PRAWDZIWA ŚWIATŁOŚĆ

„Tenci był tą prawdziwą światłością, która oświeca każdego człowieka, przychodzącego na świat” (Jan 1:9).

      Wszędzie w Piśmie Świętym światło jest użyte, by reprezentowało Boga, Jego prawdę, Jego sprawiedliwość, Jego sług i ich poselstwa. I przeciwnie, ciemność jest synonimem szatana, księcia ciemności, oraz wszystkich jego zwiedzionych naśladowców, dzieci ciemności, i także niegodziwości, z którą on jest identyfikowany, stanowiącą uczynki ciemności. Tak pełne wyrazu są te metafory, iż szybko bywają rozpoznawane, nie tylko przez biegłych w Piśmie Świętym, lecz także przez świat. Głos natchnienia w Biblii oznajmia, że pod wpływem szatana, pod wpływem mocy ciemności, „świat wszystek w złem położony jest”. To stwierdzenie uczyniono podczas Wieku Ewangelii, a nie w czasach przed potopem czy przed daniem Izraelowi Zakonu lub w Wieku Zakonu. Mimo, że przyszedł Jezus i Swoje życie dał na Okup, i mimo że Jego naśladowcy zostali pomazani Duchem Świętym w Zielone Świątki, to świat i tak w złem położony jest. Jak już stwierdzono „oto ciemności okryją ziemię, a zaćmienie narody” (1Jana 5:19; Izaj. 60:2). A jednak Pismo Święte świadczy, iż Jezus jest Światłością świata,
kol. 2
prawdziwą Światłością, która oświeca każdego człowieka, przychodzącego na świat, co stwierdza zacytowany na wstępie tekst. Jak i w jakim znaczeniu to może być prawdą? Odpowiadamy, że to jeszcze nie jest prawdą, to jest proroczym świadczeniem o tym, co dopiero nastąpi.

      Nasz Pan oznajmił tę wielką prawdę, gdy powiedział, „Ja światłość przyszedłem na świat, aby żaden, kto wierzy w mię, w ciemnościach nie został”, lecz „ludzie bardziej umiłowali ciemność niż światłość; bo były złe uczynki ich” (Jan 12:46; 3:19—21). Innymi słowy, nasz Pan tu wskazuje, że ludzkość uległa takiej deprawacji, takiej sympatii do grzechu i takiej sprzeczności z absolutną prawdą, sprawiedliwością i prawością, iż światłość nie była dla niej atrakcyjna, lecz raczej mniej pociągająca, niż błąd. Pan, stwierdził, że to było tą tajemnicą nienawiści, jaką wywołała Jego obecność i która doprowadziła do ukrzyżowania Go. Ciemność „nienawidzi światłości i nie idzie na światłość, aby nie były zganione uczynki jej”, gdyż naturą światła jest rozpraszanie ciemności. Dziwna

poprzednia strona – następna strona