o niej z bratem rozmawiać, nie należy na nią zwracać uwagi i powinno się o niej zapomnieć.
W odniesieniu do zasad przedstawionych w Ewangelii Mat. 18:15-17 nie ma żadnych wyjątków, ale w pewnych okolicznościach można tę regułę interpretować. Na przykład, gdyby jakaś sprawa wystąpiła w rodzinie, to mogłyby zaistnieć okoliczności, w których byłoby właściwym zwrócić się do głowy rodziny. Gdyby to była jakaś instytucja a jednostka byłaby jedynie przedstawicielem tego towarzystwa, to byłoby właściwym zwrócić się do zwierzchnika owego towarzystwa. Zastosowanie się do tego byłoby wynikiem postępowania według logicznej tendencji Ewangelii Mat. 18:15. Są to jednak drugorzędne zastosowania
kol. 2
omawianej zasady, której nie można ani unieważnić, ani pominąć, lecz do zastosowania której używana jest mądrość, by określić w jaki sposób pewne sprawy mogłyby być rozwiązywane.
Nie ma wątpliwości, iż przyczyną wielu kłopotów na świecie jest nieporozumienie. A zatem każdemu członkowi ludu Jehowy wypada ,,… przyoblec miłość, która jest związką doskonałości” i nie zwracać uwagi na wiele rzeczy czynionych przez drugich (Kol. 3:14). A jednak byłoby właściwe ze strony tego, któremu się wydaje, że został skrzywdzony pójść do grzeszącego brata i sprawę wyjaśnić. Wynik takiego postępowania byłby pomyślny prawie w każdym wypadku. Instrukcje podane w Ewangelii Mat. 18:15-17 odnoszą się oczywiście do braci, do kościoła, dlatego też nie należy ich stosować do ludzi poza zborem. Każdy kto nauczy się odnosić tę regułę do braci i sióstr stwierdzi, że ona zaleca się jego najlepszemu sądowi jako mądry sposób postępowania we wszystkich sprawach życia. Tym sposobem jego naturalną skłonnością będzie stosowanie tych samych zasad w odniesieniu do spraw światowych i ludzi światowych. Tym niemniej w postępowaniu ze światem należy kierować się mądrością, rozważając, co w takim wypadku będzie mądrym sposobem działania. Świat może mieć za złe pewne głębokie i cenne rzeczy należące do kościoła. Zatem Pan nas