Teraźniejsza Prawda nr 329 – 1983 – str. 64
tego słowa? A może dlatego, że zdają sobie sprawę, iż formuła koronacji papieża, wyrażająca centralną ideę całej pompy i ceremonii z nią związanej, jest widziana przez protestantów na całym świecie, jako zupełna arogancja, zarozumiałość i bluźnierstwo. Rozumiemy, że pretensja papieża, aby być „władcą świata” nie może być opisana w inny sposób.
TO JEST KOŚCIÓŁ RZYMSKI
W telewizyjnym przedstawieniu ceremonii, w katedrze Świętego Piotra w Rzymie, związanej z mianowaniem nowych kardynałów, w przysiędze, którą każdy z nich musiał złożyć, jasno stwierdzono, że ich kościół jest .„świętym kościołem rzymskim”. Następnie, papież Jan wręczający każdemu kardynałowi czerwony kapelusz, w odwiecznej frazeologii o urzędzie stwierdził, że kolor kapelusza symbolizuje, iż są gotowi nawet przelać swoją krew w obronie wiary „kościoła rzymskiego”.
Jeśli to jest oficjalny opis kościoła, a z pewnością jest, dlaczego w takim razie różne gazety, czasopisma, komentatorzy radiowi i telewizyjni uparcie opuszczają „rzymski”
kol. 2
w odniesieniu do kościoła rzymskokatolickiego? Postępowanie takie jest zdecydowanie złe i wskazuje na niedbalstwo i niedokładność definicji, do czego nie upoważnia ich zajmowane stanowisko we współczesnym systemie informacji.
Dziwnym może się wydawać, że rzymskokatoliccy propagandyści, będący dzisiaj wodzami tej błędnej tendencji, dali się poznać jako prowokatorzy w bojkotowaniu gazet nie spełniających ich żądań, by odnosić się do ich kościoła jako „katolickiego” kościoła. Powód tego tkwi w ostatnim stuleciu, w którym jak im się wydaje, odkryli dla poparcia bezpodstawnej pretensji — iż kościół rzymski jest jedynym prawdziwym kościołem — jako korzystniejsze odnoszenie się do niego tylko jako do „katolickiego” lub uniwersalnego kościoła. Naturalnie to nie jest prawdziwe z punktu widzenia historii, ani praktyki, ani zwyczaju kościoła z jego główną siedzibą w Rzymie i zawsze, gdy jest określany bez dodania słowa „rzymski”, jest to nie tylko nieścisłe, lecz także w sposób zdecydowany wspomaga propagandę rzymskiego kościoła.
BS '59,22.
| 1. Podnieś sztandar swój, Syonie, Do stóp Pana krok swój zbliż. Serce twoje wiarą płonie, A sztandarem Twoim Krzyż. Już zbliżyła się godzina, Trzeba Prawdę światu nieść; Już Królestwo się zaczyna, Głośmy tę radosną wieść. 2. Tysiąclecia wschodzą blaski, Te zwiastuny przyszłych chwał, I przynosi światu łaski, Ten, co za nas życie dał, Rzeki życia, czyste wody, Spłyną falą na ten świat, Błogosławiąc wsze narody, Ciałem Pańskim tysiąc lat. |
3. l zakwitnie wieczna wiosna, Znikną troski, zniknie ból, Gdy się zjawi wieść radosna, Że już rządzi Zbawca Król. I świat wieści tej wysłucha, Jako łaskę przyjmie ją, A wraz z Królem Syon Ducha, Będzie spełniał władzę swą. 4. Chwała Zbawcy, Barankowi, Za zasługę jego ran! Chwała Panu i Królowi, Że wypełnił Boski plan. Chwała Ojcu, cześć Jehowo! Żeś nas umiłował tak; Żeś dał Zbawcę, Swoje słowo I Krzyż, odkupienia znak. |