Teraźniejsza Prawda nr 328 – 1983 – str. 40
nieskwapliwość. W języku angielskim Autor dał to wyjaśnienie ze względu na lepsze tłumaczenie słowa makrothumia w ASV — nieskwapliwość. Bowiem KJV podaje cierpliwość, tymczasem to zdanie w podstawowym tekście brzmi: „Nieskwapliwymi bądźcie przeciwko wszystkim”. Niejeden człowiek tracąc opanowanie, a tym samym nieskwapliwość, mówi, „straciłem cierpliwość”. Posługując się jednak językiem biblijnym powinien powiedzieć, ,,straciłem nieskwapliwość”. Z powyższego więc wynika, że nasz tekst traktuje o nieskwapliwości a nie o cierpliwości, według tego jak te dwa słowa są użyte w Biblii.
DEFINICJA NIESKWAPLIWOŚCI
Przez nieskwapliwość rozumie się spokojny, łagodny, nie żywiący urazy i opanowany stan serca, umysłu i woli pośród okoliczności prowadzących do naturalnego rozdrażnienia. Osoba nieskwapliwa jest zawsze spokojna, a nie wzburzona. Jest łagodna w tym znaczeniu, że nie pozwala się pobudzić do walki z powodu swego spokojnego usposobienia umysłowego i zawsze jest opanowana, ponieważ panuje nad swoim usposobieniem i nie daje miejsca gniewowi. Dlatego ta zaleta jest jedyną, która działa przez umysł, serce i wolę.
Oczywiście, nieskwapliwość nie działa we, wszelkich okolicznościach, lecz tylko w tych okolicznościach, które z swej natury powodują rozdrażnienie, działa w okolicznościach, które stanowią naturalny powód do utraty panowania nad swoim usposobieniem. Gdy ktoś znajdzie się w okolicznościach, które z natury wywołują gniew w tym kto nie jest opanowany a w tych okolicznościach zachowuje spokojny, łagodny i opanowany stan serca, umysłu i woli, to rozwija zaletę nieskwapliwości. Nauczyciel lub nauczycielka, którzy nie pozwolą sobie na gniew, gdy nie powinni się gniewać; rodzice, gdy, on lub ona, nie pozwolą sobie na podniecenie wobec dzieci, gdy nie powinni sobie na to pozwolić; pracodawca, który zachowuje spokój, gdy należy go okazać pracownikom, rozwijają łaskę nieskwapliwości. Ufamy, iż to wyjaśnienie spowoduje zrozumienie nieskwapliwości.
Zacytujemy kilka tekstów z Pisma Świętego, które nauczają o nieskwapliwości, z niektórych z nich wynika, że jest zaletą różną od cierpliwości: „Miłość jest długocierpliwa” (nieskwapliwa, 1Kor. 13:4). „Ale we wszystkim zalecając samych siebie, jako słudzy Boży, w … cierpliwości” (nieskwapliwości, 2Kor. 6:4). „Ale owoc Ducha, jest miłość, wesele, pokój, nieskwapliwość, dobrotliwość, dobroć, wiara” (Gal. 5:22). „Proszę was … abyście chodzili tak, jako przystoi na powołanie, którem jesteście powołani; Ze wszelką … nieskwapliwością, znosząc jedni drugich w miłości” (Ef. 4:1,2). „Wszelką mocą umocnieni będąc według chwalebnej mocy jego, ku wszelkiej cierpliwości i nieskwapliwości z radością” (Kol 1:11). „Przetoż przyobleczcie jako wybrani Boży, święci
kol. 2
i umiłowani … cierpliwość”(nieskwapliwość, Kol 3:12). „Alem dlatego miłosierdzia dostąpił, aby na mnie pierwszym okazał Jezus Chrystus wszelką cierpliwość (nieskwapliwość) na przykład tym, którzy weń uwierzyć mają ku żywotowi wiecznemu”(1Tym. 1:16). „Aleś ty doszedł nauki mojej, sposobu żywota mego, przedsięwzięcia wiary, nieskwapliwości miłości i cierpliwości”(2Tym. 3:10). „Każ słowo Boże, nalegaj w czas albo nie wczas, strofuj, grom i napominaj ze wszelką cierpliwością (nieskwapliwością) i nauką”(2Tym. 4:2).
Przytoczone cytaty Pisma Świętego dowodzą, że Biblia naucza o nieskwapliwości jako wymaganej łasce. Można dodać, że jest to drugorzędna łaska, rozwinięta przez wyższe pierwszorzędne łaski tłumiące wysiłki niższej pierwszorzędnej łaski, waleczności, do kontrolowania stanu umysłu, serca i woli jednostek. Wyższymi pierwszorzędnymi łaskami są: wiara,. nadzieja, samokontrola, cierpliwość, pobożność, miłość braterska i bezinteresowna (2Piotra 1:5—7).
PRZECIWIEŃSTWO NIESKWAPLIWOŚCI
Łatwiej nam będzie zrozumieć nieskwapliwość, gdy rozważymy jej przeciwieństwo. Moglibyśmy przeciwieństwo nieskwapliwości zdefiniować jako niespokojny, swarliwy i gniewny stan serca, umysłu i woli. Niespokojny stan serca i umysłu byłby przeciwieństwem spokojnego stanu serca i umysłu. Swarliwy stan serca, umysłu i woli byłby przeciwieństwem łagodnego stanu serca, umysłu i woli. A gniewny stan serca, umysłu i woli byłby, oczywiście, przeciwieństwem opanowanego stanu serca, umysłu i woli. Jeśli mielibyśmy użyć tylko jednego słowa jako przeciwieństwa nieskwapliwości, może dobrym przeciwieństwem byłoby słowo irytacja. Moglibyśmy także jako przeciwieństwo nieskwapliwości podać, zirytowany, rozdrażniony, strapiony, oburzony i rozgniewany stan serca, umysłu i woli. O przeciwieństwie spokojnego, łagodnego i opanowanego stanu serca, umysłu i woli możemy mówić jako o zawziętym, przewrażliwionym, gniewnym, obruszonym, zgorzkniałym i urażonym stanie serca, umysłu i woli. Wymienione synonimy irytacji umożliwią nam jasne dostrzeżenie tego co jest przeciwieństwem nieskwapliwego stanu serca, umysłu i woli.
W definicji już wskazaliśmy, bez wyraźnych stwierdzeń, elementy nieskwapliwości. Stanowią one spokój serca, umysłu i woli, łagodność serca, umysłu i woli oraz panujący nad sobą stan serca, umysłu i woli. W spokoju występuje pogodny, niezmącony stan serca, umysłu i woli. W łagodności występuje pojednawczy stan serca, umysłu i woli a w opanowanym stanie serca, umysłu i woli przejawia się stan umysłu, serca i woli jaki jest pod właściwą kontrolą. Wymienione elementy mają oczywiście w każdym przypadku, jak to właśnie widzieliśmy, przeciwne stany serca, umysłu i woli.