(10) Co Bóg przez Jezusa polecił Swemu antytypowemu ludowi? Jak to pokazuje typ? Jak to jest udowodnione? Bez czego miały odbywać się te zgromadzenia? Jak to jest pokazane w typie? Co miało tym zgromadzeniom towarzyszyć? Jak to pokazuje typ? Łącznie z proklamowaniem czego? Co te proklamacje miały uczynić? Jak udowodnione? Co jest niezbędne? Co każdy sługa Boży powinien czynić? Czym także miały być te zgromadzenia? Jednakże czym one także były? Jak pokazane w typie? Jak potwierdzone? Co można powiedzieć o ofiarach z wierszy 2-5? Czego więc tu nie uczynimy? A co jedynie stwierdzimy?

      (11) Kiedy rozpoczął się antytypowy Dzień Pojednania? Jak długo trwa? Do czego Jehowa napomniał Swój lud? Jak pokazane w typie? Co Jehowa uczynił wobec Jezusa, gdy jeszcze był w Nazarecie? Jak, wierzymy, Jezus postąpił i kiedy? Jako antytyp czego? Gdzie to jest pokazane? Na co to wskazuje? Do czego wówczas Bóg pobudził Jezusa? Co Jezus uczynił i co się wówczas stało? Gdzie to jest wytłumaczone?

      (12) O czym Bóg poinstruował Swój lud? Jak to jest pokazane w typie? Jak udowodnione? Co szczególnego miało miejsce w Wieku Ewangelii? Jak to pokazuje typ? Z jakiego powodu? Jak to pokazuje typ? Jakie jest antytypowe znaczenie ofiar wymienionych w wierszach 8-11? Czego więc tu nie uczynimy? Co jedynie stwierdzimy?

      (13) Kiedy następowało święto namiotów? Jak to jest udowodnione? Co lud czynił? Wśród czego? Jak to jest udowodnione? O czym Bóg poinstruował dodatkowo Swój antytypowy lud? W związku z czym? Jak udowodnione? Co uczyniły nowe stworzenia zachowujące korony w czasie spłodzenia z Ducha? Co później uczyniły inne nowe stworzenia? Co jeszcze później? Co uczyniły inne poświęcone jednostki? A co uczyniły jednostki niepoświęcone próbnie usprawiedliwione? Jak są pokazane te stanowiska w typie? Gdzie wytłumaczone? Co było w typie? W antytypie? Gdzie to jest pokazane?

      (14) Co lud Boży miał przynieść Bogu w związku z takimi zgromadzeniami? Jak to jest pokazane w typie? Co sprawiającej ofiary Jezusa? Jak to jest pokazane w typie? Co towarzyszyło tym ofiarom? W jakim stopniu? Z czym? Jak pokazane w typie? Skąd wiemy, że ofiary mokre były włączone? Za co podrzędnie deklarowano sławienie? Jak to pokazuje typ? Co takie deklaracje mają pokrywać? Jak to jest pokazane w typie? Co jeszcze? Jak to jest pokazane w typie?

      (15) Co powinno się zauważyć w związku z tym? Gdzie wzmiankowano o tym? Co to pokazuje? Kto był w miarę objawiany? Jak to jest udowodnione? Gdzie potwierdzone? Co w ten sposób rozpoznajemy z powyższego? Jak to pokazuje typ?

      (16) Co czynił typowy lud Boży, gdy był wierny? Co czynił kiedy stawał się ponownie grzeszny? Co dlatego Bóg uczynił? Na przykład kiedy? Gdzie to jest przedstawione? Co Bóg uczynił w stosunku do nominalnego duchowego Izraela? Gdzie to jest przedstawione? Co powinien czynić drogi oświecony lud Boży? Jaka jest nasza reakcja? Modlitwa?

kol. 1

ŚWIĘTO NAMIOTÓW

Jan 7:37-46

      DWOMA wielkimi świętami żydowskimi były: Święto Przejścia, od 15 do 21 Abib, czyli Nisan, który był pierwszym miesiącem, w roku i Święto Namiotów (mieszkanie w kuczkach), od 15 do 22 Tishri, który był siódmym miesiącem, odpowiadającym mniej więcej 1 październikowi, choć każdego roku różnie, w zależności od kalendarza żydowskiego, który był obliczany na podstawie czasu księżycowego. Wspomniane dwa święta dzieliły rok żydowski i były wielkimi sposobnościami spotykania się ludu oczekiwanego w Jeruzalemie ze wszystkich stron, by spędzić razem tydzień na dziękczynieniu Jehowie i składaniu Mu ślubów. Każde z tych świąt przedstawia początek roku – jedno, roku cywilnego, drugie – roku kościelnego. A jednak oba można określić jako religijne w znaczeniu oparcia całego narodowego rządu na religijnych podstawach. Izrael był narodem Boga, któremu Bóg nadał prawa.

      Podczas każdego z tych świąt składano szczególne religijne ofiary, wskazujące na naszego Pana i Jego ofiarę oraz na Kościół, Jego Ciało. Święto Wielkanocy (Przejścia) na początku roku było rocznicą wyzwolenia z Egiptu, baranek Wielkanocny przedstawiał Chrystusa, za nas złożoną ofiarę wielkanocną a następujące potem święto przedstawia wolność, radość i błogosławieństwo jakich doznają ci wszyscy z ludu Bożego, którzy „przeszli” dzięki wierze w Jego krew. Natomiast święto jesieni obchodzono w związku z Dniem Pojednania (Oczyszczenia) i jego ofiarami za grzechy. Ofiary te
kol. 2
były typem lepszych ofiar obecnego Wieku Ewangelii i ostatecznego pojednania za grzechy całego świata, a co za tym idzie, ostatecznego usunięcia przekleństwa, które dotąd ciąży na całej ludzkości. To święto zostało ustanowione w czasie, gdy Izrael przeszedł z pustyni do Ziemi Obiecanej. Ono utrwalało pamięć życia na pustyni i wejście do Chanaanu, w którym doznali satysfakcji radowania, się z otrzymanego dziedzictwa i mieli bardziej konkretne miejsca zamieszkania. Było to rzeczywiście święto Nowego Roku i pewien rodzaj okazji do dziękczynienia za zbiór, czyli żniwo roku (2Mojż. 23:16; 3Mojż. 23:33-44).

      Potraktowanie tej okazji przez lud jest następująco opisane przez Edersheima i innych:

      ,,W Jerozolimie wszędzie ustawiono kuczki, na dziedzińcu i na dachu domu, na ulicy i skwerze. Te altanki, czyli kuczki, zbudowano z gałęzi drzew: oliwnego, palmowego, mirtowego, sosnowego, wierzbowego, itd. Nikt wtedy nie mieszkał w domu, bo wszyscy przebywali w kuczkach – wszyscy ludzie z miasta i tłumy z kraju. O wszelkich różnicach klasowych, wszelkich odrębnościach między bogatymi i biednymi, na jakiś czas zapomniano, gdy każdy mieszkał w takim samym mieszkaniu jak jego bliźni.

      Każdego poranka radosna procesja z muzyką udawała się w kierunku Sadzawki Syloe, z której nabierano wody do złotego dzbana, wylewanej następnie na ołtarz pośród okrzyków alleluja.

poprzednia strona – następna strona