Teraźniejsza Prawda nr 327 – 1983 – str. 32
mądrości, sprawiedliwości, miłości i mocy. I tak ona uwielbią Boga (Mat 5:16).
Wówczas dokonają skutecznego nawrócenia świata (Izaj. 55:10,11), przyprowadzając tłumy nawróconych (w. 20) jako ofiarę Bogu ze wszystkich narodów. Przez różne środki i metody, indywidualnie i zbiorowo, będą doprowadzeni do chwalebnego Królestwa, Nowego Jeruzalemu, wielkiego Fundamentu Pokoju, które zstąpi z nieba na ziemię i będzie ustanowione na niej na wieki (Obj. 21:2).
Boski podnóżek istotnie będzie chwalebny. Symboliczne nogi Jehowy, Jego panowanie, oprą się na Królestwie światła, pokoju i błogosławieństwa Boskiego. Połowa tej góry przemieszczająca się na północ przedstawia niebiańską fazę Królestwa, a połowa przemieszczająca się na południe przedstawia jego ziemską fazę, tworząc tym samym pomiędzy nimi dolinę błogosławieństw, przez którą Słońce Sprawiedliwości będzie świecić od wschodu do zachodu (Mal. 4:2; Mat. 13:43; 24:27), do którego wszyscy pragnący go będą mogli się uciec i znaleźć pomoc i protekcję (Zach. 14: 4,5; D 797-804).
Ci, którzy będą misjonarzami Tysiąclecia, przez swoją skuteczną działalność przyniosą Bogu nadającą się do przyjęcia przez Niego ofiarę, z czystymi naukami Pisma Świętego i objawieniami Nowego Przymierza (Obj. 20:12), które otrzymają przez Godnych (Joel 2:28). Przyniosą ofiarę Bogu, reprezentowanemu w Chrystusie i Godnych stanowiących wielki antytypowy Przybytek lub Świątynię (Obj. 21:3), Tysiącletni i Potysiącletni Boski podnóżek, Jego miejsce spotykania się ze Swym ludem, przebywania z nim i błogosławienia mu. U Agg. 2:6-9 Jehowa mówi, „Pożądanie (a nie Pożądany, jak w polskiej Biblii) wszystkich narodów nadejdzie; i napełnią ten dom [świątynię] chwalą… Większa będzie sława domu [świątyni] tego pośledniego, niż onego pierwszego… bo na tem miejscu dam pokój”. „Dom pośledni” oczywiście nie odnosi się do Świątyni Zorobabela (czy Heroda), gdyż jego chwała nie przewyższała ani dorównywała świątyni Salomona, „pierwszej” świątyni (zob. Komentarze do Biblii). „Dom pośledni” jest tym wielkim antytypowym Przybytkiem lub Świątynią, z której i przez którą Jehowa udzieli głębokiego, trwałego i wiecznego pokoju. Alleluja!
W ograniczonym wypełnieniu, po siedemdziesięciu latach spustoszenia ziemi, wzięto niektórych z cielesnego Izraela, by byli kapłanami i lewitami do spełniania posług w świątyni (w. 21). Lecz w większym wypełnieniu wszyscy antytypowi Kapłani i Lewici zostali wybrani i wypróbowani pod kątem przydatności do tysiącletniej pośredniczącej posługi na długo przed rozpoczęciem się tej posługi. Tak więc, w tym większym wypełnieniu w Pośredniczącym Panowaniu nie będzie już potrzeby przeprowadzania dalszej selekcji.
Jehowa zapewnia, że tak pewnie jak nowe władze duchowej kontroli (Chrystus, któremu w duchowym Królestwie będzie pomagać Wielka Kompania a później i Godni) i nowy porządek społeczny (Poświęceni Obozownicy Epifanii i pozostali quasi-wybrani) na wieki „stanie” przed Nim, tak też pewnie nawrócone ich symboliczne dzieci, klasa owiec (Mat. 25:34-40) na wieki zostaną przy życiu, radości i pokoju („Strzeże Pan wszystkich, którzy go miłują” — Ps. 145:20). Także reputacja, charakter, itd., tych sług będą trwały wiecznie (w. 22).
Jednakże drudzy, klasa kozłów (Mat. 25:45-46), nie pozostaną żywymi, lecz raczej zginą śmiercią wieczną, zostaną zniszczeni, unicestwieni we wtórej śmierci (Obj. 20:14,15; 21:8; „wszystkich niepobożnych wytraci”). Ostatecznie wypełni się: „alić niemasz niezbożnika” (Ps. 37:10,20,28,36,38).
Kiedy to się stanie, to wszyscy ludzie od miesiąca do miesiąca i od sabatu do sabatu będą się kłaniać Jehowie (w. 23; Ps. 22:28-30; 65:3). O ile ktokolwiek odrzuci takie postępowanie lub się w nim zaniedba, a tym samym zaniedba „stawania” przed Panem, taki nie otrzyma błogosławieństw restytucyjnych (Zach. 14:16,17) i zostanie uderzony plagą, wtóra śmiercią (Izaj. 66:18; 60:12),
Wiersz 23 nie dowodzi, że regularne przestrzeganie siódmego dnia, sabatu, obowiązuje chrześcijan w Wieku Ewangelii, jak tego dowodzą Adwentyści Dnia Siódmego. A nawet, gdyby przestrzeganie sabatu w siódmym dniu było restytuowane pod panowaniem Nowego Przymierza, to ono nie zmieni przestrzegania antytypowego sabatu, czyli odpocznienia wierzących Wieku Ewangelii (Żyd. 4:1-9; F, rozdz. 8).
ZBADANIE POSTĘPOWANIA KLASY KOZŁÓW
Klasa owiec, ludzka rodzina, doprowadzona do doskonałości życia wiecznego na ziemi, będzie analizować postępowanie, nauki, itd., klasy kozłów, tych którzy w pełni i dobrowolnie grzeszyli przeciwko Jehowie. Przez takie badanie, wtedy gdy będzie przeprowadzane, zawsze dojdą do wniosku, że klasa kozłów sprawiedliwie została przez Boga osadzona we wtórej śmierci, w wiecznym unicestwieniu, Gehennie, a oni i ich złe postępowanie będzie obrzydliwością dla wszystkich (w. 24). W literalnej Gehennie, na miejscu gdzie palono odpadki Jerozolimy, robactwo nie ginęło wcześniej, aż dokończyło swego niszczycielskiego dzieła, a ogniowi pozwolono płonąć, nie tłumiąc go, tak długo, aż całkowicie dokonał zniszczenia wszystkiego, co było palne (Mar. 9:44,46,48). Ten ogień nie płonął wiecznie.
Te wieczne dociekania klasy owiec będą także przeprowadzane w odniesieniu do szatana oraz systemów bestii i fałszywego proroka. Sprawę szatana przedstawia Izaj. 14:16 następująco: „Którzy cię ujrzą, za tobą się oglądać, i przypatrywać ci się będą mówiąc:
Onże to mąż, który trwożył ziemię? który trząsał królestwami?” W odniesieniu do szatana, bestii i fałszywego proroka, Obj. 20:10 pokazuje, że greckie słowo basanizo, występujące w tym tekście, powinno być przetłumaczone próbowani lub poddawani egzaminowi a nie „męczeni”.
A zatem w Piśmie Świętym nie ma niczego, co nauczałoby doktryny o wiecznych mękach. Jonathan Edwards sławny kaznodzieja, jeden z najwcześniejszych w Nowej Anglii, zagorzały zwolennik doktryny o wiecznych mękach, powiedział, opierając się na podstawie swego błędnego rozumienia tego i innych tekstów Pisma Świętego, że ci, którzy osiągną zbawienie będą patrzeć przez blanki (strzelnice) niebios i oglądać ojców i matki wijących się w płomieniach wiecznych mąk i wówczas klaskając rękoma będą sławić Boga za Jego sprawiedliwość!
Tak więc zakończyliśmy objaśnienie tego większego zastosowania przedstawionego w tym wspaniałym rozdziale kończącym proroctwo Izajasza. Ten rozdział doprowadza do szczytu opis tak sprawiedliwych jak i złych oraz ich ostateczną nagrodę, stosowną do ich wiary i uczynków. Opisuje także Jehowę objawiającego się ku chwale Swoich prawdziwych sług, następnie symboliczne narodzenie duchowych wybranych w niebiańskiej fazie Nowego Jeruzalemu i jego ziemską fazę oraz nie wybranych Żydów i pogan, błogosławionych na całym świecie przez służebną pracę sług Bożych, wszelkie ciało wielbiące Boga, wszystkich złych unicestwionych a nowe niebiosa i nową ziemię ustanowione na wieki. Co za chwalebne wypełnienie! Alleluja!
PLAN KONWENCJI NA 1983 ROK
| Paary Cewków Rzeszów Katowice Wrocław Łódź |
2, 3, 4 lipca 5, 6, 7 lipca 8, 9, 10lipca 12, 13, 14 lipca 15, 16, 17 lipca 18, 19, 20 lipca |
ZAWIADOMIENIE
Od 1983 roku wprowadza się zmianę w sposobie sporządzania okresowych sprawozdań generalnych starszych. Wprowadza się okresy półroczne zamiast kwartalnych. Pierwsze sprawozdanie winno obejmować okres od 1 kwietnia 1983 do 30 września 1983. Dalsze sprawozdania winny być zamykane 31 marca i 30 września każdego roku. Sprawozdanie roczne należy składać dotychczasowym trybem według stanu na dzień 30 września.